Ölüm
"Mü'min kul, dünya ile ilgisi kesilip ahirete yöneldiği zaman ona yüzlerinin üzerinde sanki güneş olan melekler iner. Beraberlerinde bir kefen ve güzel kokular bulunur. Melekler o kimseden gözün görebildiği kadar uzak bir mesafede otururlar. Sonra ölüm meleği gelir ve o kişinin başının yanında oturup şöyle der: "Ey temiz nefis ! Allah'tan bir mağfiret ve rızaya çık."onun ruhu su kabının ağzından damlanın akması gibi akıp çıkar.
Sayfa 27
İnsan dediğin bir tek yapraktır
Evveli ahiri kara topraktır
Bu dünya benlik satan ahmaktır
Daim ölüm kuşu döner başımda
Sayfa 76
İnsanın Dünya'da nefsinin isteklerine ket vurması ve şehevî duyguları karşısında sabretmesi ölünceye dek kendisi için uzun bir süre gibi gelse de, Dünya'da, Rabbinin emirleri karşısında onlardan uzak kalmaya sabretmesi ağır gelmiş bulunsa da, ancak Kıyâmet gününde bekleyişi buna oranla azalacak, fazla sıkıntı çekmeyecektir.
Sayfa 268Kitabı okuyor
sonra madem insan kal adında bir beladır
insan dalgın bir belgedir kendisiyle hayat arasında
neden eve dönmekten ibarettir hayat
neden bazen simsiyah bir doğruyla denilir
devletin ve Allah'ın en iyi fikridir kış
bütün evlerin en mükemmel hatasıdır baba
Sayfa 12Kitabı okudu
Zalimin Zulmü Varsa, Mazlumun Ahiret Ümidi Var
“Madem ölüm öldürülmüyor, kabir kapanmıyor ve dünya misafirhanesinde yolcular gayet sürat ve telaşla, kafile kafile toprağın altına girip kayboluyorlar; elbette pek yakında birbirimizden ayrılacağız. Siz zulmünüzün cezasını dehşetli bir şekilde çekeceksiniz. Hiç değilse mazlum müminler hakkında terhis tezkeresi olan ölümün ebedî idam darağacına çıkacaksınız. Sizin dünyada ebedî kalma kuruntusuyla aldığınız geçici zevkler, bâki ve acı veren elemlere dönüşecek.”
Sayfa 420Kitabı okuyor
Dünya büyük bir kayma yaşıyor. Kelimeler kanın sıcaklığına işlemiyor. Ahlâk sözünü geçiremiyor. Vicdansız akıl yeryüzünü yerle yeksan ediyor. Erdemle beslenmemiş teknik ölüm kusuyor.
Ey dünya zevkini düşünüp hastalıktan ızdırap çeken kardeşim! Bu dünya eğer daimî olsa idi ve yolumuzda ölüm olmasaydı ve firak ve zevalin rüzgârları esmeseydi ve musibetli, fırtınalı istikbalde manevî kış mevsimleri olmasaydı; ben de seninle beraber senin haline acıyacaktım. Fakat madem dünya bir gün bize haydi dışarı diyecek, feryadımızdan kulağını kapayacak, o bizi dışarı kovmadan biz bu hastalıklar ikazatıyla şimdiden onun aşkından vazgeçmeliyiz. O bizi terk etmeden, kalben onu terke çalışmalıyız.
Evet, hastalık bu manayı bize ihtar edip der ki: "Senin vücudun taştan, demirden değildir. Belki daima ayrılmaya müsait muhtelif maddelerden terkip edilmiştir. Gururu bırak, aczini anla, mâlikini tanı, vazifeni bil, dünyaya ne için geldiğini öğren!" kalbin kulağına gizli ihtar ediyor.
Lemalar
Gelsen şu olurdu:
Evim dünya olurdu
İncelik dil bulurdu
Saygı çocuklaşırdı
Beden murat kesilirdi
Kalabalık çiçek açardı
Pişmanlık utanırdı
Eşyalara su yürürdü
Acı değer kazanırdı
Ölüm sahipsiz kalırdı
Güzel anı olurdu
Aşka yakışırdı
Şiir usulca susardı
Yaşamak büyür büyürdü...
🍀🎈
Bütün Şiirleri 3
Bu güzel inanç ve görüşler hep İslâm'da olduğuna göre; tüm insanlara ne yapıp yapıp İslam'ı candan anlatmamız, öğretmemiz ve benimsetmemiz gerekiyor. Bu en acil, en zorunlu, en önemli, en başta gelen işimiz olmalı; çünkü aksi vahşet, dehşet, fecaat ve felaket oluyor. İnsanları iyi ve ihlaslı, tam ve kâmil müslüman olarak yetiştiremediğimiz takdirde, asi, mücrim, haydut, haramî, zalim, katil, sapık, çarpık, anormal, asosyal, anarşist oluyor; hem başkalarına zarar veriyor, hem kendisine; hem askere, polise, imama, cemaate, öğretmene, doktora, hatta halk hizmeti yapanlara, yangın söndüren itfaiyeciye saldırıyor; öldürüyor, yakıyor, yıkıyor, çalıyor, çarpıyor, yakalansa, hapse atılsa da suçta inat ediyor, ölüm orucu tutuyor, canına kıyıyor, ölüyor, hem de yoldaşını, arkadaşını, ailesini, kendisini derde, eleme, mateme gark ediyor, dünya ve âhiretini mahv u perişân eyliyor.
Bütün dertler, musibetler, belalar, zararlar, ziyanlar, fitne ve fesatlar, isyanlar, anarşiler, dinden uzaklaşmaktan doğuyor; âdeta ilahî ve amansız bir ceza olarak başımıza yağıyor. Çare tevbe etmekte, İslâm'a dönmekte! Başka yollar çıkmaz, başka nizamlar faydasız...
En güzel, en mükemmel, en tesirli, en şifalı ilaç İslâm! Ne mutlu müslüman olanlara!
Sayfa 183Kitabı okudu
Hiçbir zaman anlamadı insanoğlu.
Dünya birine kalacak olsaydı, Süleyman’a kalırdı. Ölüm satın alınsaydı Nemrut tutar alırdı. Çıkmadık canlara derman bulurdu..
Lokman Hekim ölmedimi?
Bu yuzden hiç korkmadık biz. Umuduz hep Allah’tandı. Derdimize yüksel dedik, istediğin kadar yüksel nasıl olsa geçmeyecek misin?
Zalimlere güçlen dedik, dilediğin gibi güçlen!Nasılsa düşmeyecek misin? Öyle oldu, olacak.
Bu dünya iyiyle kötünün arasında bir yerde.
Ama günü geldiğinde, iyilerden taraf olacak…