“Sonra bir zaman gelir, insan değişir ve her şeyi bambaşka görmeye başlar.”
insan hayatının gölgesi
düşmeyegörsün
bir dizeye
hemen değişir açısı şiirin
güneş ışığı değer değmez denize
kırılır yansır ya bilinmezliğe
şiir çırılçıplak
ve daha hiç gelmemiş gibi olmalı yeryüzüne ki
kalp atışları duyulabilsin
ses değmemiş bir ses olarak
içimizde
.. büyük altüst oluş dönemlerinde tüm toplumsal, siyasal, ahlakî dokuyla birlikte insan da değişir.
Sayfa 33 - Kapı YayınlarıKitabı okuyor
Kral, dondurucu bi kış mevsiminde, gece nöbet tutan muhafıza sordu:
- "Üşüyor musun? "
+ "Alışığım kralım. " diyerek cevap verdi muhafız.
- "Olsun, sana sıcak tutacak elbise getirmelerini emredeceğim." dedi ve gitti.
Ancak bir süre sonra emri vermeyi unuttu kral...
Ertesi gün duvarın yanında soğuktan ölmüş muhafızın cesedini buldular. Duvarın üzerinde şöyle yazıyordu.
"Soğuğa alışkındım; fakat senin sıcak elbise vaadin beni öldürdü..."
Türlü türlü vaatlerle, insanları bekleterek bir umuda bağlayarak kesinlikle imtihan etmeyin.
Çünkü insan bekledikçe değişir.
Beklettiğiniz kişi, hakkınızda telafisi imkansız olumsuz düşüncelere girer.
Önce umudu öldürürsünüz.
Ardından sevgi,saygı, güven ölür, dostluk ölür,muhabbet ölür...
Mutluluğun peşinde koşulmaz. Ancak ikna edilebilir. İkna dolaylı yapılır. Bir saldırı değildir. Harekete geçersin, ama direkt olarak değil, çünkü direkt olunca saldırganlaşıyorsun. Hiçbir şey şiddet kadar direkt değildir, ve hiçbir şey direkt davranış kadar şiddetli değildir. Yaşam daireler şeklinde hareket eder, direkt olarak değil. Dünya güneşin etrafında döner. Güneş daha büyük bir güneşin etrafında döner. Galaksiler, tüm evren dönerek hareket eder. Mevsimler dönerek değişir. Çocukluk, gençlik, yaşlılık, hepsi dönüşümlüdür. Yaşam daireseldir, asla direkt gitmez. Direkt hedefe saplanan ok gibi değildir. Ok insan icadıdır. Yaşamda ok gibi bir şey bulunmaz. Ok insanın şiddet dolu beynidir. Ok iki nokta arasındaki en yakın yolu seçer. Okun çok acelesi vardır, hep zamanla yarışır. Ama varoluşun acelesi yoktur.
958.jpg){kind=small}
Sonra bir zaman gelir, insan değişir ve her şeyi bambaşka görmeye başlar
“Aynı yirmi dört saat içinde yalnız kalmaya susar, başkalarıyla görüşmeye acıkırız. Mevsimlere göre değişen tabiat kadar hislerimize göre de yüzümüz değişir, biz değişiriz.”
Sayfa 130 - Everest YayınlarıKitabı okuyor
“Maya değişir miydi? İnsan değişir, Tanrı’nın bastığı damga değişir miydi?”
gölgemizle barışmanın uzun yolculuğu: büyümek
kendiyle tanışmayı erteler insan çoğu zaman hayat yanlışlarla kısalır
başka biri olarak girdiğimiz kapıdan
içimizi denerken yüzeriz farklı yüzlerle kendi içimizde bile
bir diğeri olarak çıkarız başkalarını kandırırken kendimizi yanıltırız bu yüzden aşk yalnızca bir fikirdir hep öyle oldu bende hep saklı kaldı içimdeki anahtar
bu sefer gerçekleştirdiğini sandığın bir fikir
ve hep aynı kilitte kırıldı
fikirler de zamanla değişir
kırıldıkları yerde
kırıldıkları yer her şeyi değiştirir
aynı korkularla kalakalırız
daha önce de söylemiştim:
zamanla bir şey söylemez artık kırılmak bile sonra başka bir başlangıcın kapısında kimse yoktur kimsenin kimsesizliğine her şiirin gizi başka bir şiirle demiştim ya, hep öyle oldu bende hiç kimse hiç kimse hiç kimse
kendini açıklar
böyle katlandım kimsesizliğe o birini ararken bile biliyordum
11 Eylül '98;Nisan,Eylül '00
" Tabiat değişir, toplum değişir, insan değişir; değişiklik tabiatın ve insanlığın kaderidir. İnsanın öbür mahlûkata nazaran farkı da bu değişikliğin bilincine varmış bir varlık olmasıdır. Çünkü etrafımızdaki diğer mahlûkat tabiatta cereyan eden değişimin farkında değildir. Biz doğumumuzu, hayatı ve ölümlülüğümüzü biliyoruz."
Sayfa 18Kitabı okudu
Bir gün, bir şey olur. Düzen değişir, sen değişirsin. Günler artık birbirinin aynısı olmaz. İnsan Büyüdükçe katılaşır mı? Ya da tam tersi mi olur? Daha mı bir yumuşar insan yüreği yaşadıkça, yaş aldıkça?
Bağlam değişir, insan değişmez.
Sayfa 61
