Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Tren Diyorum, Kaçmadan...
*
“Cahilliğin dağlarında gezenler için; almasını bilene bilgece öğütler, yaşanmışlıkların getirdiği doğru tespit ve öneriler, samimi itiraflar; bir o kadar da topluma tenkit yağmuru. İlber Ortaylı’nın sakınmadan söylediği her söz, gençler için altın değerinde. Toplumun her kesimine ustaca entelektüel bir dokunuş, hazır olun; bu bir kültür
Suçumuz İnsan Olmak
Oktay Akbal , gazeteci ve yazar. Servet-i Fünun gazetesinde sekreterlik yaparak başladı bu iki mesleğe de. Hikaye, roman, anı, günlük, gezi, inceleme, deneme ve köşe yazısı olmak üzere birçok anlatım türünde eser verdi. Elliden fazla eser kaleme aldı ve bu eserler birçok ödüle layık görüldü. Ama en çok öykücülüğü ile tanındı.
Beyoğlu Festival
Uzun zaman sonra kitap incelemesi yazıyorum, içimde bayram sevinci yaşayan bir çocuk var sanki. Kitaba geçmeden bir kaç şey söylemek istiyorum. Bazı kitaplar kitaplıkta uzun zaman kalır, elimiz hep gitmek ister ama hiç gitmez, bir gün alıp okumaya başlarız ve o kadar beğeniriz ki kendi kendimize kızarız. Bunca zaman nasıl okumazsın, kendini bu
224 syf.
8/10 puan verdi
“Bence, bizim kardeşliğimiz -her alanda- düşündüğümüzden, hissettiğimizden de öte.”
René Char, 3 Kasım 1951
İnceleme yazmadan önce, kitabı tanıtma amaçlı daha güvenilir bir yazının linkini paylaşacağım: google.com.tr/amp/www.cumhuri...
Yazacağım incelemeye başka bir
400 syf.
10/10 puan verdi
Eğer her kitap bir film olsaydı; bu seri aday olur olmaz En Özgün Film dalında zorlanmadan Oskar'ı alır arkasına bile bakmazdı.
Nereden başlasam nasıl anlatsamlık bir inceleme ama uzun tutmayacağım...
1-Özgün!
2-Sürükleyici
3-Anlatılması imkansız olan şeyleri anlatan bir metin...(fazlası spoiler olacak ama mevzu Din, Tanrı falan değil)
4-Okurken sıkılmak bir kenara dursun, okumadığında canın daha sıkılabilir...o derece.
5-Bilim-kurgu sevmeyenlere "bile" ilaç gibi gelebilecek nitelikte.
Dediğim gibi söylenecek çok fazla şey var. Kitabın almadığı ödül kalmamış...hakkıyla almış az bile almış derim.
Bir de bu metin; "Aaaaa sen onu nasıl okumazsın..." şeklinde tavsiye edebileceğiniz...ardından da... "Sen ne tavsiye etsen okurum bundan sonra..." etkisiyle karşılaşabileceğiniz -şimdilik- gizli hazine konumundadır. İyi değerlendirin derim...benden söylemesi!
Bu kitabı uzun zamandan deri okuma listeme almıştım fakat malum yaşam temposu içerisindeki öncelikli işler dolayısıyla bir türlü fırsat bulamıyordum.
Okuma listemde öne almam ise bir dostumun iğneleyici bir eleştirisiyle oldu. "Sen de distopik kitap yazarısın, bunu nasıl okumazsın" deyince bıçağın kemiğe dayandığını düşünerek en öne
Evet geldik büyük ses getiren serinin ikinci kitabına :P Ben konudan ziyade genel fikirlerimden bahsedeceğim konuyu yazan çok oldu zaten
Öncelikle dili akıcılığı çok iyi olmasına rağmen beni uzunluğu inanılmaz baydı. Yazı ve benzetmeler biraz kopuk ve tekrarlayıcıydı of yeter dedim bu kadar uzun olmasına gerek yoktu. (İkinci kitap bundan uzun
Kitap Yorumu//Alleben Öyküleri-Ülkü Tamer
.
Alleben ne demek önce oradan başlayalım. Alleben, Antep’in içinden onu çoğaltarak geçen, kentin kültürünü biçimlendiren uzun ve güçlü Fırat Nehri’nin geçmişte “gürül gürül akan”, sonra sonra zayıflasa da Antepliler için önemini yitirmeyen kollarından biri. Gaziantep'i bilen ya da o bölgeye yakın olan biri zaten öykülerde geçen ilçe adlarından anlayacaktır anlatılan kültürün Antep kültürü olduğunu. Kitapta dört öykü var dördü de birbirine değen hayatlar.
.
Ülkü Tamer bu ülkenin yetiştirdiği nadide yazarlardan biri. Kalemini çok beğenerek okuduğum bir yazar. Literatürde Yaşar Kemal'e, Nazım Hikmet'e sevgim ve saygım neyse Ülkü Tamer'e de öyle. Kalemine zaten eleştiride bulunamam haddime değil. Okumayan varsa Ülkü Tamer'in kalemini çok şey kaybeder. Bu ülkede nasıl Sabahattin Ali için nasıl okumazsın diyebiliyorsak Ülkü Tamer için de aynı şey söylenebilmeli.
SOHRAB ♡
Sanırım bu zamana kadar hiçbir kitap beni ağlatmamıştır ta ki Uçurtma Avcısını okuyuncaya dek. Göz yaşlarımı tutmakta o kadar zorlandım ki, hıçkırıklarımı yutmakta çektiğim o güçlükler...
Söyleyecek çok şey var aslında. Tam olarak nereden başlayacağımı bilemiyorum. Çok karmaşık duygular içerisindeyim. Özellikle kitabın son 100 sayfasında o kadar
Herkese merhaba :) Platon'un Devlet kitabını tabiri uygunsa silip süpürüp inceleme yazısını yazmak için geldim. Benzeri bir #okudumbitti yazısı da İnstagram da Merve Kır hesabından paylaşılacak. Gelelim kitaba;
Hayatıma dönüp baktığımda çok uzun süren bir okuma alışkanlığım olduğu aşikar. Her kitabın önsözünü mutlaka okur kitabıma bu şekilde başlarım. Fakat genel olarak baktığımızda ülkemizde kitap okuma alışkanlığı maalesef ki bu kadar azken kitapların önsözlerini okumak neredeyse hiç yapılmaz. Devlet kitabının önsözü bizi bu cümleyle karşılıyor; Okuyucu, önsöz okumazsın sen biliyoruz. haksız da değilsin hani önsözlerin çoğu anlayışa sınır koyar. Kitap bu cümleden başlayıp son cümlesine kadar size hayatı sorgulatıyor.
Ben bundan önce hatırlayanlarınız olacaktır ki 'Sokrates'in Savunması' kitabını okuyup tam anlamıyla bayılmıştım. Orada da Sokrates'in zehrini hiç şüpheye yer vermeden içmesini ve dostlarının etrafında ağlayışlarını çok iyi anımsıyorum. Devlet kitabının yazılmasının altında Sokrates'in ölümü yatar.
Kitabın içerisinde birbirine paralel bir kaç konu var. 'İyilik, doğruluk, ölçü, eğrilik' gibi.
Bundan 2500 yıl evvel yazılan konular maalesef ki günümüzün tartışma konusu dahi değil, çünkü akla gelmiyor, ilgilenilmiyor. Üzücü! Fakat bir okuma grubuyla birlikte okuduğum bu kitapla bir kaç insanla hasbihal etmek yüreğime su serpiyor, iyi geliyor. Bu kitabı elime bir daha alacağımdan eminim, almalıyım da ve siz almalısınız.
Uzun uzadıya bir yorum yapmayacağım ama acımasızca eleştiriler de yapmayacağım. Evet benim ikinci Elif Şafak okuyuşum. İlk kitabım 10 Dakika 38 saniye'ydi. Bu kitapla karşılaştırınca bence arasında uçurum fark var.
Şunu anlamıyorum; bu bir bilim kitabı, öğretici bir ders kitabı gibi değil ki. Kadın kafasından uyarlamalar yaparak kendi kafasınca bir hikaye uydurmuş. Beğenirsin okursun, beğenmezsin okumazsın yada söylediklerine katılırsın, katılmazsın.
Ben edebi açıdan pek bakmadım. Güncel popülerite uğruna yazılıp, bazı yerlerinin saçma, bazı yerlerinin araştırılmadan yazıldığı besbelli. Malum devir güncel bir Mevlana, Şems hikayesi yaz üstünden yürü gitsin. Sanırım o da bunu hikayeleştirmiş. Farklı 2 kurguyu birbiri içerisinde birleştirerek sunmuş.
Sufilik ve 40 madde'nin tanımları ve içerisindeki bazı hikayeler çok güzeldi. Ailesi ile ilgili olan kısmı aşırı mı aşırı uzatmış. Tarihi bir kitaba dönmüş aslında kitap. Ama roman olduğu için içerisinde kendi günlük düşüncelerini de serpmiş. Düz olarak yazmamış o besbelli. Mevlana ile Şems ile geniş bilgi bu kitap kesinlikle kaynak olamaz, olmamalı.
Yine de hiç kitap okumayan birine birazcık da olsa okuma şevki, hızı katar diye düşünmekteyim. Edebi açıdan üzgünüm ki zayıf bir eser.
256 syf.
·
Puan vermedi
Ne zaman, nasıl aldığımı hatırlamadığım bu kitabı geçen gün arkadaşım eline alıp inceledikten sonra bana “sen bunu okumazsın” demesi üzerine okumaya başladım. Okudum da... :)
Kitap 2006 yılında basılmış. Kurgu türünde bir kitap değil. Siyasi ve tarihi olarak nitelendirebiliriz. Bilgi içerikli bir kitap. Yazarımız o dönemde ülkemizin kıskaçlar
BOZA'YA...
Uzun zaman sonra kitap incelemesi yazıyorum, içimde bayram sevinci yaşayan bir çocuk var sanki. Kitaba geçmeden bir kaç şey söylemek istiyorum. Bazı kitaplar kitaplıkta uzun zaman kalır, elimiz hep gitmek ister ama hiç gitmez, bir gün alıp okumaya başlarız ve o kadar beğeniriz ki kendi kendimize kızarız. Bunca zaman nasıl okumazsın, kendini bu
Nasıl anlatılır bilemiyorum. Ben zaten bir Zülfü Livaneli hayranı olarak uzun zamandır okuma listeme koymuştum Son Ada kitabını. Okumadan önce o kadar çok insan okumalısın, nasıl okumazsın dedi ki . Hemen başlamak istedim.
Son kaçış noktası, son el sürülmemiş toprak parçası olan Ada okuyucunun gözünde müthiş canlanıyor. Olaylar isimsiz bir ada sakini tarafından anlatılıyor. Kitapta yalnızca anlatıcının sevgilisinin ismine yer verilmiş.
Okumaya başladığımda açıkçası aklımda çeşitli tahminler oluşmuştu hikayeye dair. Fakat beklediğimin çok üstünde bir sonla bitirmiş Livaneli. Diğer çoğu kitabında olduğu gibi .
Hikaye temel konu bakımından her ne kadar günümüzden hassasiyetler taşısa da Yazar, oldukça ince noktalara değinmiş, değişmeyen insan davranışlarını inanılmaz güzel ele almış.
Ekolojik denge her şeydir. Bozulması durumunda sonuçları hemen hissedilmese de çok ağırdır. Kurum ve kuruluşların müdahalesi yersiz kalır. İnsanoğlu geçmişten ders almak yerine yönetilmeyi ve çoğunluğa ayak uydurmayı ilke edinmiştir. Bu kitap bu olguları oldukça derin hissettirecek.
İyilik saftır. Kötülük ise planlıdır. Organize ve planlı olan kötülük iyiliği yenecektir.
Ne özet ne inceleme. Öylesine bir hatırlatıcı.
Çavdar Tarlasında Çocuklar-J.D.Salinger
Kendime hatırlatıcı olması nedeniyle yazmamdam ötürü ufak da olsa spoiler içerebilir. Lütfen okumadan dikkate alınız.!
Uzun zamandır okumak istediğim bir kitap olmakla birlikte bir öğretmenin okuması gereken kitaplar arasında gösterilmesi de beni bu eserle tanışmaya itti. 'Neden okuması gerekiyor bir
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}