"Düşünce hareket değil mi? Doğa hareket üzerine kurulu değil mi? Ölüm, hareketin sonunu pek bilemediğimiz bir ifadesi değil mi? Tanrı sonsuzluksa, her zaman hareket halinde olması gerekmez mi? Tanrı belki de hareketin ta kendisidir. Bu yüzden, hareket de tıpkı onun gibi derin, sınırsız, anlaşılamaz, ulaşılamaz olduğu için açıklanamamaktadır. Şimdiye dek harekete dokunan, onu anlayan ya da ölçebilen kimse var mıdır? Etkilerini göremeden hissedebiliyoruz. Hatta tıpkı Tanrı gibi onu da inkâr edebiliriz. Nerededir? Nerede değildir? Nereden kaynaklanmaktadır? Prensipleri nedir? Nerede başlayıp nerede son bulmaktadır? Bizi kavrar, baskı uygular ve ortadan kaybolur. Hem neden hem sonuç olan bir soyutlama gibi anlaşılmaz bir olgu olduğu kesindir. Bize mekân kadar gereklidir, peki mekân nedir? Bunu bize yalnızca hareket açıklayabilir, hareketi anlamadıkça, mekân içi boş bir kavram olarak kalmaya devam edecektir. Boşluk, yaratılış, sonsuzluk gibi çözümsüz kalan bir sorun olan hareketin anlaşılır tek yanı asla anlaşılamayacağıdır."
Sayfa 238Kitabı okudu
Vuku bulan her şey, bir zamanlar bir şekilde vuku bulmuştur; çünkü mit döngüseldir ve akıl her yerde aynı olan bir dünyayı ifşa eder. Mitin kader olarak bildiği şeyi, bilimsel akılcılık doğa yasalarının gerekliliği olarak bilir.
Doğa
Tanrı' nın gözümüzün önünde açtığı bu büyük kitabı okuyan bir filozof kimbilir ne kadar mutludur?
Tanrı'nın iyiliğini, kötünün varoluşu ile nasıl bağdaştırmalıyız?
Spinoza'nın yanıtı ise bu soruyu bir bakıma iptal eden bir yanıttır; bu anlamda, soruyu yanıtlayan değil, yanlışlayan bir yanıttır. Çünkü bu sorudaki 'Tanrı', antropomorfiktir ve dahası ne Tanrı'nın ne kosmik dünyanın iyiliğinden ya da kötülüğünden söz edilebilir ve bu anlamda denebilir ki Tanrı veya Doğa, iyi ve kötünün ötesindedir ve bu yüzden de soru saçmadır.
Sayfa 47
Milattan önce 2. yüzyılda Doğu Akdeniz kıyılarında belirdiği gözlenen felsefenin tarihi doğa, insan ve Tanrı'ya ilişkin olarak gittikçe çoğalan soruların sorulmasına iten bir başlangıçla ortaya çıkmıştır.
Sayfa 15 - Giriş
Doğa bizi kanunlarının düzenliliğine öyle bir alıştırmış ki aşina olduğumuz uyumdan en ufacık bir sapma bile tiksindirici ve korkutucu görünüyor.
