"...doğruluk, iyilik ve akıllılıktır; eğrilik ise kötülük ve bilgisizliktir."
Sanki uzun mesafeler boyunca yürümüş gibi yorgunuz ama geldiğimiz hiçbir yer yok. Sanki her şeyi çok seviyormuş gibi yapıyoruz ama dünyamız kaskatı, içinde nerdeyse hiç sevgi yok. Sanki her düğümün çözümünü biliyormuş gibi konuşuyoruz ama her yaptığımızla, her söylediğimizle düğümler daha da çözülmez hale geliyor. Milyon tane kitap deviriyoruz görünüşte ama o kitaplardan hayata yayılan hiçbir bilgelik yok. Herkes ne kadar doğruluk timsali olduğunu ispat etmenin derdinde. İyi de hayatın fotoğrafına bu kadar eğrilik nereden karışıyor ?
Sanki aynı derdin dertlisi, aynı yolun yolcusu kocaman kalabalıklarmışız gibi konuşuyoruz ; bir küçük kıvılcım yetiyor oysa aramızda koca koca yangınlar çıkartmaya. Aramızdan biri bir diğerine "Yalnız değilsin !" dediğinde hepimizi üşüten bir yalnızlık rüzgarı esmiyor mu her yanımızda?
Bakara Suresi 256.Ayet-i Kerime
"O (İslam) din(ine giriş) de hiç bir zorlama yoktur! Gerçekten(ortaya çıkan bunca delillerden sonra) o doğruluk(tan ibaret olan iman), o eğrilik(le eşdeğer olan kafirlik) ten (seçilerek) iyice belirgin hale gelmiştir. Artık her kim o tağutları(şeytanı ve putları) inkar eder de, Allah'a inanırsa;işte o, kendisi için hiçbir kopma (söz konusu) olmayan o en sağlam kulpa kesinlikle sıkıca tutunmuştur. Allah (, batılı reddedip, kelime-i şehadet getirenleri çok iyi duyan bir) Semi'dir; (kalplerdeki inançlar dahil her şeyi layıkıyla bilen bir) Alim'dir. "
Şöyle ki eğriliği kınayanlar eğrilik yapmaktan değil, ona maruz kalmaktan korktukları için eğriliği ayıplarlar. Yani, kendileri için yaparlar. Bu şekilde Sokrates, gidebildiğince ileri doğru giden eğrilik, özgür insana doğruluktan daha çok yakışır; bu sayede daha güçlü ve daha sözü dinlenir olur ve başlarken de söylediğim gibi, doğruluk güçlü olanın işine gelendir, eğrilikse kendi işine gelendir.
Sayfa 36
mahrum olan bedeni beslemeye koyulmuşsun; bu, ancak bununla olur diyorsun; halbuki bu da onunla olur.
Nasıl oluyor da sen, hep şu bedeni geliştirmedesin, onuysa tamamiyle bir yana atmışsın. Bu beden,
ayırdetme kabiliyetiyle durur, o kabiliyet bedenle durmaz. O ışık, şu söz, kulak ve bunlardan başka
pencerelerden dışarıya vurur; bu pencereler olmasa başka pencerelerden baş çıkarır. Tıpkı şunun gibi hani:
Bir ışık getirmişsin, güneşin önüne koymuşsun; güneşi bu ışıkla, bu rnumla görüyorum diyorsun. Hâşâ;
mum getirmesen de güneş kendini gösterir. Muma ne ihtiyaç var?
Tanrıdan umut kesmemek gerek. "Gerçekten de kâfirlerden başkası Tanrı rahmetinden umut kesmez"
umut, eminlik yolunun başıdır. Yola gitmiyorsan bari yol başını gözle. Eğrilikler yaptım deme, doğruluğu tut
sen, hiçbir eğrilik kalmaz. Doğruluk, Musa'nın sopasına benzer, o eğriliklerse büyüler gibidir. Doğruluk geldi
mi hepsini yer-gider. Kötülük ettiysen kendine ettin, senin cefan, nerden ona erişecek?
Ş i i r
Bir kuş o dağa kondu, sonra uçtu-gitti;
Bak da gör, o dağda ne birşey fazlalaştı, ne birşey eksildi dağdan.
Doğruluk, sevinç verir kalbe. Eğrilik, kin ve kavga çıkarır.
Sayfa 138 - Şûle Yayınları - Eylül 2008Kitabı okudu
Böylece, Sokrates, oldukça ileri giden bir eğrilik hür adama doğruluktan daha çok yakışır; böylece daha güçlü, daha efendi olur; ve başlangıçta söylediğim gibi, doğruluk güçlünün işine gelendir, eğrilikse kendine yararlı olan, kendi işine gelendir.
Sayfa 30Kitabı okudu
Dünya kurulalı beri sözleri bize kadar ulaşan bütün kahramanlar ve çağdaşlarımız arasında tek kişi çıkmamıştır ki, eğriliği kötüleyip doğruluğu överken, her ikisinin ün, ceza, kâr gibi sonuçlarını ele almasın. Sizler büyük üstat, doğruluğu hep bu yönden översiniz. Ama başlı başına bir doğruluk ve eğrilik vardır. Her ikisi de, Tanrılar ve insanlar görsün görmesin, insanın içindedir.
Eğrilik insanlar arasında geçimsizlik, kin ve kavga çıkarıyor; doğruluk ise iyi geçimi, dostluğu sağlıyor.
Az çoğu gösterir, yani söz az, mâna çok olmalı. Diyelim ki oraya bir çuval şeker koymuşlar, ondan azıcık bir örnek getirmişler; işte bu azıcık örnek o bir çuval şekerin delilidir. Onu anlatmaya yeter. Kişinin de biraz doğruluk göstermesi, onun doğru olduğuna delildir. Yine biraz eğrilik ve ikiyüzlülük de sahibinin eğriliğini gösterir.
Ama, başlı başına bir doğruluk ve eğrilik vardır. Her ikisi de, Tanrılar ve insanlar görsün görmesin insanın içindedir.
Sayfa 52Kitabı okudu
Başlı başına bir doğruluk ve eğrilik vardır. Her ikisi de Tanrılar ve insanlar görsün görmesin insanın içindedir, insan kendinin bekçisidir.
Sayfa 73Kitabı okudu
