Alper
@frezman
159 okur puanı
Eylül 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okur Takip Önerileri
“Keşke en baştan başlayabilseydim! Her şeyi farklı yapardım. Hayata ve bana sunduklarına böyle başkaldırmazdım. Şimdi anlıyorum ki, hayatı fethetmeden önce ona boyun eğmelisin. Elime birçok şans geçti ve işler lehime döndü. Ama şimdi geriye hiçbir şey kalmadı.”
Herkes zaman zaman şimdiki aklım olsaydı diye düşünür. Uspenski’de romanını bu düşünce ile açıyor. Sevgilisini geri dönülemez bir şekilde kaybettiğini hisseden Osokin’in her şeyi farklı yapardım düşüncesiyle başlayan roman büyücü bir dostunun yardımıyla geçmişe dönmesiyle başlıyor. Sonuçlarının beklediği gibi olmadığını söylemeye gerek yok. Osokin de unutmanın cazibesine kapılmaktan kendini alamıyor. Daha önce sonsuz dönüş düşüncesi ile ilgili bir okuma yapmadığım için 
Kate Atkinson ’ın 
Hayat Sil Baştan ’ı benzeri farklı kararların hayatın gidişatını değiştirdiği bir roman okuyacağımı düşünmüştüm. Bu açıdan beklentilerimden farklı bir deneyim oldu. Yine de kitap her insanın aklını meşgul eden bir konuya farklı bir açıdan bakmayı sağlıyor. Yazıldığı dönem de göz önüne alınınca yer yer okuru sıkan kısımları göz ardı edilebilir. Tekrar okuyacağımı düşünmüyorum ama vakit ayırdığım için pişman değilim.
Yeşil Ev Llosa'nın yazdığı ikinci roman. Yazarın Peru'nun Amazon bölgesine yaptığı bir seyahatten sonra yazdığı kitap bölgenin o dönemdeki geri kalmışlığını, bölge yerlilerinin ve doğasının sömürülmesini işliyor. Kolonyal dönemden kalan ekonomik ve siyasi dinamiklerin büyük oranda devam ettiğini gösteriyor.
Beş karakterin bakış açısından takip ettiğimiz roman Peru’nun Piura şehrinde ve ülkenin Amazon bölgesinde geçiyor. Karakterlerin hikayeleri kronolojik sıralarını izlemiyor ve Llosa’nın 
Katedral'de Sohbet ve 
Kent ve Köpekler ’de de kullandığı diyalog tekniğini bu romanında yoğun bir şekilde kullandığını görüyoruz. Bu teknik ile kitaba adını veren Yeşil Ev ve bu evin başına gelenler ayrıca Lituma ve Bonifacia’nın hikayeleri anlatıyı zaman ve mekan açısından bütünleştirmemize yardımcı oluyor. Bonifacia’nın çocuk yaşta evinden koparılması ve kimliksizleştirilmesi, Fushia’nın Brezilya’da hapishaneden kaçıp Peru’da kaçak kauçuk ticareti yaparken yerlileri sömürmesi ve Anselmo’nun Yeşil Ev’i inşa edip daha sonra kaybetmesi hikayeleri yan karakterlerin de dahil olmasıyla ve yazarın bir önceden bahsettiğim tekniğiyle birleşince okura tek bir karakterin gözünden verilmesi mümkün olmayan bütünlüklü bir deneyim sunuyor.
Llosa beni her kitabıyla tekrar kendine hayran bırakan bir yazar. Yeşil Ev’i de herkese tavsiye ediyorum.
Mo Yan’ın 1992 yılında yayımlanmış romanı İçki Cumhuriyeti, Çin halkının yeme içme kültürünü daha doğrusu Çin’de yemeye ve içmeye olan bakış açısını insanların farklı yiyecek ve içeceklere yüklediği anlamları değişik anlatı türlerini bir araya getirerek bir metakurmaca eser olarak okura sunuyor.
Daha başlangıçta bir dedektifin hikayesi olarak başlayan kitap karakterimiz Ding Gou’er’in önce alkol etkisiyle yaşadığı halüsanatif deneyimler ve sonra da karşılaştığı karakterlerin absürtlüğü ile klasik bir roman okumadığımızı hissettiriyor. Mo Yan romanı yazarken Çin halk masalları ve kung fu romanlarından tutun da polisiye romanlar, kovboy romanları ve büyülü gerçekçilik akımı gibi birçok farklı türden ve akımdan esinlenmiş. Yazarın kendisini de bir karakter olarak eklediği roman ara ara kendisi ve İçki Cumhuriyeti’nde yaşayan “İçki Doktoru” Li Yidou arasında yazılan mektuplarla bölünüyor. Li Yidou İçki Yapımı Üniversitesi’nde doktora adayı olmasına rağmen ayrı bir tutkusu var: Yazarlık. Bir yazar olarak Mo Yan’dan değerlendirmesini istediği hikayeleri mektupları ile birlikte gönderiyor. Bu hikayeler de en az Ding Gou’er’in hikayesi kadar ilgi çekiciydi.
Mo Yan 
Kızıl Darı Tarlaları ’ndan sonra tekrar şans vereceğimi düşünmediğim bir yazardı. Tanıtımı ilgimi çektiği için okumaya başladığım bu romanı ona bakış açımı tamamen değiştirdi. Diğer romanlarını da en kısa zamanda okuyacağım.
