Sueda
@dantescicikov
bağbozumu yaklaşıyor.
İstanbul
34 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Dinlenilmediklerini göre göre artık dinlenilmeye muhtaç olmadan kendi kendilerine alışanlar en tarafsız sözleri söylerler. Zaten belki de en güzel sözler, böylece, duyulmak maksadıyla söylenmemiş olan ve duyulmamış kalanlardır.
İnce birtakım vefakarlıklar uğruna çürüttüğümüzü gördüğümüz bir ömrün akşamında başkaları gizlendikleri bataklıklar içinde yılan başlarını kaldırarak bize ıslık çalarlar. Düşünmeyiz ki, çektiğimiz onlara itimat etmiş saffetimizin cezası ve muhabbet göstermiş zaafımızın belasıdır.
Sağırların yanında her zaman söylemeyi adet edindiğimiz sözlerin lüzumsuzluğunu duyduğumuz ve söylenmeye değer sözlerin azlığını idrak ettiğimiz gibi, delilerin yanında da nice muhakemelerden vazgeçmek ve kabul edilmesi başka bir şuura ihtiyaç gösterecek şeyleri söylememek lüzumunu anlar ve uslanırız.
Okur Takip Önerileri
Bir gün karşına hiç ummadığın anda hiç ummadığın birisi çıkar ve hayatının öncesini neden boşuna yaşadığını anlatır sana.
Aşık olmuştum! İşte tam bunu telaş içinde idrak ettiğim an, o an kalbime müthiş bir korku saplandı; ölüm korkusu.
Eğer zihninizin dışındaki dünyanın şu an varolduğundan emin olamıyorsanız, kendinizin şu andan önce var olmuş olduğunuzdan nasıl emin olabilirsiniz?
kendini öldür, kendini öldür, diye haykırıyordu evren; bizim hatırımız için. ama onların hatırı için neden öldürsündü kendini? yemekler güzeldi; güneş sıcaktı; sonra kendini öldürmeye nasıl girişirdi insan, bıçakla mı yoksa havagazı koklayarak mı? çok güçsüzdü; elini bile kaldıramıyordu. üstelik şimdi ölmek üzere olan biri gibi yalnız, lanetlenmiş, bir başına bırakılmış olmasında inanmışların tadamayacağı bir özgürlük, bir lüks, görkem dolu bir ıssızlık bulunuyordu.
ölenler ve ölüler: gidebildiğin yere kadar gittin yolcu, ama düşündüm ki, daha da gidebilirsin, çünkü tam o anın eşiğinde misin, yoksa vardığın kapının arkasında bir bahçe, sonra başka bir kapı ve daha arkada ölümle hayatın, anlamla hareketin, zamanla rastlantının, ışık ile mutluluğun birbirine karıştığı başka gizli bahçe daha mı var bilemiyor, bir beklentinin içinde tatlı tatlı salınıyorsun.
Sayfa 50Kitabı okudu
- insanoğlu kin dünyasıdır. biz bütün canlıların özüyüz. onların tüm duyguları var bizde. bazıları içimizde ağır basar. öldürmek gerek onları.
- balığı öldürmek için kendimi öldürmeliyim. denizden, sudan uzaklaşacak oldum mu vücudumun bir parçası denizin dalgalarında kalıyor; sonsuz bir üzüntüye düşüyorum.
Bizde mümkün olmayan inkılapları isteyen adamlar ya gençtirler ve halkımızı tanımıyorlardır; yahut da o kadar taş yüreklidirler ki ne kendi canlarına ne de başkalarının canlarına metelik veriyorlardır.
Enine boyuna düşündüm. Sonunda gidip tüfeği aldım, kurşun doldurdum. Divana uzanıp namlunun üçünü ağzıma soktum ama tetiği çekmedim. Acelesi yok, diye düşündüm. Televizyonu açtım.
Onu pek tanımıyor olsam da yaşamını sürdürüp kendi işine baktı. Ben de aynen öyle yapıyorum. Sadece varoldu.
Babalar ölmemeli.
Haklısın.
Anneler de ölmemeli.
Kesinlikle.
Yalnız doğar, yalnız ölürüz. Buna bir an evvel alışmak lazım. Yalnızlık yapının temeli.
Sevgili dostum, yağsız süt, insanoğlunun ulaşabileceği en yüksek noktayı temsil ediyor. En salağımız bile, sıradan inek sütünü her zaman için temin edebilir; ancak yağsız üste doğru atılan bir adım, sadece ve sadece modern zamanlarda gerçekleştirilebilen hassas bir ayırma tekniğiyle birlikte en kralından bir fikir gerektirir.