Söyleyecek sözüm yok, ama gidemiyorum
Yüzüm de yok bu mektuba mührümü basmaya Gitmek belki de en iyisi bilemiyorum
Bundan daha fazla mutsuz olamam nasılsa Öldürseydi acı, şimdiye ölmüş olurdum
Zavallıyı sevmez ölüm, çektirir hayatta
Bu elvedayı bir kez daha yaşamalıyım
Sevginle ve duayla acıya katlanmalıyım
Sayfa 110 - Dona Julia'nın Veda MektubuKitabı okudu
"Ama oraya dönerseniz ne olacak?" diye sordum. "Nasıl bir tehlikeye atıldığınızı biliyor musunuz?"
"İnsan bunu asla bilmemeli... Dostlarım harika; temkinli olmamı öğütlüyorlar. Temkinli! Ben temkinli olabilir miyim? Gerilemek olur bu benim için. Ben gidebildiğim kadar ileriye gitmeliyim... Daha ileriye gidemiyorum... Bir şeyler, başka bir şeyler olması gerek."
"Ama kendimi kovamıyorum.Kendimin içinden çıkıp gidemiyorum. Bedenim ruhumun betonu gibi, çık içinden çıkabilirsen.
Çıkabilsem ilk burdan giderdim işte."