Kara Kuvvetleri Disiplini
Bir toplantı sebebiyle askerlikten üç gün erken ayrılmam icap etti, tabii bu izni de havacılar sayesinde alabildim.
Bizim alay komutanına Hava Kuvvetleri'nden beni bırakmaları için emir gelmiş. Komutan beni çağırdı, "Senin baban havacı mı?" diye sordu. "Hayır komutanım," dedim. "Ailede havacı var mı?" diye
Sayfa 73Kitabı okuyor
İsterdim ki bu kitap; 2000 sayfa olsun..
Helikopterin kalktığı yerden kendisine bakan Ali'yi görünce, kaşları çatıldı. Başı önünde, kendisine doğru yürüyen bir yıllık kader arkadaşına gözünü dikmiş, dev cüssesiyle ağır ağır yürüyüşünü izliyordu. Yanına geldiğinde, başı yerde konuşmaya başladı:
-'Komutanım, ben o helikopterde... Ramazan'ın yanında...'
Tayfun Yüzbaşı, kestirip attı:
-'Yeter artık Ali!!'
Sessizce mırıldandı, Ali:
-'Emredersiniz, komutanım'
Yürürken, konuşmaya devam etti Tayfun Yüzbaşı:
-'Emrediyoruz ama dinleyen kim? Ettiniz askerliğin içine be!!!'
Birden geri döndü. İşaret parmağını, habercisinin suratına doğru sallarken hiddetle konuşuyordu:
-'Bir daha olmasın! Atarım seni habercilikten! Anladın mı?'
Gölgenin Güneşi :)
"Bu arada...." dediğinde İkimiz de duraksadık.
"Sakın unutma ama Pala, kızımı kimseye verdiğim yok"
Yağız bana kısa bir bakış atıp tekrar babama döndüğünde başını eğdi. "Emredersiniz Komutanım"
Odadan çıkar çıkmaz suratıma astım "Emredersiniz Komutanım" öyle mi?
Yanağımdan bir makas alıp gülümsedi "köprüyü geçene kadar" şaşkınlıkla olduğum yerde kalırken birkaç adım atıp arkasını döndü.
İlerlemediğimi fark edince gözlerini devirerek geri dönüp elimden tutarak çekti.
"Gölgenin öfkesini değil, kızını istiyorum Bahar. Ve sen benim olacaksın."
Sayfa 121 - ParolayayinlariKitabı okudu
"...Her mermiye bir baş istiyorum. Boş atan gözüme gözükmesin."
Hepsinden aynı anda, "Emredersiniz, komutanım!" mırıltısı yükseldi. Murathan ise derin bir nefes verdi ve timin saatlerdir beklediği o emri usulca fısıldadı:
"Barut... Atış serbest. Başla!"
Sayfa 89
Resmi ideoloji ve ötesi
"Şengör, beş yaşında evde kendi kendine üniforma giyerek "Emredersiniz komutanım!" yollu askeri selamlar vermeye başlamış, 1968-72 arasında da Hava Harp Okulu'nda her yaz gönüllü çalışmış bir isimdi. Kuşku yok ki, bunun esaslı bir çocukluk travması olduğunu saptabilmek ise Sigmund Freud olmayı gerektirmez."
Tıp ve Tarih 
Özen B. Demir
"Siktir git!"
"Emredersiniz komutanım!"
Sayfa 57Kitabı okudu
"12 Eylül'den sonra, Mamak Askeri Cezaevi'nde tutukluydum. Bize
verilen emre göre onbaşılar dahil bütün subay ve astsubaylara 'Komutanım' diye hitap ediyorduk. Onlar da bize umumiyetle 'Ulannn! veya lannn' diye sesleniyorlardı. Sebepsiz yere ellerimize, omuz başlarımıza, diz kapaklarımıza copla vuruyorlardı. Bir
Sayfa 26
