SÖZCÜKLERİN DUVARINDAN,
doğruları vura vura çıkarmaktan
bembeyaz kesilmiş yumruklarında,
yeni bir beynin çiçekleri açmakta.
Hiçbir şeyle perdelenmemenin güzelliğiyle,
etrafa saçmakta
düşüncelerin gölgelerini.
Ve orada, sarsılmaz bir biçimde,
bugün de kıvrımlarla uzanmakta
on iki dağ, on iki alın.
Sende de yıldız gözleriyle,
avare gezinip duran hüzün,
yaşar bütün bunları kendinde.