Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
BayanHudson
BayanHudson
@duchesizm
Kendini anlatamamanın çukuruna düşmüş, kendini anlamlandırma çabasında.
Yazar
Lisans
İzmir
İzmir
35 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
İlk olarak Halil Cibran Ermiş 2009 yılında yayımlanmış bu kitapsa 2012. Umarım doğru bilgidir çünkü bu bilgi doğrultusunda eleştirimi yapacağım.
Kitabımızın hikayesi Kudüs’te geçiyor. Anlatıcı konumunda Kıpti isimli bir bilge var. Ve hiç bir dine mensup değil sadece Moire adlı bir varlığa inanıyor. Birde 3 farklı din adamı var. ( Müslüman, Hristiyan ve Yahudi)
Birlik içerisinde yaşayan bu üç dine ait insanlar savaşın eşiğindeler. Kudüs’e bir ordu dayanıyor ve ertesi gün kanlı bir savaş olacak. Halk Bilge olarak gördüğü Kıpti’yi ve onun verdiği öğütleri dinliyor son gecede. Bir öğüt kitabı. Anlatım olarak çok güzeldi. Akıcıydı. Toplamda bir saat içerisinde bitti.
Fakat şu var. Ermiş kitabı ile çok fazla benzerdi. Paulo Coelho’nun önsözünde belirttiği üzere 2011 yılında eline ulaşan bu elyazmasını bize aktarıyor. İkisinin yayım yılları arasında büyük bir fark var. Çalıntı gibi değil de iki kitabın da okunması ve bu doğrultu da burada verilen öğütlerin okumaktan ziyade anlaşılması gerektiğini düşünüyorum.
İki kitabında insan olmak ile alakalı müthiş öğütleri var. İki kitapta da din olgusu insan olmak ile anlatılıyor. Bence ikisini de mutlaka okumalısınız.
Kitap nisan ayından beri elimde vakit bulamıyor okuyamıyordum. Vaktine esirmiş, şimdi Haziran yağmurunun altında bitirdim kitabı. Ve kırık ve acı bir şekilde.
2. Dünya savaşında Hitler Almanya’sına götürüyor bizi kitap. Hitler Almanya’sında küçük bir kız çocuğunun hayatına.
Kitap ilk günden beri kendisine çekiyordu ama bodrum katına bir yahudi ve bir kitap hırsızı ile birlikte indiğiniz de üşüyen bile siz oluyorsunuz.
Bir yahudi, bir kitap hırsızı ve ölüm. Ölümün merhameti..
Kitabın üslubu ve anlatıcı çok farklı. Anlatıcıyı çözdüğünüz zaman kitaptan etkilenmemeniz imkansız. Okuduğum en etkileyici savaş kitaplarından oldu benim için.
Kitap içerisindeki çizimler, hikayeler çok özel, çok düşünülmüş bir kitaptı.
10/10
Kitap içerisinde ait olma hissiyatına dair, insanın hayatı boyunca kendine bir ev, bir yuva, sığınacak bir liman, bir anı aramasına dair 5 kısa öykü var.
Güzel bir anlatım, kitaptaki tüm hikayeler çoğumuzun hikayesi gibi. Çok bizden. Kendinizi dinliyor gibi hissedebilirsiniz veya bir yakınınızı. Hiç uzak olmadığımız hisler.
Ben sevdim kitabı️
En sevdiğim öyküler de “Kız Kardeşim Handan”, “Görüşürüz” ve “Kalanlar” oldu.
Okur Takip Önerileri
“Merhamet zulmün merhemi olamaz”
Livaneli ile birlikte Ortadoğu’ya, Mezopotamya’ya gidiyoruz. İnsanlığın en büyük suçuna vicdansızlığa tanık oluyoruz Huzursuzluk’ta.
Kitaptaki harese ne kadar doğru bir tabirdi. Develer gibi kendi kanımızın tadından sarhoş oluyoruz. Kendi hayatlarımızın dahada mükemmel olması için çabalarken, dünyanın bir çok yanında kan kokusuyla yatıp, kan kokusuyla uyuyan belki de hiç uyanamayan insanları görmezden geliyoruz. Yazık!
İşte İbrahim, İstanbul’da bir gazeteci, kökü Mardin ama bunu reddetmiş bir doğulu olarak İstanbul’da hayatını sürdürürken, çocukluk arkadaşı Hüseyin’in ölüm haberini öğrenip Mardin’e dönüyor.
Ölümünü araştırırken, bir aşk hikayesi ile birlikte insanlığın hangi dinden olursa olsun din savaşları adı altında yaptıkları merhametsizliğin, vicdansizlığın içerisinde kendini Ortadoğu hikayesinde buluyor.
Kitabı okurken yüreğinizin ne söylediğine dikkat edin, umarım sizde kör olanlardan değilsinizdir. Bu haberler insanın içini boğuyor diyip o haberleri değiştirenlerden olmayın. Sevgilerle
Momo
Küçük bir kız çocuğu musun? Ya da erkek. Ya da evinde oturup bütün gün canı sıkılan bir anne misin? Ya da tüm gün çalışıp sana yetmeyen zamanı dert eden bir baba.
Yapacak hiçbir şey bulamadığını söyleyip saatlerce telefonda, bilgisayarda, ya da bomboş tv karşısında zamanını tüketip hiçbir şeyin sana yetmediğini mi düşünüyorsun?
Her yere
Şubat ayının ilk kitabı Eleanor & Park’tı.
O kadar sevimli bir hikayeydi ki, bir kitap okumaktan çok bir gençlik dizisi izliyor gibi hissettim kendimi. Dün gece uyumamak istedim sabaha kadar bitirmek için ama göz kapaklarım buna izin vermedi. Sabah uyanır uyanmaz ilk işim kitabı elime almak oldu. Ve sonlara doğru hiç bitsin istemedim.
Eleanor ve Park birbiriyle aslında hiç uyumlu olmayan, aslında da birbiriyle en çok uyumlu olabilecek bir çift.
Eleanor ve onun hayatı
Park ve onun hayatı..
Birbiriyle rastlaşmış olmaları bile mucize.
Kitaptaki en güzel şey birbirlerine kitap ve müziği hediye etmeleri. Birbirlerine bir şeyler katmaları
Eleanor ve Park birbirinin sevgilisi olmaktan çok daha fazla şey oldular.
Kitabı okurken çoğu zaman yüzüme bir gülümseme yerleşti, bazen de kahkaha attım, bazen de gözlerim ıslandı.
Eğer ortaokul ve lise yıllarındaysanız kesinlikle okuyun. Ve eğer o yılları hatırlamak istiyorsanız. -benim gibi- yine kesinlikle okuyun.
Alıntılar
“ İnsanlar gerçekte hissettikleriyle yüzleşemeyecek kadar korktuklarında hep ‘bu bir veda değil’ derler.
“ Hayatın bizi önce tanıştırıp sonra ayıracağına inanmam mümkün değil.”
“ Eleanor’a göre çaresizlik evin her köşesine sinmişti. Küçük, kirli parmaklarıyla onun yüreğini acıtan asıl şey umuttu.”
“ Onu özlüyor muydu? Onun içinde kaybolmak istiyordu. Onun kollarını bir sargı bezi gibi sımsıkı vücuduna dolmasını istiyordu.”
“ Eleanor haklıydı. O asla güzel görünmüyordu. Bir sanat eseri gibiydi ve sanat eserleri güzel görünmekten çok size bir şeyler hissettirirdi.”
“ Onun yüzü tarihin asla unutmaması için resmedilmiş gibiydi.”
Kitabı eleştirme yetisini kendimde bulamamakla birlikte; Yazar tüm toplumun “ kör” olduğu bir distopya ile karşımıza çıkmış.
Anlatım tarzı o kadar bilindik mi demeli o kadar bizden ki tüm o kaosu, karanlığı, mide bulandırıcı, insanı korkutucu, üzücü olayları hissediyorsunuz.
Hepimiz çocukken kör ebe oynadık ama bunu geniş sokaklar da yapmıştık,
Ortaçağ’ın skolastik yapısına, kilise baskına belirgin bir biçimde ağır eleştiriler yapan Erasmus Delilik ve Bilgelik kavramını iki önerme ile ele almış.
Bilgelik deliliktir.
Delilik bilgeliktir.
Ve bunu anlatmaya çalışırken de kadın karakter kullanarak anlatması bulunduğu çağın bir çok durumuna da atıf olmuştur.
Kitabın 1500’lü yıllardan bu yıllara kadar güncelliğini korumasının altında kitapta dinsel ve düşünsel bağnazlığı ağır eleştiriyi komedya ile aktarması ve hala o bağnazlığı kısmen veya tamamen yaşıyor olmamız yatmaktadır diye düşünüyorum.
Geç kaldığım bir okuma gibi hissettiğimi belirterek başlamak istiyorum.
Spoiler vermeden genç çobanımızın gördüğü bir rüya ile birlikte biraz dine atıfta bulunarak, biraz mesnevi tarzı biraz içerisinde felsefe bulunan muazzam akıcı bir dil ile bizlere sunulmuş bir kütüphane kitabı. Buradaki kütüphane kitabı tanımlamam, kitaplığınız da kesinlikle bulundurmanız gerekiyor.
Kitapta mutluluğu ararken, insanın kendi yüreğine dönmesinin bir öyküsü var aslında. Her insanın bu dünya için değerli olduğunu ve her insanın kendi menkibesi olduğunu söylüyor kitap bize. Yapmamız gereken evrenin bize verdiği mesajları görmemiz ve bunları kendi yüreğimiz ile harmanlayıp hayat amacına ulaşmamız.
Bu dünya için kendi yaptığım davranışların aslında doğru olduğunu gösteren bu kitap benim için kıymetliydi.
Not: Kitap çevirisi için Özdemir İnce’ye de büyük bir şükran duydum. Çok zorlanmış olmalı bazen çevirmenleri es geçiyoruz ama çevirmenlik işi kitap yazmak kadar zahmetli ve yorucudur.
İlk kez bir kitabı 20 gün elimde gezdirdim, düşüne düşüne sorulara yönlendirmelere doğru yanıtlar araya araya okudum.
Kitap ile birlikte aile geçmişin de bir yolculuğa çıktım, bazı aileler bazı şeylerden bahsetmez. Gerek duyulmaz, saklanılmak ister veya hatırlanmak istemez. Çocukta bunu hiç bir zaman sormaz, aklına gelmez veya çekinir. Benim de öyleydi, bu kitap yardımı ile bir çok soru sordum ve bir çok yanıt aldım. Alamadığım yanıtlar da var ama o karanlığa bir ışığın girmesini odanın loş olmasını sağladım.
Size ait olmayan duyguların sebebine inebilirsiniz, ben aslında böyle biri değilim. Neden böyle yapıyorum, neden böyle hissediyorum, çift kişilikli miyim, dışarı da başkayım, evde başka ya da sevgilime başka arkadaslarıma başkayım gibi soru ve düşünceleriniz varsa bunların sebeplerinin çok eskilere dayanabileceğini gösteriyor. Ve kitap okuyup kaldırılabilecek değil de hep göz önünde durması gereken bir kitap.
Bir de çocuğunuz var ise veya gelecekte olduğunda kesinlikle okutulmalı. Ben ergenlik çağından sonra bir çocuğum olur ise bunu okumasını ve hissettiği anlamsız duyguları var ise bunların yanıtlarını bizde veya diğer aile büyüklerin de aramasını isterim.
Kimin acı paratoneri olacağı belli olmuyor.
Okuyun, okutturun.
Rezalet
İlk kez bir kitabı okurken sinir krizleri geçirdim, ilgi görenler de gördüğüm için siparişime eklemiştim, yazarı araştırmadan kitap içeriğine bakmadan. Nasıl bir kafa yapısı, nasıl bir dünya görüşü, lanet ettim.
Kız çocuklarının okumamasını, onların sadece anne ve erkeklere iyi bir köle olmasını destekleyen bunu birde öven, eğitim ve kültür sahibi, toplum içerisinde varlığını gösteren hatta bir iş sahibi kadınların toplumu daha doğrusu ataerkil toplum düzenini bozduğu erkekleri mutsuz ettiği görüşünü savunan kelimenin tam anlamıyla iğrenc bir düşünce silsilesinin bulunduğu kitap.
Kız çocuklarımız okusun! Kadınlar toplumda bir birey olsun ve iş sahibi olsunlar! Erkeklere köle değil!
Okumayın, okutturmayın hatta Fahrenheit kitabındaki distopya da kitaplar kötü bulunur ve yakılır sanırım o distopyada ki kitaplar bu kitaptı !
Bilmiyorum belki ben benzettim ama, iki tarafta da sanatçı, iki tarafta da savaş ve hayatta kalıp tekrar müziğe ulaşmak.
Güzel bir anlatım, bir günde bitirdim ama The Pianist filmiyle çok fazla benzerlik var gibi.
