Dürüst olmak gerekirse, kendi halime bırakılsam, trene ayak bastığımda kondüktörlerden bile korkardım. Kabuki izlemeye gitmek için can atar ama salon merdivenlerine çıkan kırmızı halının her iki yanındaki yer gösterici genç kadınlardan korkardım. Lokantalarda arkamda sessizce pusuya yatıp tabağımı temizlemeyi bekleyen komilerden korkardım. Ve sıra paraya ödemeye geldiğinde -ah, nasıl da beceriksizdim. Parayı ödeme zamanı geldiğinde gözüm kararırdı. Başım döner, dünya karanlığa gömülür ve yarı delirdiğimi sanırdım. Elbette cimrilikten değil, çok gergin, çok utanma, çok endişeli ve korkmuş olduğum için indirim istemeye çalışmak şöyle dursun, çoğu zaman para üstünü almayı unutmakla kalmıyor, yeni satın aldığım şeyi bile orada unutuyordum. Tokyo'yu tek başıma gezmem kesinlikle imkânsızdı. Bütün günlerimi evde tembellik ederek geçirmemin asıl nedeni buydu.
“buradaki her şeyden boğuluyorum,tükeniyorum,bataklığa gömülür gibi gömülüyorum”
...
“Tibet çarkıfeleği gibi. Çark döndükçe değerler ve duygular azalıp artar. Bir pırıl pırıl parlar, bir karanlığa gömülür. Fakat gerçek aşk, çarkın merkezinde kımıldamadan kalır.”
...
"Burada hiçbir şey istemiyorum artık,her şeyden tiksiniyorum. Bastığım her taştan nefret ediyorum,odamdan,karşılaştığım insanlardan nefret ediyorum,şiddetli soğuğun nemiyle yüklü kirli havayı solurken işkence çekiyorum. Burdaki her şeyden boğuluyorum,tükeniyorum. Bataklığa gömülür gibi batıyorum. Belki çok gencim,çok güçsüz olduğum kesin zaten. Yumruklarım yok,iradem yok,işleri başlarından aşkın insanların arasında bir çocuk gibi duruyorum."
“Çoğu insan nasıl yaşanacağını, ancak ölme vakti geldiğinde öğrenir, çok yazık. Çoğu insan ömrünün en güzel yıllarını, bir apartman dairesinin odasında televizyon seyrederek geçirir. Çoğu insan yirmi yaşında ölür ve seksen yaşında da gömülür. Bunun sizin başınıza gelmesine lütfen izin vermeyin.”
Sayfa 30Kitabı okudu
İfade edilmeyen duygular hiçbir zaman kaybolmaz. Onlar diri diri gömülür ve patlamaya hazır bir bomba gibi vücudumuzda beklemeye devam eder. Fırsatını buldukları zaman da ortaya çıkıp kişinin hayatını cehenneme çevirir.
Eylül toparlandı gitti işte
Ekim filan da gider bu gidişle
Tarihe gömülen koca koca atlar
Tarihe gömülür o kadar
Sayfa 549Kitabı okudu
Hani bazen insan yanlışlıkla diri diri gömülür de yerin iki üç metre altında,toprağın karanlığı içinde kendine gelir,bağırır,çırpınır ama herkes onun iç paralayıcı iniltilerini duymaksızın üstünden geçip gider.İşte onu zihni de o haldeydi.
Sayfa 146Kitabı okudu
“İnsan 16 yaşındayken dünyayı değiştireceğini düşünür. 18 olduğunda düşünceleri sert bir kayaya çarpar. 20 yaşına geldiğinde hiçbir şey değiştiremeyeceğini anlar. 25 yaşında dünyanın onu değiştirdiğini fark eder. Ve insan 25 yaşında ölür, 75 yaşında gömülür.”
Çağdaş insan kendisinden, çevresindeki insanlardan ve doğadan yabancılaştırılmıştır. İnsan bir meta haline dönüştürülmüş, yaşam güçlerini var olan pazar koşulları altında kendisine en fazla kârı getirecek alana yatırması sağlanmıştır. İnsan ilişkileri, kendi güvenliklerini sürüye bağlı olmakta, düşünce, duygu, ve eylem yönünden diğerlerinden ayrı olmamakta gören, birbirine yabancılaşmış otomatların ilişkileri haline getirilmiştir. Herkes birbirine olduğunca yakın olmaya çaba harcarken diğer yandan kendini tümüyle yalnız hisseder, tekbaşınalığının her zamanki sonucu olan derin güvensizlik, huzursuzluk ve suçluluk duygusuna gömülür.
"Nasıl olsa bir gün gömülür. Toprak bütün kokuları örter."
Sayfa 65Kitabı okudu
İnsanlar 16 yaşındayken dünyayı değiştirebileceğini düşünür. 18 olunca düşünceleri sert bir kayaya çarpar. 20 yaşına geldiğinde hiçbir şey değiştiremeyeceğini anlar. 25 yaşına geldiğinde ise dünyanın onu değiştirdiğini fark eder.
"Ve insan 25 yaşında ölür 75 yaşında gömülür.."
"Lokantalarda arkamda sessizce pusuya yatıp tabağımı temizlemeyi bekleyen geldiğin komilerden korkardım. Ve sıra parayı ödemeye geldiğinde - ah, nasıl da beceriksizdim. Parayı ödeme zamanı geldiğinde gözüm kararırdı. Başım döner, dünya karanlığa gömülür ve yarı delirdiğimi sanırdım."
Sayfa 38