Özel hayatında sorunlar yaşayan eski alkolik bir dedektif (Harry Hole), onu pek sevmeyen ve her fırsatta onu sepetlemeye çalışan iş arkadaşları ve amiri, süper seksi bir kadın polis (ki kadın kime yaklaşsa ilk hissedilen ve vurgulanan şey erkeksi parfüm kokusu oldu ne hikmetse), önemli ayrıntıları polisten gizleyen kurban yakınları, aşırı antipatik kurbanlar ve hikayeye hiçbir katkısı olmayan saçma ayrıntılar. Ha bir de habire araya serpiştirilen +18 sahneler (ki kitabın hemen hemen 3'te 1'i yatak muhabbeti ile geçiyor). Türün bütün klişeleri bir arada!
Dedektifimiz katilin zeki olduğunu biliyor ama ne hikmetse atılan her yemi de yutuyor. İki-üç defa katili başka biri sandı. Ki tecrübeli bir polisiye okuru o kişilerin katil olmadığını, sadece yazarın okuru kandırmak ve manipüle etmek için yem attığını çok rahat anlar. Olaylar zincirine bakınca gerçek katile nasıl ulaşabildiklerine dair bir açıklama ya da ipucu da göremedim. Sanki "katil bu, ha değil mi o zaman şu, aa o da değilmiş o zaman geriye bir bu kaldı" gibi bir sonuca vardılar galiba.
Sonuna kadar bir ters köşe bekledim, şaşırtıcı bir son şaşırtıcı bir katil falan. Olmadı maalesef.
Jo Nesbo merak ettiğim bir yazardı. İlk ve son oldu benim için Kardan Adam. 500 küsur sayfalık bir hayal kırıklığı idi. Tek avuntum kitabı bir arkadaştan ödünç almış olmam. Satın almış olsaydım başımı taştan taşa vururdum heralde.
Not: Bu türde en beğendiğim yazar hâlâ sadece Tess Gerritsen. (Rizzoli&Isles serisi dışındaki kitaplarını sevmedim o ayrı) Başka yazarlar da keşfetmek istiyorum ama hep hayal kırıklığı oluyor.
