İNSAN ACIYA EN FAZLA NE KADAR DAYANIR? ŞKAÇ GÜN, KAÇ “GECE…?”
“ 
Gece ..
Kimse gecenin çabuk geçmesi için dua etmiyordu...”
Yıl: 1944
Yazar 
Elie Wiesel 15 yaşında ailesiyle birlikte Auschwitz-Birkenau toplama kampına alınır. Annesi ve kızkardeşlerini kampın ilk günü kaybeden, babası yanıbaşında öldürülürken korkusundan ses çıkaramayan bir çocuktur. Kurtulduğunda onurunu ve Tanrı’ya olan inancını da ailesiyle birlikte yitiren birçok Yahudi çocuklardan birisi..
Ölüm çukurları, gaz odaları, tecavüzler, eleme geceleri, korku ve açlıkla mücadelenin anlatıldığı gerçek bir yaşam öyküsü ‘Gece’.
Yazarın kamptan bir fotoğrafı:
flickr.com/photos/49263341...
Yazar, ‘Delirmemek için yazdım’ dediği bu kitabı ancak 1952 yılında yazabilmiş. Kitap, “Gece”, “Şafak Vakti” ve “Gündüz” adlı kitap üçlemesinin ilki. Kitabın başında yazara ait 15 sayfalık Önsöz de okunmaya değer. Bu hatıra kitabını bitirdiğinizde anlatılanların gerçek değil de, bir kurgudan ibaret olmasını çok isteyeceksiniz...
Sırada gidecek kim kaldı
1950'li yılların İstanbul'u.
Yaşar Kemal elinde bavulu cebinde üç beş lira parası ile İstanbul'a gelir.
Doğup büyüdüğü topraklarda çok rastlamadığı bir sahneye denk gelir. Eminönü'nde Yeni Cami önünde kalabalık insan kümesi, ortada bir gariban elinde iki kafes..
Kafeslerin içi ağzına kadar ötücü kuş dolu..
Satıcının elinde bir
