''göz açıp da gördüğüm
gönül verip sevdiğim''
dede korkut hikayeleri hakkında ne söylesem yersiz olacakmış gibi hissediyorum. bu hikayeleri elbette bir oğuz atay, yaşar kemal, sabahattin ali, proust romanı gibi değerlendiremeyiz. maalesef ki çok derin inceleyecek kadar bilgi sahibi değilim orta asya türk tarihi hakkında ama basit cümlelerle anlatmaya çalışacağım.
kitaba çok önyargılı yaklaştığımı itiraf edeyim, asla sevmeyeceğimi hatta zar zor okuyacağımı düşünüp korkmuştum ama tam tersi oldu diyebilirim. okuması çok zevkliydi, masal okuyormuş hissiyatı verdi. olan olur, ölen ölür, giden gider, kalan kalır ve hikayenin sonunda dedem korkut sürpriz yumurtadan çıkar gibi çıkar, öğüt verir, dua okur. gerçekleşen olaylar ve karakterler günümüzden çok farklı elbette, davranışları çok uç ve çok keskin. ama ok atan, ata binen, eşlerine her anlamda destek olan kadın karakterler görmek çok iyi hissettirdi. gerçekten kadına değer veren bir toplumdan ne hallere geldiğimizi görmek üzücü. okurken kendimi pek kaptıramadım çünkü belli aralıklarla not almam gerekti ödevim için (12 hikayenin de karakterlerini ve olay örgüsünü kısaca yazdım.)
çok uzatmayayım :) okuması zevkli masalsı bir kitaptı. türk örf ve adetlerinin büyük kısmını da hikayelerdeki detaylarda fark ediyorsunuz ve bu durum kitabı daha da anlamlı kılıyor.
