Ümitsiz hastalıkların, mukadder felaketlerin son bir ilacı vardır; tahammül ve tevekkül. Elemlerde bir giz şefkat var gibidir. Şikayet etmeyenlere, kendilerini güler yüzle karşılayanlara daha az zalim olurlar.
"Giz, en çok paylaşılan, en sıradan olan, en çok yinelenen ve herkese özgü olan şeydir: beden ve onun gereksinimleri, hastalıklar, saplantılar...Özel yaşamımıza özgü bu durumları başkalarından utanarak gizlememizin nedeni, bunların son derece bireysel durumlar olması değil, tam tersine, son derece ortak durumlar olmasıdır."
Mutsuzluktan söz etmek istiyorum
Dikey ve yatay mutsuzluktan
Mükemmel mutsuzluğundan insansoyunun
Sevgim acıyor
Biz giz dolu bir şey yaşadık
Onlar da orada yaşadılar
Bir dağın çarpıklığını
bir sevinç sanarak
“Konuşursanız geri dönüşü yoktur, susarsanız öyle değil: Dilediğiniz an giz kilidini açmak, açılmıyorsa kırmak sonuçta size kalmıştır.”
“Artık, seni yaralı bir giz gibi içimde taşıyorum. Çevreme bakıyorum : Sessizlik yutuyor beni, eşyalar siliniyor, bacaklarım halsiz. Hiçbir mihenk taşı yok, hiçbir mekan yok. Ben işte bu dağınık maddeyim ve içim sessizlik dolu.”
-Frida Kahlo
Ben tümüyle saf dışı bırakılıp öldürüldü mü, gönüldeki tüm tutku ve dürtülerin sesleri kısıldı mı, işte o zaman gözlerini açacaktı en son şey, varlıktaki artık Ben olmayan öz, o büyük giz.
Sayfa 14Kitabı okudu
Islak yol ve kırık dal
Bir güz adamın içinde
Bakınır bizden öte
Bir göz adamın içinde
Şıra şaraba dönmüş
Bir giz adamın içinde.
Hem istiyorum ki
Kimseler bilmesin sevgimizi
Nasıl görmezse gözüm gözümü
Sevinin içinde yitip
Bilmeyelim biz bile bizi
Öyle bir giz kalsın bu sevi
Kendimizden de saklayıp
Biz bile unutalım bu gizi
Hem de istiyorum ki
Duyuralım haykırıp dünyaya
Bütün insanlar
Canlı cansız tüm yaratıklar
Tek bilmeyen kalmasın
Bu eşsiz benzersiz sevgimizi...
2 Aralık 1983
Sayfa 17Kitabı okudu
İz!
Beyaz bir ülkeden çıkıp gelen ikiz!
Lacivert çarşaflara buzdan siluetini çizen sonsuzluk
ve giz, Yaklaş!
Beden nerede parçalandıysa kartallar oradadır.
Uykunun beyaz kum tanecikleri gibi dağıldığı bir gün şeffaf
kanatlar seni yerden kaldıracaklar.
Tuz!
Buzu çözen formül, kanallardan akan kar ve pus
Beden nerede parçalandıysa kanatlar oradadır.
Dev kanatların yalayıp geçtiği tuz çölleri,
kızgın havanın ve tuzun örttüğü, örterek çizdiği figürler,
prizmatik kuşlar, bale, beyaz değme noktaları....
Kim yaşamını kurtarmaya çalıştıysa kaybedecek.
Kim kaybettiyse bulacak onu yeniden.
Fezanın lacivert bir serap gibi insanları sardığı bir gün
dağınık hafif bir uykudan kalkar gibi
teyelleyeceksin kendini..
Keşif dediğimiz halihazırda zaten var olan lakin cahilliğin erişemeyeceği simgelerin ardında gizlenmiş gerçeklerin görünür olmasından başka nedir ki?
