Kuşkusuz benim gözümde “ruh”, sözü edilemeyecek denli kutsaldı ama özünde onu, arıtılmış havadan daha farklı bir şey olarak görmüyordum. Köklerin havadan emerek bakır gövdeye ilettikleri bir tür ruhsal özdü ve mahzende altın sikkelere dönüştüğünde görülebiliyordu. Bu bana nasıl geldiğini bilmediğim ve yetişkinler kadar kendimden de saklamam gerektiğine inandığım, doğanın çok saygıdeğer ve çok önemli bir giziydi. Sihirbazlık değildi.
Sayfa 87 - Can Sanat Yayınları, E-kitap 1. Sürüm Şubat 2014, İstanbul, Temmuz 2013 tarihli 6. Basımı Esas Alınmıştır. Çeviren İris Kantemir.Kitabı okudu
İnsanların gerçekten de çok önem verdiği şeylerin, en yakın şeylerin, ikiyüzlüce bir hor görülüşü vardır. Denir ki örneğin “yalnızca yaşamak için yenir” lanet olası bir yalandır bu, tıpkı her türlü şehvetin asıl amacının çocuk üretmek olduğunun söylenmesi gibi. Bunun tersine önemli şeylere saygı duyulması hemen hemen hiçbir zaman sahici değildir. Rahipler ve metafizikçiler bizi bu alanlarda ikiyüzlüce abartan bir dil kullanımına alıştırmışlar.
Türkiye İş BankasıKitabı okudu
Sekiz yüzyıldır yaşayan bir dostluk. Şems ve Mevlânâ..
Dost olmak çok önemli.
Sayfa 87 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Ödül almış olan bir fotoğraf geliyor aklıma . Adım atacak hali kalmamış Afrikalı bir çocuğun fotoğrafı .Öylece kalakalmış ve ölümü bekliyor . Ölümü bekleyen sadece o değil . Hemen arkasında kendisinden büyük bir akbaba da , ölümü çıldırtan bir sabırla bekliyor .Çocuğun çok yakınında , gözlerinde ölümün ürkütücü izleriyle , birazdan artık hiç bir zaman kıpırdamayacak hale gelecek çocuğu bekliyor .
Çocuğun korku tepkisi gösterebilecek kadar bile mecali kalmamış .
Adam tam bu sırada basmış deklanşöre .
Bu fotoğraf ona uluslararası bir ödül kazandırdı . Önemli fotoğrafçılık ödüllerinden birini . Ancak ödülü aldıktan iki , üç ay sonra intihar etti adam .
Böyle bir anı ölümsüzleştirmenin vicdan azabına , korkusuna , nefretine,acısına , artık adına ne derseniz deyin dayanamayıp intihar etti .
Sayfa 32 - Profil Yayıncılık , 17. Baskı
Kitap okumaktan başka yapacak bir şeyin yok. Kitaplar işe yaramıyor. İnsanın yanında olacak birine ihtiyacı var. İnsan yanında biri olmazsa delirir. Kim olduğu hiç önemli değildir, yeter ki yarında olsun. İnsan çok uzun süre yalnız kaldı mı hastalanır, yalnızlıktan hastalanır.
Seni rahat mı bırakayım! Bu çok güzel, ama kendimi nasıl rahat bırakabilirim peki? Rahat bırakılmamıza gerek yok. Aslında arada sırada rahatsız edilmemiz gerek. En son ne zaman gerçekten rahatsız oldun? Önemli bir konuda, gerçek bir konuda?
Sayfa 73 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
