Kalem bana kızgın, kitaplar kızgın
Hasret katar katar uzayıp gider
İçimde bir figân her düdük sesi
Her vagon efkârlı bir uzun hava
Göçmen kuşlar hâlâ dönmedi geri
Kurumuş, evlerin karanfilleri
Xezel / gazeller
Sevgili gönüldeyse eğer yükseklere çıkıp aramaya ne hacet
Kendi isteğiyle gelecekse anka kuşu peşinden uçmaya ne hacet
Uzak değil bize sevgili, bunca feyrad u figan niye
Kulağı gönlümüzdeyse eğer bağırıp çağırmaya ne hacet
Sayfa 239Kitabı okuyor
Bülbül ne yatarsın bahar erişti
Ulu sular göl olduğu zamandır.
Kat kat oldu gül yaprağa karıştı
Gene bülbül kul olduğu zamandır.
Gene bülbül bilir gülün halinden
Yeter deli oldum yarin elinden.
Aşık aşıp gelir yaya belinden
Yardan bize gel olduğu zamandır.
Gene geldi türlü baharlar bağlar
Bülbül figan edip kamuyu dağlar.
Türlü çiçeklerle bezenmiş dağlar
Ulu dağlar yol olduğu zamandır.
Karac'oğlan der ki geçti çağlarım
Meyve vermez oldu gönül bağlarım.
Aklıma geldikçe durmaz ağlarım
Gözüm yaşı sel olduğu zamandır...
"Her geceyi Kadir bil, her geleni/gördüğünü Hızır bil."
Sonra Hızır Musa'ya demiş ki: "Sen bana sabredemezsin." O da "sabrederim" demiş. Ama Hızır fakir balıkçının teknesini delince, tekne su alıp yan yatınca, balıkçı buna feryat figan edince, eee, ne yapsın Musa? "Bak gördün mü, sabredemiyorsun işte" demiş Hızır. Musa da "Tamam bundan sonra karışmam" diye
Sayfa 103Kitabı okudu
Sazlar eşliğinde neşeli kahkahalara gark olmak yerine, yalnızlığın kuytu köşelerine çekilip tek başıma feryat u figan eylemek ile yetindim.
Sayfa 4Kitabı okudu
Bülbüller figan eyler
Yaramı tamam eyler
Ben felek bizarıyım
Her günüm haram eyler
Acımın burcu sensin
Külümün harcı sensin
Ölümün kışı geldi
Canımda kırcı sensin
Şu dağın başı hayal
Gözümün yaşı hayal
Oturdum toprağına
Kirpiği kaşı hayal
Sayfa 68Kitabı okudu
Mehtap mı Gözlerin, Gözler mi Mehtap?"
Nihân kıldı gözlerin bana kapılarını Oysa ben gözlerinden varırdım yüreğine Her bakışın bir damla âb-ı zindegân idi Hicranlı her gülüşün bin yıllık figân idi İçime, soluşundan sonra koyu renklerin Birer şîrpençe gibi düştü gözbebeklerin Feryadıma gök bile bîgane değil şimdi Tuğyanım yollarını süsleyen sebil şimdi Söyle, kurtuluşun mu, harabın mı gözlerin Gözlerinde mi mehtâb; mehtâbın mı gözlerin
Sayfa 34Kitabı okudu
♤..ölçüsüz ve kutsalsız bir büyüme yarışı içerisinde, okyanusun derinlerinden atmosferin en üst tabakasına her yeri, herşeyi kirletti insanoğlu. Birbiriyle bağlantısız görünen nice olay üst üste binip felâket kapıyı çalınca da, bir feryad ü figan başladı.
-Yaradan- Şiiri (Hüseyin Gümüşsu)
Gurbet elde kaldım naçar,
Dost bildiğim; bir, bir kaçar,
Feryad-figan arş-ı aşar,
Bir haber oldum sıladan
Sığındım sana "Yaradan."
Bazen yol aldım dağlara,
Hiç inemedim bağlara,
Küstüm efendi ağlara.
Haber gelmiyor sıladan
Sığındım sana Yaradan.
Hakka vurur "küffar" kinle,
Hain itle ifrit zalimle
Ar-namus acep kiminle
İblis görülmez ciladan
Sığındım sana Yaradan.
Sayfa 110 - Ay YayınlarıKitabı okudu
İçin için gönül ağlar figâne hâcet yok
Niçin niçin gönül ağlar beyâne hâcet yok
Lisân-ı gamzene dil âşınâ-yı râz olalı
Lisân-ı hâl ile de tercemâne hâcet yok
Yâni: "Feryât ve figan istemem, gönlüm için için ağlıyor. Niçin ağladığımı da hiç sorma. Senin gözlerinin ifade ettiği gizli sırları, benim gönlüm anladı. Artık hâl diliyle ona tercümanlığa lüzum yok..."
Sayfa 341
