Güzel bir kitap, bir gün ancak bu kadar gerçek, güzel, yoğun, derinlikli ve insancıl anlatılabilirdi. 420 sayfalık bir romanda neler var neler... Şairane doğa tasvirleri, halk efsaneleri, uzaylılar, bozkır, Stalin, komünizmin baskıları, savaş, deve, ince mizah, aşk, dostluk, mankurt .... Sayılamayacak kadar şey. Bütün bunları sadece bir gün içinde anlatmak ise ayrı bir yetenek. Cengiz Aytmatov' un tasvirleri o kadar güçlü ki kendini okutturmasını biliyor. Yaşanmışlıkları içinde barındırıp içten duygularla beslenmiş.Yazar bir yandan kahramanların zor hayatlarını, bir yandan tarihi, bir yandan bozkırın coğrafi koşulları bir yandan uzaydaki gelişmeleri güzel bir şekilde birbirine bağlamış. Anlatırken yapılan geri dönüşler kahramanın kendi hayatını anlatırken başkalarının hayatına dokunmuş olması ve farklı hayatların da içine girmesi eseri canlı tutmuş. Bozkırın soğuğunu, trenlerin seslerini, Yedigey'in köyünü gözlerimin önüne getirmekte hiç zorlanmadım. Bu kitabı okuduktan sonra, yazarın mankurt dediği kafası boşaltılmış kişilerin hiç de az olmadığını üzülerek düşündüm. Derinlikli, ağır bir kitap fakat kesinlikle insana çok güzel şeyler katan ve kesinlikle okunması gereken bir kitap. Bir kitap okudum ama içinde 5-6 tane farklı uzun öykü okumuş kadar oldum. Ayrıca bir not daha Sovyet yönetimi tarafından yasaklanan bölümü daha sonra "Cengiz Han'a Küsen Bulut" olarak ayrı kitap olarak yayınlanmış. Sipariş verdim. :) Gelsin hemen devamını getirip romanı bitireceğim.
