"Zoraki Diplomat" Yakup Kadri Bey'in Çabaları
Nihayet harp geride kalmış, İsmet Paşa hükümetinin Stalin yönetimine hoş görünmek için icat ettiği 1944 Turancılık Davası beraatla sonuçlanmış, fakat harp mağduru olan Türk mültecilerin durumunda herhangi bir değişiklik olmamıştı. Ancak bir müddet sonra nispeten yumuşayan siyasi ortamla
Hayatın bir felaketten sonra daima bir saadet verdiğini, o güzel darbımeselin(atasözü) söylediği gibi, ayın on beşi karanlıksa, on beşinin mutlaka aydınlık olacağını bilmiyor değildim. Fakat bu mehtabın bu kadar koyu bir karanlıktan, bu kadar unutulmaz bir dakikada doğacağını aklıma getiremezdim.
Sayfa 305Kitabı okudu
İlk giden Bunny oldu. Üç hafta boyunca aldığı dördüncü ders olan İngiliz Edebiyatının Şaheserleri için yazması gereken makale yüzünden paniğe kapılıp durmuştu. John Donne üzerine yirmi beş sayfalık bir ödev hazırlaması gerekiyordu. Bunu nasıl yapacağını hepimiz merak ediyorduk çünkü Bunny iyi bir yazar sayılmazdı; disleksisi en münasip suçlu gibi
Sayfa 133Kitabı okudu
Evet, bütün zamanların -belki askıda ve kıpırtısız- bir araya geldiği bu son günde, bu cümleler bütün ölüleri öğürtünceye kadar peş peşe tekrarlanarak yankılanırdı; cinayet işleyenleri (ama hiçbiri nihai toplamı düşünememişti, oysa biten her şeyin bir sayısı vardır) ve yalan söylenilemeyen Yargıcı bile öğürtünceye kadar; öyle ki belki de vaadini
Sayfa 115 - III DansKitabı okudu
"Sana söylüyorum, ey gökyüzündeki kutsal Baal; sen yoksun, olsan sana öylesine lanet ederdim ki, göklerin cehennem ateşleriyle sarsılırdı. Sana söylüyorum; kulluğumu gösterdim sana, reddettin, kovdun beni, ben de sana ebediyen sırt çeviriyorum, çünkü sen, inayet saatini inkar ettin. Sana söylüyorum, biliyorum öleceğim, yine de alay ediyorum seninle, burnumun ucunda ölüm, alay ediyorum, ey gökteki Apis! Sen benim üzerimde gücünü gösterdin, ama bilmiyorsun ki, felaketten yılmam ben. Bunu bilmen gerekmez miydi? Kalbimi uykularda mı yarattın? Sana söylüyorum; olanca ömrüm, içimdeki her damla kan, seni hiçe saydığından, inayetine tükürdüğünden ötürü bahtiyardır. Bu saatten öteye ben, senin bütün eserlerinden, bütün senden el etek çekiyorum; bir daha seni düşünecek olurlarsa, bütün düşüncelerime lanetler ediyorum; bir daha senin adını anarlarsa, dudaklarımı koparıp atmak, vazifem. Sahiden varsan sana ömrümde ve ölümümde son sözümü söylüyorum: Hoşça kal! Sonra da susuyor, senden yüz çeviriyor, alıp başımı gidiyorum...''
Sayfa 113Kitabı okudu
ama istemeyerek neden olduğum başınıza gelen bunca felaketten sonra bile hala kendinizden önce beni düşündüğünüzü, ben üzülürsem üzüldüğünüzü ben sevinirsem sevindiğinizi görmek yıkıyor beni! İnsan başkalarıyla böylesine yakından ilgilenirse, onların felaketlerini benimserse hiçbir zaman mutlu olamaz.
Hayatın bir felaketten sonra daima bir saadet verdiğini..