Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
BOZA'YA...
Uzun zaman sonra kitap incelemesi yazıyorum, içimde bayram sevinci yaşayan bir çocuk var sanki. Kitaba geçmeden bir kaç şey söylemek istiyorum. Bazı kitaplar kitaplıkta uzun zaman kalır, elimiz hep gitmek ister ama hiç gitmez, bir gün alıp okumaya başlarız ve o kadar beğeniriz ki kendi kendimize kızarız. Bunca zaman nasıl okumazsın, kendini bu
Uzun zaman sonra kitap incelemesi yazıyorum, içimde bayram sevinci yaşayan bir çocuk var sanki. Kitaba geçmeden bir kaç şey söylemek istiyorum. Bazı kitaplar kitaplıkta uzun zaman kalır, elimiz hep gitmek ister ama hiç gitmez, bir gün alıp okumaya başlarız ve o kadar beğeniriz ki kendi kendimize kızarız. Bunca zaman nasıl okumazsın, kendini bu
Şiirle masal anlatmak. Hem de ne masal, sarhoşluğun hıçklarını kendi göğsünde hissettiren masallar, sarhoş masallar, ayık masallar, kedilerin yumuşaklığını teninde hissettiren, kedili masallar, kırık masallar. Şiirlerin içine masallar saklamışlar.
Şairle ben çok yakınız. Korkarsın. Kork, faili meçhul değil. Altı çizili mısralar kitaplıkta. Belki bir gün okur, içimi anlarsın diye. "İçim ezildi geçen gün/Geçen ay, hatta geçen yıl da biliyorsun/Sen yanımda olmadığından." Ama okumazsın. Okusan anlar mıydın, 90. sayfayı? Kimse anlayamaz. Anlaşılmadığımdan olsa gerek, anlardık bence şairle biz birbirimizi. Acılı sesler, acılı şiirler, acılı şeyler... Seviyorsak demek ki. Hiç de sevmem halbuki. Sevilmeyen saçlarımı uzun tutmak için direniyorum. Sıkı direnişçiyim. Eyvallahım var maşallahım yok. "Saçlarımla ne yapacağını bilemeyenler/Bir gün onları kaybederler." Kaybedeceğin günü bekliyorum. Bu kitabı da kaybede kaybede sonlandırıyorum, bir sonraki kitabı içinde bulmuşluğumla... (Grafon Kağıtları'nda da Palyaço'yu bulmuştum. Diyorum ya anlarmışız biz birbirimizi, yaşasa...) Keyifli acılar diliyorum.
128 syf.
10/10 puan verdi
Garp ve Şark.. Arasında kalan ülke, ülkemiz, Türkiye..
Ülkemizin temellerinin yeni atıldığı bir dönemde geçen muazzam bir kitap..
Tek nefeslik, tek seferde oturup bitirebileceğiniz ancak etkisinden uzun süre çıkamayacağınız kadar güzel kelime işçiliğine sahip!
140 sayfada eski Türkiye ile günümüz Türkiye arasında bir köprü kuruluyor, köprünün
Evet geldik büyük ses getiren serinin ikinci kitabına :P Ben konudan ziyade genel fikirlerimden bahsedeceğim konuyu yazan çok oldu zaten
Öncelikle dili akıcılığı çok iyi olmasına rağmen beni uzunluğu inanılmaz baydı. Yazı ve benzetmeler biraz kopuk ve tekrarlayıcıydı of yeter dedim bu kadar uzun olmasına gerek yoktu. (İkinci kitap bundan uzun
400 syf.
10/10 puan verdi
Eğer her kitap bir film olsaydı; bu seri aday olur olmaz En Özgün Film dalında zorlanmadan Oskar'ı alır arkasına bile bakmazdı.
Nereden başlasam nasıl anlatsamlık bir inceleme ama uzun tutmayacağım...
1-Özgün!
2-Sürükleyici
3-Anlatılması imkansız olan şeyleri anlatan bir metin...(fazlası spoiler olacak ama mevzu Din, Tanrı falan değil)
4-Okurken sıkılmak bir kenara dursun, okumadığında canın daha sıkılabilir...o derece.
5-Bilim-kurgu sevmeyenlere "bile" ilaç gibi gelebilecek nitelikte.
Dediğim gibi söylenecek çok fazla şey var. Kitabın almadığı ödül kalmamış...hakkıyla almış az bile almış derim.
Bir de bu metin; "Aaaaa sen onu nasıl okumazsın..." şeklinde tavsiye edebileceğiniz...ardından da... "Sen ne tavsiye etsen okurum bundan sonra..." etkisiyle karşılaşabileceğiniz -şimdilik- gizli hazine konumundadır. İyi değerlendirin derim...benden söylemesi!
SOHRAB ♡
Sanırım bu zamana kadar hiçbir kitap beni ağlatmamıştır ta ki Uçurtma Avcısını okuyuncaya dek. Göz yaşlarımı tutmakta o kadar zorlandım ki, hıçkırıklarımı yutmakta çektiğim o güçlükler...
Söyleyecek çok şey var aslında. Tam olarak nereden başlayacağımı bilemiyorum. Çok karmaşık duygular içerisindeyim. Özellikle kitabın son 100 sayfasında o kadar
Nasıl anlatılır bilemiyorum. Ben zaten bir Zülfü Livaneli hayranı olarak uzun zamandır okuma listeme koymuştum Son Ada kitabını. Okumadan önce o kadar çok insan okumalısın, nasıl okumazsın dedi ki . Hemen başlamak istedim.
Son kaçış noktası, son el sürülmemiş toprak parçası olan Ada okuyucunun gözünde müthiş canlanıyor. Olaylar isimsiz bir ada sakini tarafından anlatılıyor. Kitapta yalnızca anlatıcının sevgilisinin ismine yer verilmiş.
Okumaya başladığımda açıkçası aklımda çeşitli tahminler oluşmuştu hikayeye dair. Fakat beklediğimin çok üstünde bir sonla bitirmiş Livaneli. Diğer çoğu kitabında olduğu gibi .
Hikaye temel konu bakımından her ne kadar günümüzden hassasiyetler taşısa da Yazar, oldukça ince noktalara değinmiş, değişmeyen insan davranışlarını inanılmaz güzel ele almış.
Ekolojik denge her şeydir. Bozulması durumunda sonuçları hemen hissedilmese de çok ağırdır. Kurum ve kuruluşların müdahalesi yersiz kalır. İnsanoğlu geçmişten ders almak yerine yönetilmeyi ve çoğunluğa ayak uydurmayı ilke edinmiştir. Bu kitap bu olguları oldukça derin hissettirecek.
İyilik saftır. Kötülük ise planlıdır. Organize ve planlı olan kötülük iyiliği yenecektir.
Kitap Yorumu//Alleben Öyküleri-Ülkü Tamer
.
Alleben ne demek önce oradan başlayalım. Alleben, Antep’in içinden onu çoğaltarak geçen, kentin kültürünü biçimlendiren uzun ve güçlü Fırat Nehri’nin geçmişte “gürül gürül akan”, sonra sonra zayıflasa da Antepliler için önemini yitirmeyen kollarından biri. Gaziantep'i bilen ya da o bölgeye yakın olan biri zaten öykülerde geçen ilçe adlarından anlayacaktır anlatılan kültürün Antep kültürü olduğunu. Kitapta dört öykü var dördü de birbirine değen hayatlar.
.
Ülkü Tamer bu ülkenin yetiştirdiği nadide yazarlardan biri. Kalemini çok beğenerek okuduğum bir yazar. Literatürde Yaşar Kemal'e, Nazım Hikmet'e sevgim ve saygım neyse Ülkü Tamer'e de öyle. Kalemine zaten eleştiride bulunamam haddime değil. Okumayan varsa Ülkü Tamer'in kalemini çok şey kaybeder. Bu ülkede nasıl Sabahattin Ali için nasıl okumazsın diyebiliyorsak Ülkü Tamer için de aynı şey söylenebilmeli.
Bu kitabı uzun zamandan deri okuma listeme almıştım fakat malum yaşam temposu içerisindeki öncelikli işler dolayısıyla bir türlü fırsat bulamıyordum.
Okuma listemde öne almam ise bir dostumun iğneleyici bir eleştirisiyle oldu. "Sen de distopik kitap yazarısın, bunu nasıl okumazsın" deyince bıçağın kemiğe dayandığını düşünerek en öne
Uzun uzadıya bir yorum yapmayacağım ama acımasızca eleştiriler de yapmayacağım. Evet benim ikinci Elif Şafak okuyuşum. İlk kitabım 10 Dakika 38 saniye'ydi. Bu kitapla karşılaştırınca bence arasında uçurum fark var.
Şunu anlamıyorum; bu bir bilim kitabı, öğretici bir ders kitabı gibi değil ki. Kadın kafasından uyarlamalar yaparak kendi kafasınca bir hikaye uydurmuş. Beğenirsin okursun, beğenmezsin okumazsın yada söylediklerine katılırsın, katılmazsın.
Ben edebi açıdan pek bakmadım. Güncel popülerite uğruna yazılıp, bazı yerlerinin saçma, bazı yerlerinin araştırılmadan yazıldığı besbelli. Malum devir güncel bir Mevlana, Şems hikayesi yaz üstünden yürü gitsin. Sanırım o da bunu hikayeleştirmiş. Farklı 2 kurguyu birbiri içerisinde birleştirerek sunmuş.
Sufilik ve 40 madde'nin tanımları ve içerisindeki bazı hikayeler çok güzeldi. Ailesi ile ilgili olan kısmı aşırı mı aşırı uzatmış. Tarihi bir kitaba dönmüş aslında kitap. Ama roman olduğu için içerisinde kendi günlük düşüncelerini de serpmiş. Düz olarak yazmamış o besbelli. Mevlana ile Şems ile geniş bilgi bu kitap kesinlikle kaynak olamaz, olmamalı.
Yine de hiç kitap okumayan birine birazcık da olsa okuma şevki, hızı katar diye düşünmekteyim. Edebi açıdan üzgünüm ki zayıf bir eser.
