Ey Tanrım! Mutluluğumuzu kendisine borçlu olduğumuz insanla her şeyi paylaşmak, doğal değil midir? İnsan her şeyini karşılıklı birbirine verince, bu bütünün bir parçası için kim kaygılanabilir? Para ancak duygunun olmadığı bir yerde değer kazanır. Ömür boyu bağlanmamış mıydık birbirimize? Çok sevildiğimiz bir anda hangimiz ayrılığı aklımıza getiririz?