“Ey gözlerine karanlık ve umutsuzluk perdesi çekilmiş Türkiyem. Bizi ötekileştirmeye çalışanlara inat Gavur İzmir'den sesleniyoruz. Düşünmeyen, sorgulamayan, araştırmayan tek tip insanlara dönüştürülmek isteniyoruz. İstedikleri gibi bir nesil yetiştirmeye uğraşıyorlar, istemedikleri gibi olanları sindiriyorlar. Gün geçmiyor ki öğrenciler yeni bir
Tarihte de İzmir'e Bu Yakıştırma Yapılmış Demek, Yazık
Peki, nerde benim aslan dayım? Hele bir anlayalım bakalım, Gavur İzmir'inde, İstiklal Mahkemesi tutuklusu iken bizim burda uydurduğumuz yalanı, nasıl yutmuş? Bilgi kuvvetiyle mi, keramet gücüyle mi? Kurcalamayacak mıyız buralarını?
Sayfa 301 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Bugün Tan atarken İzmir'in Dağlarında çiçekler açacak.
09.09.1922 - 09.09.2017
İYİKİ KURTULDUN İZMİR..
Size göre Gavur,
Bize göre ATATÜRKÇÜ İZMİR..!
'' Yaşam hep ölümle ilintilidir. Ne yaşam ölümsüz olur ne de ölüm yaşamsız. Aksine yaşamı anlamlaştıran ölümdür... Bu anlam sorgulamaya yöneltir yaşamı "acaba ne yaptım" diye.Eger bunu yapmazsa, ruhun güzelliği bedenin doyumsuzluğuna esir olur ve ortaya acımasızlık çıkar.Acımasızlık dünyayı yakar kavurur. İşte bugün İzmir'i yanıp kavrulduğu gibi" diye kendi kendine konuşan Yüzbaşı.,geminin güvertesinde Teğmen Ericesi beklerken canı sıkılmaya başlamıştı.
Sayfa 58 - undefinedKitabı okudu
“Türkler, Şövalyeler’in elinde bulunan liman kısmına "Gâvur İzmir", kendi ellerinde bulunan kısma da "Müslüman İzmir" diyorlardı. Vaktiyle Samsun şehri de Türkler ve Cenevizliler arasında bu şekilde ikiye bölünmüştü.”
İzmir halkına yaptığı aynı konuşmada Mustafa Kemal, 1905 yılında Suriye'ye giderken ilk kez buraya yaptığı kısa ziyareti anımsadı, "O zaman bu güzel rıhtımı baştan başa bize hasmı can olan yabancı bir ırkın mensuplariyle memlü görmüştüm. O zaman hükmetmiştim ki: İzmir, hakiki, asil ve necip Türk İzmirlilerden gitmişti. Fakat ne yapayım ki, o tarihte bu hakikatı ifşaya imkan yoktu." Türklerin tanımıyla zengin Hıristiyan mahalleleri olan 'Gavur İzmir'i yok edecek etnik savaşı Mustafa Kemal'in önceden tahmin edip etmediği bilinmiyor, ama patlak verdiği zaman savaşa hazır olduğu bilinen bir gerçektir.
Sayfa 214 - Sabah YayınlarıKitabı okudu
"Gâvur İzmir"
İzmir, Türkler tarafından Gazi Umur Bey eliyle 1320 yılında fethedildi. Bu sırada İzmir’in hâkimi Bizanslılar değil, Latin yani Katolik Avrupalılar’dı. Bunlar bir donanmayla İzmir’i ansızın bastılar. Teşebbüsün başında, Rodos’ta üslenen Saint-Jean Şövalyeleri bulunuyordu. Askerî-dinî bir devlet kuran bu Şövalyeler’in amacı, Türkler’le savaşmaktan ibaretti. Bütün Avrupa, bilhassa Papalık tarafından destekleniyorlardı. Nitekim İzmir baskınında da bütün Avrupa devletlerinden asker, gemi ve malzeme yardımı almışlardı. Bu baskında İzmir’deki Aydınoğulları’nın donanma ve tersaneleri de yakıldı. Liman, Şövalyeler’in eline geçti. Ancak Haçlılar, yukarı kaleyi alamadılar. Bu kale, Türkler’de kaldı. Bu suretle İzmir şehri, bir kısmı Hıristiyanlar’da, bir kısmı Aydınoğulları’nda olmak üzere ikiye bölündü ve tam 59 yıl bu durum devam etti. Türkler, Şövalyeler’in elinde bulunan liman kısmına "Gâvur İzmir", kendi ellerinde bulunan kısma da "Müslüman İzmir" diyorlardı.