Bulutlara baktım boyuna yer değiştiriyorlardı
insanlara baktım hepsinin bir hikâyesi vardı
Ben bir mevsimin değişmez günü değilim, Bir bakarsın, günlük güneşliğim, Sevinç doludur içim.
Bir bakarsın, en parlak güneş ışıkları Yol verir bulutlara
"Kendi yolunda yürüyüp gidecek, ağaçlara, taşlara, suya, göğe, çehrene, bulutlara, tavanlara, boşluğa bakacaksın.."
Metis YayınlarıKitabı okudu
Daha dün kadar yakın bir geçmişte de başkalarına, bana, hepimizi çektiği nutuklar, o çok titiz ve çok bilimsel incelemeler bile; herkesin, hepimizin ağzının içine bakıp duruşlarımız,hepsi, hiçbir iz bırakmadan uçup gitti. Bulutlara karıştı.
Sayfa 102Kitabı okudu
Zihinimizin gerçek doğası gökyüzü gibidir. Düşüncelerimiz bulutlara, duygularımız şimşekler benzer ve gökyüzü onların yer değiştirmelerini ve hareket etmelerini izleyerek hepsini eşit şekilde kabul eder. Düşünce ve duygular hava durumu gibi değişir, gelip geçer ama gökyüzü hep aynı kalır ;berrak, aydınlık ve açık.
yağmur yakışmıyorsa
güvercin gözlerine yakışmıyorsa yağmur
nasıl açabilirim bulutlara derdimi
nasıl geçebilirim mayınlı köprülerden
sellere karışan ayaklarımla
Sayfa 67 - birey yayıncılıkKitabı okudu
… gökyüzünde asılı duran kara bulutlara baktım ve o zamana kadar yaşamın akışında yitip gitmiş olan şeyleri düşündüm. Uçup gitmiş saatleri, ölmüş veya yitmiş arkadaşları, bir daha geri gelmeyecek hisleri.
Sayfa 10 - Doğan Kitap
ağlama ki, aynalar kırılıyor içimde
bulutlara değdirme ellerini, ne olur
sanki görmüş gibisin bir pencere önünde
sessiz hıçkırıklara gömülen bedenimi
ruhuma dokunduğun fırtınalı bir günde
ağlama, bakışların deli divane olur
Sayfa 63 - birey yayıncılıkKitabı okudu
daracık bir sokağın darağacı sessizliğinin altındadır bizim evimiz
ahşaptır, ahbaptır, gelip geçen yabancı, yalancı bulutlara
bir ressamın fırçasında: Annemin camdan uzanmış kafası
babamın eşikten girerkenki donuk yaşlılığı
kızkardeşim ergenliğini verir aynalarda yanaklarına
abim iştedir, işte, üç beş kuruşun dalaverası..
Uçsuz bir bozkırdayım şimdi. Gözyaşlarım kara bulutlara özenmiş, saçlarım asi rüzgarlara salmış kendini. Yüzüm düştü düşecek. Ovada hazandan kalma bir gün, bende senden ibaret bir ruh hali…
Hayat bir sürgündür hep, insan garip bir yolcu…
Ne yana düşer mutluluk, nerede nihandır sevda?
Bitmez mi bu dünyanın yalanı?
Hayallerde mi aranır hep hasret kaldığımız gerçekler?
Bitmez mi yalancı dağların karı?
İçimizdeki çocuk ağlar mı hep, cepleri acıyla mı doludur her daim?
Bir bayram sabahına uyandırsak onu, bir tutam umut sarsak ona. Bitmez mi bu sabahların efkarı?
Sayfa 153 - Panama Yayınları
Bu Sabah Hava Berrak
Bu sabah hava berrak;
Bu sabah her şey billurdan gibi.
Gök masmavi bu sabah,
Güzel şeyler düşünelim diye.
Yemyeşil oluvermiş ağaçlar,
Bulutlara hayretinden.
Işıldıyor kanat seslerinde kuşların
İlk uçtukları günün altın sevinci.
Karlı dağlardır sefere çıkmış,
Vadideki suyun şırıltısında.
Ben gülüm, ben karanfil, ben de yasemin diyor,
Renk renk kokularla çiçekler,
Sahiplerinden memnun evlerin bahçelerinde.
Boy boy insan gölgeleri kımıldar
Güneşi içmiş kaldırımlarda.
Belli adım atışlarından,
İçlerinden geçen şey.
Bütün erkekler delikanlı,
Bütün kadınlar genç kız,
Fakirinde refah,
Hastasında sağlık.
Sorulsa çocuk bahçesi derim,
Karşı bayırdaki mezarlık.
Bu sabah hava berrak,
Bu sabah her şey billurdan gibi.
Sayfa 36Kitabı okudu
