gördüklerimin anlamı nedir?
Semüre İbni Cündeb (ra) şöyle dedi:
Resûlullah sav, ashâbına:
-"Düş göreniniz var mı?" diye sorup, "gördüm" diyeninin düşünü, Allah'ın dilediği şekilde yorumlardı. Bir sabah bize şöyle buyurdu:
-"Bu gece düşümde bana iki kişi gelerek "Haydi yürü, gidiyoruz "dediler. Ben de onlarla beraber gittim. Yana üzerine
Sayfa 646 - kampanya kitapları | 6. cilt | 1549. hadis | Buhârî, Ta'bîr 48.
Ya şu İsmet İnönü' nün milli kahraman ilan edilip, Anıtkabir'e gömülmesi? Acaba Türkiye bir deliler ülkesi mi oldu ne dersiniz?
Filozof cemal Descartes de zırvalamış dedi ve kitabı masaya koydu.
Prof. Ali Saib : Descartes zırvalamış mı?
F. C : Evet zırvalamış
P. A. S : ver bakalım bunda mı zırvalamış
F. C: Evet bunda zırvalamış
P. A. S : Kaça aldın bu kitabı
F. C : Altı liraya
(prof cüzdanından altı lirayı çıkarır verir)
P. A. S : Sen ne anlarsın kitaptan güzelim beyin ürünü kitabı rezil etmeye hakkın yok (Yer : Marmara Kıraathanesi)
İnsani bir evrene kapatılmışız; bundan sıvışır sıvışmaz, niçin ve kimin için üretiriz? İnsan bizden diledikçe, insanlar bizi ilgilendirmez olur; bununlar birlikte, onlar ve onların bizim hakkımızdaki görüşler yüzünden çırpınırız; pohpohlamanın -kabalar gibi inceler de dahil olmak üzere- tüm zihinler üzerindeki inanılma nüfuzu kanıttır buna. Buna
Sayfa 77
"elverişli yazma ortamı ne demek? hayatımda hiç böyle bir ortam görmedim, nasıl olduğunu da bilmem. yazılarımın pekçoğunu cezaevi koğuşlarında, cezaevi hücrelerinde yazdım, acaba buralar elverişli ortam mı sayılır? eğer öyleyse bu ortamları ben hazırlamadım."
Sayfa 169Kitabı okudu
-Bunlar deli mi?
Osman Fişer kötü kötü gülümsedi:
- Tımarhane dışındaki deliler... Bunlar tasavvufa inanmışlar. Olgun insan olmaya, Allah'la bir olmaya çalışıyorlar.
Pusat'ın kaşları çatıldı:
- Allah'la bir olmak mı? Bu da ne demek?
- Yani Allah'ın varlığı içinde erimek istiyorlar.
- Huzur içinde yaşamaları bundan mı ileri geliyor?
-Tabii...
Deliler de ölür ama hiç ölüler delirir mi?
Sayfa 92Kitabı okudu
Kafamda deliler dolaşıyor:Birbirlerini su birikintileri ne itiyorlar,dillerinin ucuyla parmaklarını yalayarak koşuşuyorlar.Eşya insana inatçı bir direniş gösterdiği zaman hep birlikte üstüme çullanıyorlar:Delice bir şey yap!diye bağırıyorlar vızıltılı seslerle.Eşya sana karşı mı geliyor,kır onu!Sana boyun eğmeyen otlara vur tekmeyi!Her şeyi parçala.
Şüphe mi dediniz? Bu bana göklerin cezası. Bir aralık öyle sandım ki gözlerime akrep kuyruğu gibi sivri bir mil sokuldu. Zehirden bir damla akıtıldı. Bir de baktım ki hiç bir şey eski heyetinde değil. Bir de baktım ki eskiye ait her şey yanlış. Ana, baba, dost, kadın hakkında bildiklerim yanlış. Su yüzüne çıkan bir leş sırtı gibi bambaşka bir dünya, bambaşka iklimleri, bambaşka insanlarıyla dünyamın yerini aldı. Bir de baktım ki her şey, yeniden muayeneye, yeniden tahkike muhtaç! Doğrusu bu muydu? Ne bileyim? Soğan gibi iç içe, gömlek üstüne gömlek giyinmiş sayısız dünyalar görüyorum. Hangisi doğru? Ne bileyim? Tek bir şey mi doğru! Bana bu dünyayı, bu deliler dünyasını bir doğru emniyeti içinde gösteren ceza, göklerin cezası.
