Ayrıştırma Değildir..!
Kültürel olarak KÜRT ve ALEVİ(YİM) Olarak;
72 Milleti Bir Nazar ile, İnsan Merkezli düşünen her Etnik ve İnançlara Ruhum/Yüreğim ve tüm bilincim ile SAYGI DUYARIM...
Dil, Din, Irk, Cinsiyet, Meziyet, Mevki Makamına göre insanı değerlendireni, yanlı davranan Babam da olsa Saygı Duymam..!
Kendim için Hak olanı, Başkası(Tüm Canlılar) için de Hak olduğu bilincim ve İnancımla, tüm Toplumsal, Ekolojik (Hak/Özgürlükleri) değerleri korumaya, yaşatmaya ve Savunmayı bir Yaşam Felsefesi olarak edinmişim.
Varsa Siyasal meziyetlerimi İnsandan tutup da tüm canlılara yönelik Dewrimci bir bilinç ve Duruş ile yaşam biçimim ile kendi içimde de yenilikçi (Öğrenme, Düşünme, Yaratma...) mekanizmasını canlı tutmaya çalışmaktır.
Bu doğrultularda bütün insanların Eşit ve Onurlu bir Yaşam biçimine kavuşacağı Umut ve Direnciyle; Yüreğini ve Bilincini Hak/Hukuk/Adalet ve Gökkuşağı 🌈 Renklerinde (Ahenkliğinde) tüm Kültürlerin bir arada kardeşçe/Eşitçe Yaşamın her alanında pay edilmesine, her birey ve toplumların yaşam biçimine saygı gösterilmesini ve bu inançla yaşamı anlamlandıran tüm yürekleri öpüyorum; 🕊🌸✌️🌸🕊
Aşk ile...
Canlılar söz konusuysa terörle bir yere varılmaz. Hangi gelişmişlik seviyesinde olurlarsa olsun. Her zaman bunu iddia ettim, ediyorum ve edeceğim. Terörden boşuna medet umuyor onlar. Hayır efendim, hiç faydası olmaz. İster beyaz, ister kızıl, isterse de kahverengi! Terör sinir sistemini tamamıyla felç eder.
Sayfa 19 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
İnsanın geçmişinde artık kımıldamayan ne de çok nesne,ne de cok kişi var öyle ,ürkütücü.Zamanın mahzenlerinde yitirilmiş canlılar ölülerle birlikte o kadar uyumla uyuyorlarki daha şimdiden aynı gölge örtüyor gibi onları.Yaşlandıkça insan kimi uyandıracağını karıştırıyor ,canlıları mı,ölüleri mi...
Nehirler, göller, denizler ve okyanuslar birden kızıla boyandı o an. Gökyüzü koca bir karabulutu andırıyordu. Dünyanın sonunun geldiğini düşündü, dünya üzerinde yaşayan tüm canlılar. Hepsi birden dikkat kesildi ve durdu hayat bir anlığına. Yeryüzünde yaprak kımıldamıyor, gökyüzünde tek bir canlı bile uçmuyordu. Sonra birden gökyüzü hareketlendi. Gökten düşen cisimleri ise kimse görmemişti. Bir ışık gibi göğü delip düşmüşlerdi ardı arkasına. Yeryüzüne indiklerinde dünya eski haline döndü. Bütün sular yine mavi, gökyüzü yine beyaz bulutlu ve maviydi. Dünya bir anlam verememişti bu olanlara ama kısa sürede unutuldu bu değişiklik.
"Öğretmeni soruyor çocuğa:
-Canlılar kaça ayrılır?
-Dörde ayrılır öğretmenim" diyor çocuk.
-Bana yanlış gibi geldi ama say bakalım.
-Bitkiler, hayvanlar, insanlar, çocuklar
-Çocuklar da insan değil mi oğlum?
-Haklısınız, o zaman canlılar üçe ayrılır öğretmenim...
-Peki şimdi yeniden say bakalım...
-Bitkiler, hayvanlar ve çocuklar...
-Oğlum insanlara ne oldu?
-Düşünebilenlenleri hep çocuk kaldılar, düşünemeyenleri de hayvanlaştılar öğretmenim.
~Alıntı~