Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
144 syf.
8/10 puan verdi
Yok canım, ne sorunum olacak mutlu kasabalarla değil mi ama? Kafayı mı yedim ben? Siz onu film, dizi yapımcılarına, senaristlere, böyle kurgular yapan yazarlara söyleyin. Bilinçaltımıza işlemiş artık, sürekli sırıtan komşular, düzenli bahçeler, huzurlu aileler temalı yapımlar görünce otomatikman "birazdan işler boka saracak kesin"
Merhaba arkadaşlar. Bir kitaptan, en sevdiğiniz yemekten aldığınız hazzı alır gibi oldunuz mu daha önce? Uzun zaman sonra çok sevdiğim X yemeğin lezzetini alarak okudum sanki. Bir insana dair ne varsa, bir insanın hayatına dokunan ne varsa bu satırlar arasındaydı sanki. Her eseri tek tek sıralanmış, oradan en anlamlı en dokunaklı sözler özenle
·
Puan vermedi
''Yalnızca kadınların olduğu bir ülke gerçekten var diyelim, demişti Jeff sürekli,''nasıl insan olurdu bunlar?''
Böyle bir ülkenin kaçınılmaz sınırlamaları,bir arada yaşayan bir sürü kadının kusurları ve ahlaksızlıkları konusunda öyle ukala fikirlerimiz vardı ki.Onlarda ''kadınsı kibir''dediğimiz
Aşk yüzünden...
10 Haziran 1617 sabahı Kulaksız Kabristanı’nda hatun kişi mezarı üzerinde, biri hanım üç ceset bulundu. Erkekler mezara kapaklanmış, kadın da erkeklerden birine sarılmış vaziyetteydi. Devrin ases teşkilatı aylar sonra üçünün de aynı vakitte öldüğünü açıkladı; aşk yüzünden…
İskender Pala'nın okuduğum ilk kitabı. Açıkçası dilinin ağır olacağını düşünerek biraz tereddütlü yaklaşmıştım fakat tam tersi dili o kadar akıcı geldi ki sıkılmadan tüm hikâyeyi okudum.
Kitap adından da anlaşılacağı üzere bir aşk hikâyesinden bahsediyor. Ancak bu günümüzdeki aşklar gibi değil. Çok farklı, çok özel ve çokça özlem barındıran bir aşk. Kaknusia, Bahşı, Gunala ve Evrennik İshak çemberinde dönen hikâye, beni çok etkiledi. Önereceğim ve tavsiye edeceğim kitaplar arasında yerini aldı.
Murakami'nin bütün erkek karakterlerinin kendini tekrar etmesinden sıkıldım ben sanırım. Daha önceki kitaplarında bu kadar gözüme batmamış olsa da bu kitapta neredeyse aynı olan 7 adamı birbirini ardına okumak sanırım fazla geldi. Hiçbirinin hayata karşı veya kadınlara karşı büyük bir kayıtsızlık içinde olmaları-aldatılmayı öğrenmelerinden önce de sonra da- ve bazen alttan alttan hissettiren kadın düşmanı söylemleri, samimiyetsiz olmaları beni rahatsız etti. Kino hariç hiçbir hikayeden keyif alamadım. Verdiğim puanın bu kadar yüksek olmasının tek sebebi de Kino zaten.
#kitapyorumu #seldaileoku
#bitmeyengece
HAYATIMIN EN BERBAT GECELERİNDEN BİRİYDİ. KİTABIN ADI GİBİ BENİM DE GECEM BİTMEDİ.
TEPEDEN TIRNAĞA UYUŞMUŞ DURUMDAYIM.
.
Of ki of. Bu kitap nasıl anlatılır ki, bilemiyorum. Bildiğim tek gerçek var o da kitabın beni fazlasıyla sarsmış olduğu... 25 yıl önce yaşanan ve şimdiki zamanda olan iki tecavüz
Ben kendimi bildim bileli kadınları anlatan, kadın duyarlılığını yansıtan; hikâyeler, şiirler, romanlar okumayı hep çok severdim. Tezer Özlü, Ayfer Tunç, Melisa Kesmez, Didem Madak, Virginia Woolf, Sylvia Plath gibi yazarlar beni çok etkilemişti ve hâlâ da etkiliyor. Onların eserlerini okurken kendimle özdeşleşiyorum adeta. Fakat kadın hakları ve
Kadın Ve Düşünceler
Kadın hareketinin belki de en net bir şekilde dile getirildiği ve bu alanda önemli kitaplardan biri olma özelliği taşıyan Kendine Ait Bir Oda, Virginia Woolf’un kaleme aldığı, feminist yaklaşımın her ne kadar derinlerde irdelense de okumanın belki de en kolay olduğu kitapların başında yer almaktadır. Bu denli kolay okunup anlaşılmasının elbette
512 syf.
·
Puan vermedi
Kitapta sürekli aynı diyaloglar değirmen taşı gibi dönüyor. "Efken kadınlara zarar vermez, o öyle biri değil." Bir de garip bir şekilde "Kadınlara karşı çok kabasın, o bir kadın?" durumu var. Bu nasıl çelişki, kitap boyu devam ediyor. Wattpad hali böyle değildi. Feminen düşüncelerle şekillenmiş. Doğal bir şekilde ilerleseydi takdir edilebilir ama son derece yapay. Okuyucuların tepkisinden ötürü tepki göstermeyecek şekilde yazılmaya çalışılmış. Yazarın okura yan karakterle verdiği alt mesajlar. "asla öyle biri değil"
Diyaloglar çok uzun ve bir insanın kurmaya gücü yetmeyeceği kadar ilginç betimlemelerle dolu. Sanatsal hissettirmiyor. Bu yine ne saçmalıyor? Diyorsunuz.
Efken gibi özürlü erkekler çok var. Mahinev'in yine feminen düşüncelerle her şeye cevap vermesi de değişik. İki ergen atışıyor.Biri neredeyse otuzunda diğeri yirmi birinde. Konuşmaları mantıklı da değil.
Betimlemelerle sadeleştirmiş ama duygu vermede sıkıntılı buluyorum. Bol betimleme olan hali de farksız. Bu açıdan Yabancı serisinin yazarı daha iyi. En azından betimlemelerinde bu yazara oranla ruh var.
Olay örgüsü hiç heyecan vermiyor, karakterler çok itici. Yazar olayın içine girmiyor, yüzeysel geçiyor. Konuşmalarda kalıyor her şey. İs serisini beğenmemiştim, ikinci kitabı daha güzel görünüyor. Belki diğer kitap heyecanlı olur.
Çok sevdiğim, imkan oldukça söyleşilerine, imza günlerine katılmaya çalıştığım bir yazarın, çok keyifle okuduğum kitabına dair birkaç cümle
- Kadınlar çok mu konuşur?
- Erkekler neden dinlemez veya duymaz?
- " Beni hiç anlamıyorsun " sözünü duymayan erkek var mıdır?
Bu cümlelerle durumlarla karşılaşmayan yoktur sanırım. Bu ve benzer sorularınıza cevap bulabileceğiniz o kitap bu kitap. Hem de gayet net, bilimsel bir dille; bununla birlikte akıcı ve eğlenceli bir anlatımla.
Kabullenmemiz gereken önemli bir bilgi beynimizin kendine ait bir cinsiyeti olduğu ve bunun biyolojik cinsiyetimizden farklı olduğu. Örneğin kitabın yazarı, dişi beyinli bir erkek.
Kadın ve erkek beyni aynı şekilde çalışmıyor. Ve birçok çatışma, yakınma, yanlış anlama, bu farklılıkların bilinmemesinden kaynaklanıyor. Hayatı farklı algılamamızın temellerinde yatan sebepleri bilimsel gerçeklikle ama sıkılmadan, yüzünüzde tebessümle okumak isterseniz , kitaba bir şans verebilirsiniz.
Keyifli okumalar..
Spoiler vermemek için uğraşmadım. Ona göre okursunuz.
Bu kitap Begüm Çakır'ın önerisiyle listeme ekledim. Elime geçmesi için biraz fazla zaman geçmiş. 3 yıl kadar... Ama nasıl aklımda kalmışsa unutmamışım.
Mini minnacık bir kitapçık. Aşkı konu aldığını bildiğim için incecik neyi, ne zaman anlatacak dedim!. Önyargımı kıramadım gitti.. Ambalaja takılıyorum. İçindekine ayıp oluyor!?
O kadar tatlı bir kitaptı ki... Nasıl desem içimi ısıtan türden desem abartı mı olur? Abartıyı fazlasıyla hak ediyor. Ben abartıyorum en azından:
Fazlasıyla Romeo ve Julieti hatırlatan aynı tadı verebilecek bir kitap. Mektuplaşmalarında nasıl bu kadar kısa, açık ve özgün cümleler kullanıldı bilemedim...
Aşkın kitaplarda yer edinmesi değişmiyor, verdiği haz, duygular hep aynı coşkuda. Kişiler değişiyor, üslup değişiyor, yazar değişiyor ama aşk hep orda duruyor. Kimileri onu yaşıyor, kimileri yazıyor, şahit olan da var, hiç tatmadan, bilmeden acısını, hüznünü çekmeden yaşayan da var. Sahi yaşıyor mudur aşkı bilmeyen?
Veda edelim Heloise mektubundaki yazıyla:
“Ne zalimdir şu erkekler!
Bize aşkı öğretirler, sonra çeker giderler. Biz ise hâlâ... Zalimsin sen de!
Yazmıyorsun bana.”
(s. 43)
Osman Akdere// Çırpınan Kadın
__ Kadın cinayetleri, tâciz, tecavüz... mağdurları tabii ki kadınlar...Çocuk yaşta evlendirilen, kadının namusu, erkeğin elinin kiri toplumsal normuyla yetiştirilen sözde erkekler, kadının adının bile olmadığı, insan yerine bile konulmadığı bir coğrafyanın kadınlarının, bitmeyen çilesi... Ama bir kadın var ki bu
Bir Kimya Meselesi
Yaz geldi plajda okurken de su akıp gidecek müekemmel bir kitapla geldim
Elizabeth Zott kimya tutkunu , kimyager olma hayali için çırpınan ve kimyager olan güzel bir kadındır.
Yemek yaparken de kimya bilgisini kullanmıştır
‘ hala çok fazla molekülü var’
‘İzotermleştirme sürecinde neredeyse bir atomu kaybettim’
Yemek yaparken kurduğu bazı cümleler
Tabi mizahi yönü de ağır basıyor
Bu kadar çok istediği işi yapmak için çabalayan Elizabeth elinde bir çocuğu ile yapmak istediklerinden uzaklaşıp mecburi bir hayata ayak uydurmak zorunda kalmıştır
Toplumdaki cinsiyet eşitsizliği ile mücadeleyi çok iyi yansıtan, kadın işi bu diye kadını daha büyük sorumluluk altında körelten bir hayata isyan niteliğindedir
Çocukluğumda pembenin kadın rengi olmadığının savaşını verdim
Pembe sadece bir renk ben hayatıma çok geç aldım
İlk iş hayatında aynı statüde çalıştı erkekler değil de kadın kahve yapar elizabeth her birine kendi görevini hatırlattı. O bir kimyagerdi ve tüm ayrımcılıklara karşı çıktı . kendi çalışmasının makalesi yayınlanırken başka bir ismin yazılmasına, emeklerinin elinden alınmasına razı gelemezdi
Aynı zamanda Evans la karşılaşıp aşkı kimyayı sporu hayatta harmanlayıp daha da heyecan verici bir mücadeleye tanık oluyorsunuz
Bonnıe Garmus kendi de kimya ile kürek sporuyla ilgili
Bu
Elizabeth ve Evans karakterlerine de o kadar gerçekçi yansıtılmış ki okuduktan sonra yeni meslek arayışında olanlara kimyagerlik yolu açılabilir
*spoiler*
"Uzay benim için her zaman bilinmez olmuştur. Filmleri, bilim kurgu romanları... Arthur C. Clarke, Tanrıların Arabaları... Ya burada olmam inanılmaz bir şey yani! Space Odyssey!" diyor ve başlıyorum.
Sevgili İthaki yayınları, Tanrılar belanızı versin, saygılar. Birinci sayfa, birinci paragraf yazım yanlışları başlıyor.
