Hiç bitmesin isterdim.
Son zamanda bu kadar eğlenceli ve keyifle bitirdiğim kitap olmamıştı. 
Murat Menteş geçtiğimiz aylarda katıldığım söyleşide yüz yüze tanıma imkanı bulmuştum. Yazarın o gün konuşmasının ardından özgün bir kişiliğe sahip olduğunu anlamıştım. Bu özgünlüğü kitaplarında, kurguladığı hayatta görmek mümkün. Yazarın 
Dublörün Dilemması yayınlanan ilk kitabı;benim okuduğum ikinci kitabı.
︎Karakterler, olay örgüsü, üslubu çok yerinde ve nefis. 'Güldürüken kederlenmek. Ağlarken gülümseyebilmek' kitabın omurgası bence .
Karakterler gökkuşağı gibi her renk var.
. Nuh Tufan
. Ferruh Ferman
. İbrahim Kurban
. Habip Hobo.
Ben en çok Habip Hobo'yu sevdim.
Kitap, bu dört karakterin kendi bakış açısından aktarılarak anlatılıyor .
Asıl karakter albino olan , *Nuh 'un çevresinde gelişiyor.
Sürekli ters köşe halinde okuyucuya tahmin hakkı bırakmamış. Soluk soluğa okuyorsunuz.
Harika bilgiler de kitaba ayrı bir tat katmış. Misal, 'Kolombiya Kravatı' . Ben ilk kez bu kitapta duydum. Daha neler var neler.
Her bölümün başlangıcında başka yazarlardan alıntı yapılarak başlanması çok güzel bir ayrıntı katmış. Kitabı inanın öve öve bitirememem o nedenle spoiler vermeden incelenmeyi bitiriyorum. Kesinlikle okumalısınız.
Umut hep var olsun ♡
Bir insanı anlamak onun dünyasına inmek ve onunla ilgilenmekle, onunla kaliteli zaman geçirmekle olur.
Yaman’ın yaşadıklarından ve Selim’in hayat felsefesinden kendi adınıza dersler çıkarabileceğiniz bir kitap.
Çocuk kitabı deyip geçmeyin, her yaşa hitap eden, kolay anlaşılır, akıcı bir dille yazılmış, bu nefis hikâyeyi çocuğunuza mutlaka okuyun. Hatta çocuğunuz okuyabiliyorsa, mutlaka okumasını sağlayın, zira anlatımı çok tatlı geldi bana ve eminim okurken çocuğunuz da inanılmaz keyif alacaktır.
Unutmayalım ki umut olmadan, umulmayanı bulamayız ve her şeyin yok olduğu anda bile, ümit vardır.
Emeğine ve yüregine sağlık canım arkadaşım.
Tekrardan hayırlı uğurlu olsun ve lütfen devamı gelsin 
Emel Karabulut ♡
Beğendiğim ve altını çizdiğim alıntılar:
♡ “Arkadaşlık anlaşmak da değil midir?”
♡ “Doğada olmak çok güzeldi. Bu, bana her zaman huzur verir.
Yemyeşil ağaçların arasında, kuruyup yere dökülmüş yapraklara
bastığımız zaman çıkan o çıtırtı sesi bana adeta doğanın şarkısını söyler. İçimde kelebekler uçuşur. Güneşin ağaç dalları arasından yaptığı ışık
oyunları ise beni mest eder.”
♡ “Gökkuşağını ne çok sevdiğimi, bu gökkuşağının da benim için çıktığını düşündüm. İçim renk renk oldu.”
♡ “Sonra içimden hep şarkılar söyledim.
Sonra kış bitti, bahar geldi. Gökkuşağı hiç gitmedi. Ve biz bu yıl şampiyon olduk.
Umutlar hiç bitmesin diye...”
