Bir kitabı yarım bıraktı
Bir kitap okudu
280 syf.
·
Puan vermedi
·
7 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Muhayyilemizin derinliklerinden çıkarıp aşkımızın ateşinde kaynata kaynata saf bir cevher haline koyduğumuz ve en mükemmel kadın örneğine göre şekil verdiğimiz putun, kendi istek ve iradesiyle gidip bir gorile teslim oluşu veya çamura batışı, bize iki kat elem verir. Bir yandan, içimizde bir yaradanın, öbür yandan en kıymetli malı elinden alınmış bir insanın yürek acısını duyarız."
Sayfa 148Kitabı okudu
1840’ların Batılaşmacılar denen akımında görülen reddiye tutkusunu solumuş olan ve inançları faydacılık felsefesinden beslenen 1860’ların Rus nihilistlerinin, yani Rus toplumunun kurumlarını kötülük kaynağı olmakla suçlayan adamların groteks bir örneği olarak hayal etmişti Dostoyevski, Raskolnikov’u. Her şeyi reddediyorlardı. İdealizmin yerine, hedonistik bir “rasyonel egoizm” ya da aydınlanmış özçıkar etiği savundular. Bunun, irrasyonel egoizm ya da aydınlanmamış özyıkım diyebileceğimiz en aşırı versiyonu, Raskolnikov’u faydacı bir cinayete sürüklemişti: yazar-entelektüel ve katilin füzyonu.
Birdenbire
Her şey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün ışığı yere;
Gökyüzü birdenbiler oldu;
Mavi birdenbire.
Her şey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye başladı duman topraktan;
Filiz birdenbire oldu, tomurcuk birdenbire.
Yemiş birdenbire oldu.
Birdenbire,
Birdenbire;
Her şey birdenbire oldu.
Kız birdenbire, oğlan birdenbire;
Yollar, kırlar, kediler, insanlar...
Aşk birdenbire oldu,
Sevinç birdenbire.
Çabuk olmalıydı, acele etmeliydi! O koyu renkli, peltemsi yaşam şişiyor, kabarıyor, kanlı ve şekilsiz gövdesinden kurtulup değişmeye; karanlıklardan sıyrılıp şekillenmeye ve şu yaşamı açgözlü varlığıyla sömüren, emen küçük yaratığa benzemeye uğraşıyordu.
Sayfa 67Kitabı okudu
Ve sonra, Mathieu bir hareket yapmıştı, yapılmaması gereken tek hareketti bu... Bilerek yapmamıştı, kendiliğinden olmuştu. O tek hareketle aşk, sıradan ve can sıkıcı bir biçiminde Mathieu'nün gözünde şekillenivermişti. İviç, bundan böyle, "Beni seviyor," diye düşünecekti, "tıpkı ötekiler gibi," diyecekti kendi kendine; Mathieu, bundan böyle İviç'i sevecekti, bütün öteki kadınları sevdiği gibi.
Sayfa 97Kitabı okudu
Varlık karşısında duyulan kaygı
-varlığın uyandırdığı dehşet- ölüm karşısında duyulan kaygı kadar köklü değil midir? Var olma korkusu varlıktan duyulan korku kadar köklü değil midir? Hatta daha köklüdür, zira ikincisinin farkına birincisi vasıtasıyla varılabilir.
Sayfa 133Kitabı okudu
