Hay sen çok yaşa emi...
İşte bir 
Aziz Nesin klasiği daha. Ne iyi etmiş de yazmış. Yoksa bu güzel eserden mahrum kalacaktım. Her ne kadar 
Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz'ın hikayesini bilsem de, sizin de bildiğiniz üzre okumak gibisi yoktur.
Efendim Aziz Nesin, Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz'ı ilk önce 12 bölümlük bir radyo tiyatrosu olarak yazar. Ama kendi kendine yazmaz. Zaten çoğu yazılarını da
Sadece beş dakika ayırın lütfen...Alıntı
Ey Türk evladı..Ben Aliya İzzetbegoviç!...
Sevgili okurlar..
Bu bir tarihi mektup...
Fransa'nın doğu orduları başkomutanı Henri Gouraud, gemiyle Beyrut'tan Mersin'e geldi, Çanakkale Savaşı'nda sağ kolunu kaybetmişti, milli kahramandı.
Görkemli bir karşılama töreni hazırlandı. Türkleri karşılamaya mecbur ettiler. Çoluk çocuk bütün Mersinlileri yol kenarlarına dizdiler. Sepet sepet çiçek dağıttılar. Akılları sıra, general Henri Gouraud atıyla geçerken Türkler yoluna çiçekler atacaktı, böylece Fransa'nın işgalci olmadığını, yerli halk tarafından ne kadar sevildiklerini göstereceklerdi. Gerçekten çiçek yağmuru oldu...
Ama, çiçeklerin arasında taş yağıyordu! Kalabalık arasında kimin çiçek kimin taş fırlattığı belli olmuyordu. Generali zor kaçırdılar.
Sayfa 152Kitabı okudu
30 Ağustos Zafer Bayramı Kutlu Olsun
.
Dün bir abla ile sohbet ettim. Konuşması, duruşu, tavrı değişik gibi geldi. "Abla sen buralı mısın?" dedim "evet" dedi, anlattı.
Dedesi Kerkük'lü imiş, zabitmiş. Çanakkale Savaşı için gelmiş. Sonra Kerkük'e dönememiş, Eskişehir'in bir köyüne yerleşmiş. Orada evlenmiş, ikisi kız, ikisi oğlan dört çocuğu olmuş. 35-40
Lawrence'ı bilmeyen yok. Hani şu Arapları Osmanlı'ya karşı ayaklandıran "dâhi İngiliz çocuk"!
Yaşamının o çok önemli olan bölümü ile ilgili çok şey yazıldı ve anlatıldı. Filmler bile çekildi. "Araplar Türkleri arkadan vurdu" söylemi ise tümü ile bir palavra. "Araplar" denilen insanlar aslında uzun yıllar oğullarıyla birlikte İstanbul'da Âyan Meclisi'nde görev yapan Şerif Hüseyin'in destekçileridir. Yani Ürdün'ün şimdiki kralının büyük dedesi. 1909'da İttihatçılar Abdülhamit'i devirip Şerif Hüseyin'i ülkesi Mekke'ye yollayınca İngilizler devreye girip ona çengel attı. Ama yine de Şerif Hüseyin belki de Osmanlı'ya bir vefa borcu olarak 1916 yılına kadar İngilizlerin tüm kışkırtma ve kandırma çabalarına direndi. Yani Çanakkale ve Birinci Dünya Savaşı'nda Osmanlı'yı sıkıştırmadı ya da bildik deyimiyle "arkadan vurmadı". Tam tersi Çanakkale ve Sarıkamış'ta şehit düşen on binlerce Arap insanı gibi Osmanlı'yı sahiplendi
(...)
Oysa çok öncesinde Suud ailesini Osmanlı'ya karşı ayaklandıran İngilizler Şerif Hüseyin'e çok sonraları çengel atmıştı. Yani Osmanlı'yı arkadan vuran "Araplar" değil "El-Suud ve El-Haşim aşiretleri”dir.
