elif güngörmüş
@elifzehragungormuss
güneşin altında herkesin bir yeri vardır mutlaka
5 okur puanı
Temmuz 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
elif güngörmüş tekrar paylaştı.
Her yönden mutluluğa erişmiştim. Ama insanı rahat bırakıyorlar mı ya...
Her şeyin tadını çıkarmaya başladığım bu güzel günlerimi karartıverdiler.
Sayfa 154Kitabı okudu
elif güngörmüş tekrar paylaştı.
Biliyorum sizi. Küçük sürtünmelerle yetinirsiniz. Büyüklerinden korkarsınız. Akşamları elinizde paketlerle dönersiniz. Sizi bekleyenler vardır. Rahatsınız. Hem ne kolay rahatlıyorsunuz. İçinizde boşluklar yok. Neden ben de sizin gibi olamıyorum? Bir ben miyim düşünen? Bir ben miyim yalnız?
Sayfa 49Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
elif güngörmüş tekrar paylaştı.
Bazen de bana gülümse sevdiğim
Bakarsın kanadı kırılan kuşlar uçmaya başlar yeniden
Kayan yıldızların çığlığı düşmez üzerime Gün ortasında ruhumun üzerine
Bakarsın ki çiçekler
aramızda yükselen kayaların üzerinde birer birer açıyorlar yeniden
Bakarsın yolunu kaybeden yolcu
Son durağına yürüyor hasretinin
Bu kadar mı zordu bir mum alevine dokunmak ve sevmek ıstırabımı
Bir dalın çürüyen yaprağı mıydı hayat
Güneşi arayan gölge kimindi
Bağışla,
incinen bahar yanan mektuplar benimse
Gel, yeniden buluşalım derinde
Çeşmelerden gökyüzüne akalım
Tut ellerimden, hadi gülümse
Nurullah Genç
"Öyle bir zaman gelecek ki, bazı ülkelerde bazı yöneticiler halklarını kendi istediği şekil ve inançlara eviremeyeceklerini anlayıp, dışarıdan kendilerine uyan başka toplumları getirip onlara vatandaşlık verecekler."
çağımızın en büyük acısının yaşamını
yabancı ülkelerde kazanmak zorunda bırakılmışlık oldugunu görüyorum.
"biz kendimizi kendi köyümüz dışındaki her yerde rahat sayan huzursuz insanlarız" diyor Pavese'nin bir kahramanı.
Kalabriyalı biri.
tıpkı anadolu insanı gibi.
Aradaki bütün bağlar, ruhlar beraber olmadıktan sonra, ne ifade ederler? Senelerden beri hiç kimseye bir tek kelime söylemedim. Halbuki konuşmaya ne kadar muhtacım. Her şeyi içinde boğmaya mecbur olmak, diri diri mezara kapanmaktan başka nedir? Ah Maria, niçin seninle bir pencere kenarında oturup konuşamıyoruz? Niçin rüzgarlı sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz?