BİR İDAM MAHKUMUNUN SON GÜNÜ İNCELEMESİ
İdam hükmü verilmiş bir mahkumun son günlerinin anlatıldığı bir empati öyküsü. Mahkumun özellikle içinde kalan yaşanmamışlık hisleri, geride bıraktıklarına dair düşünce ve fikirleri ilginç gözlemler ile anlatılıyor.
Giriş kısmında idam cezası ile ilgili bazı söylem ve görüşlerin yer aldığı bir metin var, yaklaşık 30 sayfa kadar. Burada idam cezasının gerekliliği ve uygulanmasındaki gerekçeler sorgulanıyor. Bu kısım bence öykünün kendisinden daha ilgi çekici. Özellikle Victor Hugo' nun idam cezasına bakışı ve eserin yazıldığı dönemde idam cezasının toplumdaki yerine dair fikir edinmek ve eseri daha doğru bir gözle okumak için bu kısmı es geçmemek gerekli.
Bir fikir tartışması olarak idamın ele alındığı bu eser yazıldığı dönemde çok tepki çekmiş ve değersizleştirilmiş, toplumsal gerçekliği kaşıyan ve insanları düşünmeye sevk eden ve mevcut düzeni sorgulayan tüm eserlerin ve fikirlerin başına geldiği gibi. Bu bilgiyi de giriş kısmından sonra yer alan diyalog metinlerinden anlayabiliyorsunuz.
Keyifli bir klasik okuma oldu, tavsiye ederim herkese. 
Bir İdam Mahkûmunun Son Günü 
Victor Hugo
Sanat hakkındaki sivri uçlu fikirlerinizi törpülemek için çok iyi bir kitap. Bu sizin hoşunuza gider mi bilemiyorum ama birisi benim fikirlerimi eleştirecekse bu kişinin Jeanette Winterson olmasını tercih ederim.
Jeanette Winterson bu kitapta resim ve edebiyattan bahsetmekle birlikte, kendine ilham vermiş yazarları ve kitaplarını bizlere gösteriyor, bu yazarların büyük bir kısmı döneminde çok eleştriye maruz kalmış veya yazmak için kimliklerini gizlemek zorunda kalmış kadınlar. 
Virginia Woolf'tan 
Dalgalar ve 
Orlando, 
Gertrude Stein'den 
Alice B. Toklas'ın Özyaşamöyküsü, 
George Eliot gibi. Kitabı okurken kadın yazarlara çok daha fazla destek olmam gerektiğini tekrar hatırladım ve ülkemizdeki yaşayan kadın yazırlardan ne kadar az kişiyi bildiğimi fark ettim, sonra araştırınca aslında tüm 1000kitap için durumun benden çok da farklı olmadığını gördüm üzülerek. İçimde onları tek tek keşfedip, okuma ve takipçim olan kitap severlerle paylaşma arzusu doğdu. Böyle bir isteği ateşlediği için bu kitaba müteşekkirim.
Bu kitabı okumayı, sanat sever herkese tavsiye ederim, okuması zor bir kitap değil ve insanın bakış açısını genişletiyor, kendimi sorguladığım çok yer oldu. Ama başlamadan önce en azından 
Kendine Ait Bir Oda'yı ve 
Tek Meyve Portakal Değildir'i okumanızı tavsiye ederim. Bunları okumadan da kitaba giriş yapabilirsiniz tabii ki ama 
Jeanette Winterson ve Virginia Woolf'u tanımadan bu kitabı okumanız, bence aynı etkiyi vermeyecektir.
Kitabı, bu #109046418 etkinlik çerçevesinde okudum, etkinliği düzenleyen https://1000kitap.com/sonata_'a teşekkür ediyorum.
Esen kalın, kitapla kalın...
İletişimsizlik
İletişimde ilk tanışma faslı olan giriş bölümü çetindir. Bu aşama bir aracın yokuş yukarı hareket etmesi kadar zordur. Daha zor olanı ise gelişme bölümünün son kısmıdır. Nispeten birbirlerini daha fazla tanıyan bireyler, aracı yokuşun en tepe noktasına kadar getirir. Sonuç bölümünün başlangıcı da olan bu kısmı aşabilmek büyük maharet ister. İşte o maharet bende yok alüminyum!. Gaza yükleniyorum patinaj yapıyor, biraz gevşetsem kayıyor. Sonuçta oradan geri geri salıyorum aracı. Silkeyim ben böyle aşkın ızdırabını gerçekten.
Platon, insanların doğa ve kabiliyet bakımından eşitliklerine inanmaz. Bazı insanlarda ruhun arzu kısmı, bazılarında öfke kısmı, bazılarında akıl kısmı ağır basar. Platon, bazı insanların doğadan köle, bazılarının efendi olduklarına inanır.
Sayfa 176Kitabı okudu
