Erica Foster karakterini çok sevdim. Fark etmeden 2. ve 3. kitaplarını almışım ve ilkini okumadan okudum ama yine de karakteri tanımakta da okumakta da zorluk çekmedim.
Polisiyeye Tess Gerritsen Cerrah ile girmiş ve Jane Rizzoli sayesinde kadın polis baş karakterlere olan sevgim birden 100e çıkmıştı. Erica buna eklendi. Erkek dünyası olarak algıladıkları, kadınlara yer olmadığını düşündükleri bu dünyalarda kadın baş karakterler bence daha çok yazılmalı. Erica Foster kitapları kadınların bu dünyada çektiği zorlukları da ele alıyor. Mükemmel bir dünya yaratmak yerine bizim de içinde yaşadığımız cinsiyetçi dünyayı göstermesi kitabı okurken açıkçası mutlu etti.
Konu itibariyle ise Gece Avı daha çok heyecanladırmıştı beni fakat bu kitabı da sevdim. Akıcı, sonu nasıl bitecek diye meraklanmaktan kitabı hızlı okudum. Hatta sonunda kim yapmış diye bakmamak için kendimi zor tuttum. Ki olayın aslını öğrenince de şok oldum. Ben bir yerde artık bu kızı öldürenlerin arasında polis ya da yükseklerden biri var ve üstü kapatılıyor diye teori üretirken aslında kızın öldürülmediği, bir kaza olduğunu bilmek şok etti. Özellikle asıl annesinin kim olduğunu bilmek. Bunu da düşünmemiştim okurken.
Güzel yazılmış. Finali güzel bağlanmış. Şok olmayı seviyorum böyle kitaplarda. O yüzden hiç düşünmediğim gibi çıkmasını sevdim. Ve oyun oynar gibi ya da dizi izler gibi yavaş yavaş şüphelilerin çıkması, ona odaklanmak, davayı yavaş çözmek tam benlik. Yazarın başka kitaplarını aldım bile listeye. İlk kitap alışverişimde mutlaka alacağım. Polisiye yazıp tüm kitaplarını topladığım çok yazar yoktur. Bryndza onlardan biri olacak gibi.
