Okuduğum ilk Cortazar kitabı oldu Seksek. Kalemine, bilgisine, kültürüne hayran olmamak elde değil. Okudukça hep aklımda tekrarladığım bir soru vardı: "Ey Cortazar! Senin okumadığın kitap kalmış mı acaba?" İnanın o kadar çok yazardan, o kadar çok kitaptan bahsediyor ki not aldığım yazar ve kitaplar, sayfalar dolusu oldu. İlkçağ Antik Yunan eserlerinden, kendi yaşadığı zamana kadar olan o kadar çok esere atıfta bulunuyor ki bunların hepsini nasıl okurum bilemiyorum, Homeros'tan Camus'a, kendi dönemine kadarki bir çok yazarı anıyor. Kısacası Cortazar Seksek ile, derya-deniz bilgi birikimini ve o kendine has tarzını bizlere harika bir roman tadında aktarmış.
Geleyim kitabın en ilginç tarafı olan okunma biçimine. Cortazar 3 seçenek sunmuş:
1. Kitabı 56.bölüme kadar okuyup bırakın, gerisini okumanıza gerek yok. (Kitap 155 bölüm)
2. Kitabı sonuna kadar düz bir şekilde okuyun.
3. Okumaya 73.bölümden başlayın ve her bölüm sonunda belirtilen bölüme zıplayın. (Sekin yani, kitabın isminin Seksek oluşu buradan geliyor)
Ben 3.tarz okudum. Çok eğlenceli, eğitici-öğretici, düşündürücü, hayranlık uyandırıcı, olay akışlarına bağlı olarak bazen hüzünlendiren, bazen de sinirlendiren, eşsiz bir eser. Çok zor bir kitap, ama zoru sevenlere şiddetle tavsiye ediyorum.
Ahmet Ümit'in eserlerini.
Kimi roman kahramanları kendilerini tarih sahnesine çıkaran yazarların önüne geçerler, Başkomiserim de öyle oldu benim için.
"Sen yoktun,
Yokluğunla kalkardı ada vapurları,
Gölgelerimiz gezinirdi
