Esra
@esoIIi
ISE
14 Temmuz
27 okur puanı
Ağustos 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir?
Oysa zaman yaşamın kendisiydi. Ve yaşamın yeri yürekti.
İnsanlar zamandan tasarruf ettikçe, zaman azalıyordu.
Sayfa 81Kitabı okuyor
"Konfüçyüs, Anne baban hayattayken uzaklara gitme, gideceksen de her zaman bir istikametin olsun, demişti, öyle değil mi?"
Sayfa 21Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Unutma, aslında baban da yazar olmak istemişti.
Karanlıkta ışığın parlıyor.
Bilmiyorum, nereden geliyor.
Çok yakındaymış gibi görünüyor,
Oysa o kadar uzak ki.
Adını bile bilmiyorum,
Ama ne olursan ol;
Parla, parla küçük yıldız!
Öyle dalmış ki
Yüzyıllar süren uykusuna
Uyandırmazsan uyanacak değil.
-Fazlı Hüsnü Dağlarca
Yazık ki insan büyümeyi yıllardan sayıyor. Oysa gördüğümüz kötülükler kadar olgunlaşıp onları biriktirdiğimiz kadar tecrübeli olduk.
Tecrübeli olmadığım zamanları özlüyorum şimdi. Çocukken adın ne der, oyuna dalardık. Nereden geldiği, nereli olduğu sorusu aklımıza takılmazdı.
Yavaş kanat çırpan kuş, erken uçmaya başlamalı.
Sayfa 45Kitabı okudu
Özgürlük yoksa ruhun daralır, bedenin hastalanır, mutluluk küser sana. Kimileri aşkın esirlik olduğunu söyler, doğrudur ama bu gönüllü bir esirliktir. Aşık olduğun için özgürlüğünden vazgeçmek seni yüceltir ama sevdiğin birinin yaşamını sınırlamak seni alçaltır. Başkasının hayatını zindana çevirenler, farkında olmadan kendilerini de o duvarların arkasına sokarlar. Çünkü her mahkûmun bir gardiyana ihtiyacı vardır. Asla sevdiğin insanların gardiyanı olma. Ne yaparsan yap, kimsenin özgürlüğünü zorla elinden almasına izin verme; ne yaparsan yap, başkalarının özgürlüğünü elinden alma. Aşık olduğun birine bunu asla yapma!"
Hayatına giren her insan sana bir şeyler kattı, bunun farkındasın. Yani nasıl olunmaması gerektiğini de belki de bu şekilde öğrendin. O nedenle kimseyi kayıp gibi görmedin sen. Birileri sessizce geçip gitmişti hayatından, o kadar. Ve onların sana kattığı her şeyin iyi olmasını da beklemedin. Yavaş yavaş üzerine sinen kirleri arındırırsan sorun kalmazdı, üstelik. Zamanla normale dönerdi her şey. Bu kelimeyi de sevmezdin aslında. O yüzden garip gelmiştir kullanımı. "Kimin normali?" diye soruyorsun. Ama onlar gibi olmayı istemediğin için yalnızsın, başkası gibi davranamadığın için sığındın kitaplara.
Gülümsemenin de bedel istediğini öğrendin. O nedenle yavaş yavaş ciddileştin, birden değil, hiçbir şey hemen olmuyor.
Zamanı geriye alabilmek mümkün olsa bütün kahkahalarını saklardım. Az az kullanır, vakti geldiğinde cebimden çıkarıp yanağına kondururdum onu. Böyle bir anın pahasını neyle ölçebilirdik?
Bütün olan, geçen şeylere rağmen, sen yine bir parça benimdin; ben bütün ruhumla senin...
Sayfa 480Kitabı okudu
İnsan, yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar, her birinin gönlümüzden kopup ayrılması, bir ayrı sızı uyandırılmış. Bunu yazan şair ne kadar haklıymış!
Sayfa 207Kitabı okudu
"Ne yaptın da aşık ettin beni kendine?"
"Bilmem," diye güldü genç, "sadece sevdim seni. O kadar çok sevdim ki bırak senin gibi capcanlı bir kadın kalbini, taşı bile eritmeye yeterdi aşkım."
