Buna göre, benim hayatım yavaş yavaş ve acılı, susmuş sona ermiştir. O halde nedensiz o sağlıklı, iyi yiyen, iyi uyuyan, iyi çiftleşen ve benim dertlerimin zerresini hiçbir zaman duymayan ve yüzlerine her dakika ölüm kanatları değmeyen o ahmakların, o ayak takımının hayatlarını düşüneyim mi?