Cahiliye Dönemi'nin en meşhur putları Menât, Lât ve Uzzâ'ya bedel; modern cahiliye döneminin en meşhur putları mal, makam ve arabadır.
Şair’ül İslam Yunus Kokan
Ortaçağ Avrupa'sı tam bir cahiliye dönemi yaşıyordu .
Hıristiyanlık, ortaçağı karanlığa, cahilliğe eve batıl inançlara gömdüğünde Freya bir şeytan olarak kabul edildi ve tüm kediler de birer kötü ruh ilan edildi. Lanetlenen kediler artık açık bir hedef háline gelmişti ve hepsi avlanıyordu. Önce cuma uğursuz gün olarak kabul edildi sonra da kedi besleyen kadınlar cadı ilan edilip kedileri ile birlikte öldürüldüler. Çünkü kediler artık onların gözünde Şeytan tarafından cadılara yardımcı olmak üzere atanmış cinlerdi. Binlerce kedi ve kadın aynı kaderi paylaştı: ya asıldı ya da yakıldılar. Tabii bu kadar kediyi yok ederseniz meydanların farelere kalması kaçınılmaz olur! Nihayetinde önü alınamayan fare popülasyonu tüm Avrupa'ya Kara Veba'yı getirdi ve bu saçma batıl inanç binlerce insanın ölümüne sebebiyet verdi.Bu olaydan sonra kimse kedilere "cin", "iblis" veya "lanetli" diyemedi...
Sayfa 13Kitabı okuyor
Bu Yeni Din Nedir??
" Ey Melik! Biz, cahiliye içinde yüzen bir millettik. Putlara tapar, ölü hayvanları(leşleri) yer, fuhuş yapar, yol keser, komşuya kötülük eder, kuvvetlimiz zayıf olanımızı ezer idik; tâ ki Allah bize içimizden, soyunu bildiğimiz, doğruluğuna, güvenilir ve iffetli bir kimse olduğuna inandığımız birisini Peygamber olarak gönderdi de, o bizi Allah'ın birliğine ve ona kulluk etmeye davet ederek, O'nun dışında bizim ve atalarımızın tapmakta olduğumuz put heykellerine, taşlara, ağaçlara kulluk yapmamamızı, doğru sözlü olmamızı, emanete riayet etmemizi, akrabaları ziyareti, komşulara güzel davranmamızı, haramdan ve kan dökmekten uzak durmamızı, fuhuştan, yalandan, yetim malı yemekten; namuslu kadınları kötülemekten kaçınmamızı, sadece ve sadece Allah'a kulluk etmemizi, O'na hiçbir şeyi ve hiçbir kimseyi ortak koşmamamızı emretti."
[ Necaşi'nin Huzurunda Cafer b. Ebi Talib]
Sayfa 104 - BeyanKitabı okudu
Helak Olan Kâfirler
Allah'ı ve O'nun gönderdiği kitabı peygamberi inkâr eden ve onlara karşı olup düşmanlık eden insanlara kâfir denir. Bu kişilerin temel özellikleri şöyle sıralanır:
a. Cehalet: Onlar gerçeği görmezden gelirler. İşlerine geleni bilir ama işlerine gelmeyene gözlerini, kulaklarını, beyinlerini ve kalplerini kapatırlar. Alıcıları tümüyle kapalıdır. Din, onların nefsani azgınlıklarını engellediği, hayatlarına bir denge, bir disiplin getirdiği ve her istediklerini yapmalarına müsaade etmediği için İslam'ı öğrenmek istemezler.
b. Kötü fiiler: Bunlar sorumsuz insanlar oldukları için her şeyi yaparlar. Çünkü ilkesizdirler ya da keyfi olarak ilkelerini kendileri belirler.
c. Nimetlerle/imkânlarla şımarmak ve kibirlenmek: Bunun sonunda müstekbir (zorba ve zalim) olurlar ve insanları sömürmeye başlarlar.
d. Nimetler/imkânlar ellerinden alındığında feryat etmek: Onlar yaygaracıdır ve en küçük bir şeyde bağırırlar, çağırırlar, dünyayı ayağa kaldırırlar..
e. Gerçeği Dinlememek: İnsanın hayatını düzenleyen ve denge getiren yüce kitap Kur'ân okunduğunda dinlemezler ve Peygamber'e düşmanlık ederler. Onlar Cahiliye Dönemi'nde putlarına istediklerini söyletiyorlar ve putlar üzerinden istedikleri gibi bir din oluşturuyorlardı. Bu nedenle de kendileri/kafalacan/hayatları gibi bir peygamber ve kitap istediler; ancak İslam ile birlikte bu keyfilik, insanları kandırma,istismar ve sömürü sona ermiştir. (Bk. Mü'minûn, 23/63-77).
İlk hicret edenler arasında peygamber efendimiz sallallahu aleyhi vesellemin damadı Hz. Osman ve kızı Hz. Rukiye bulunuyordu. Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem onlara şöyle dua etti: "Allah onlarla beraber olsun. Şüphesiz ki Lut (aleyhisselam)dan sonra ailesi ile ilk hicret eden Osman olmuştur..."
İbn Hişam'ın İbn İshak'a dayanarak kaydettiği ilk muhacirlerin listesi şöyledir:
Osman b. Affan ve hanımı Rukiye
Ebu Huzeyfe b. Utbe ve hanımı Sehle b. Süheyl b. Amr
Zübeyr b. Avvam b. Huveylid Mus'ab b. Umeyr Abdurrahman b. Avf
Ebu Seleme b. Abdu'l Esed ve hanımı Ümmü Seleme
Osman b. Maz'un (kafile başkanı)
Amr b. Rebia ve hanımı Leyla b. Ebi Hasme
Ebu Sebre b. Ebi Ruhm
Süheyl b. Beyza
Hatıp b. Amr (ibni Sad,Vakıdi'ye istinaden hicret edenler arasında bu ismi de zikreder.)
İlk hicret etmiş olanlarda dikkatimi çeken en önemli özellik Mekke'deki en şerefli ve asil ailelere mensup olmalarıdır. Bunların arasında köle,azatlı olanlar ya da güçsüzler yoktu. Onlarn gidişi ile ilgili pek çok sebep ileri sürülmüşse de bunlar arasında en önemli sebebinin kabile içerisinde emniyet içinde yaşama şartı olan eman (dokunulmazlık) hakkını kaybetmeleri olduğunu söyleyebiliriz. Eman cahiliye dönemi kabile sistemi içinde çok önemli bir rol oynamaktadır.
Bu hicretin İslâm'ın yarımadanın dışında yayılmasına ve gelişmesine zemin oluşturması yola çıkılış sebebi değil,sonucudur.
Cahiliye'de şöyle bir durum vardı: Birinin babası ölse onun en yakınlarından biri gelip cübbesini eve atabiliyor ve oradaki çoluk çocuğa mevcut mal mülkle beraber benim diyebiliyordu. O çoluk çocukla ilgili söz sahibi oluyor ve onlara kalan bütün birikimi kendi malı gibi kullanıyordu.
Günümüz dünyası, hayata yön veren prensipler ve sistemlerin dayanağı itibariyle bir cahiliye dönemi yaşamaktadır.
İnsanların bilgi ile ilişkisi
Duyguların ve Düşüncelerin içiçe geçtiği ve baskın bir karaktere dönüştüğü başka zamanlar var mı bilmiyorum! Ama bu durumun tipik cahiliye dönemi inşa ettiğinden kuşkum yok...
İnsanların bilgi ile ilişkisi
de bu süreci kalıcı hale dönüştürüyor...
Özellikle sanal dünya bunu pekiştiriyor ve herkesin kendi tanrısını yarattığı bir dünyaya yol alıyoruz...
Allah sonumuzu hayreylesin. Amin...
Apdülaziz TANTİK
Günümüz dünyası, hayata yön veren prensipler ve sistemlerin dayanağı itibariyle bir cahiliye dönemi yaşamakta dır. Bu, öyle bir cahiliye dönemi ki şu büyük maddî refah ve olağanüstü maddi gelişmeler, onun kötülüğünü azaltmaya käfi gelmemektedir.
Günümüz dünyası, hayata yön veren prensipler ve sistemlerin dayanağı itibariyle bir cahiliye dönemi yaşamaktadır..."
Yoldaki İşaretler, Seyyid Kutub
Başka bir kışkırtma sonucunda da Evs ve Hazrec'e bağlı Müslümanlar arasında çatışma çıkmak üzere iken, durumdan bilgi sahibi olan Hz. Peygamber, olay yerine gelerek, "Ey Müslümanlar! Allah'tan korkunuz. Ben aranızda iken ve Allah sizi İslam ile doğru yola erdirip, onunla size ikramda bulunduktan ve sizden cahiliye işlerini kaldırdıktan sonra, bu cahiliye çığlıkları da ne oluyor?"156 buyurdu.
'Cahiliye davası' cahiliye çağrısı anlamına gelmektedir. Bir kimsenin kendi kabilesinin mensuplarını yardıma çağırmasıdır. Bu yardım çığlığını işiten kabile mensuptan toplanarak, çağrıyı yapanın haklı veya haksız olduğuna bakmaksızın, kendi kabilesine mensup kişinin yardımına koşarlardı. Bu konuda Hz. Peygamber'in şöyle dediğini Buharı nakletmiştir: "Şu cahiliye çığlığını bırakınız. Soyunu çağırmak ne kötü şeydir." (Buhari, Tecrid-i Sarih, lX, 229-230, Ankara 1971)