Tek bir anlamlı bütün —bir kişi— olarak, tek bir yerde duramayız bir türlü — çeşitli parçalara bölünmüş, bazen dağınık, bazen toparlanarak, ama hep yeniden dağılarak, birkaç koldan ilerlemeğe çalışırız.
Tek bir yön tutturamamış olmanın acısını çekeriz hep, ama, aslında, o 'tek' yön, olsaydı —bulunsa, bulunabilseydi— sonumuz olurdu.