Kitabın sadece başlığı bile, o kadar cok anlam barındırıyor ki...
Tarih boyunca sürekli bir yerlerde devrim yapıldı. Birçoğunun ortak özelliği, erkeğin yönetimini beğenmeyen bir grup erkeğin, erkeğe başkaldırırak elde ettiği kazanımlar olmasıydı.
Kadınlar?
Büyük şair 
Nazım Hikmet Ran 'in dediği gibi "sofradaki yeri öküzümüzden sonra gelen kadınlar"
Kadınlar hep unutuldu, bastırıldı, ahlak normları bahane gösterilerek sindirildi. Bütün hayatı evi, bahçesi ve ahır üçgeninde geçen kadınlar, ancak 
Emma Goldman gibi yazarlar/düşünürler sayesinde sosyal alanlarda var olabildi.
(Bana padişahın eşlerinden, peygamberin kızlarından örnek vermeyin, ben taşradaki kadınlardan bahsediyorum. Kocası askere gidince kayinpederinin tecavüzüne uğrayan, gönlüyle evlenemeyen kadınlardan...)
Özellikle dinler.. Meryem Ana için Bakire denildi. Ama kimse İsa peygamber için Bakir İsa demedi.
İslamiyete baktığımızda, kadına değer verildiğini ancak 19. Yüzyılda, batılılaşma sayesinde fark etti. Yönetim sistemlerinin en hümanist olanı demokrasi bile, yüzyıllarca kadına oy hakkı vermedi.
İnançlı bir insanım ve kadının da erkek kadar yaşaması gerektiğine inanıyorum. Sanırım feminizm de özet olarak bunu söylüyor.
Annelerimizin de en az babalarımız kadar özgür olmasını istiyorum. Umarım bir gün olur.
