İyi günler arkadaşlar son dönemde hep yabancı yazar okudum ve artık Türkçe yazarlara ağırlık vermek istiyorum. Bunun için popüler olur olmaz Türk yazarlardan bana bolca kitap önerir misiniz?
·
36 görüntüleme
Haddim olmayarak topa atlayıp roman üzerinden listelemek istiyorum. Orhan Pamuk, İhsan Oktay Anar, Oğuz Atay gibi yazarlar bu adam ne yazsa okunur dedirtiyor. Dolayısıyla bu üç yazardan listede birer kitap olsa da bu yazarların yazdığı tüm romanları okumak (benim birisi için yaptığım diğerleri için yapacağım ve) tavsiye olunabilecek bir iş.
Benim Adım Kırmızı Benim okuduğum en iyi Türkçe roman. Geçen yıl okumuştum. Yeniden okuyorum. Dil ve anlatım güzelliği harika. Resim sanatına bakış ve din üzerinden doğu ile batı kültürlerini kıyaslaması ve bununla beraber heyecanlı bir polisiye anlatıyı da sunuyor olması çok başarılı. Abartmıyorum, her bölümünde yeniden hayranlık duyuyorum.
Ahraz Masalsı, akıcı, etkileyici bir anlatım.
Bir Gün Tek Başına Menderes’in son yıllarında, 61 ihtilaline giden Türkiye fonunda bir yalnız adam ve yaşadığı gönül işleri. Çok sürükleyici, akıp giden bir roman. Filmi neden çekilmedi, şaşırtır.
Puslu Kıtalar Atlası Okuyanı bu dünyadan alıp götüren bir usta masalcı. Okurken içinde kaybolup gidiyor insan.
Tehlikeli Oyunlar Oğuz Atay’a başlamak için Tutunamayanlar fazla iddialı bir başlangıç; bu tam ayarında. Hatta aynı çizgiden bir öncülü sayılabilecek 
Aylak Adam okunup beğenilirse Tehlikeli Oyunlar’ı da okumak mantıklı. O da sardı mı artık istikamet Tutunamayanlar.
Surname Aziz Nesin’in diğer yazdıklarına hiç benzemeyen kapkaranlık bir mizah anlayışıyla yazdığı bir anti-idam manifestosu. Çok sarsıcıdır.
İnce Memed 1 Evet, sadece 1. Bunu okuyup devletin yozlaşmış yetkililerinin, para ve güç sahiplerinin altında ezilen halka umut olmak yolunda hareket eden iyi kalpli eşkıya kavramını baş tacı ediyoruz. Onunla beraber yükseliyor, vur be yiğidim, kafasına kafasına vur, diye haykırıyoruz. Yaşar Kemal’in o dupduru, akıcı, büyülü dili tam da bizden bir nehir gibi coşkun havayla yürüyüp gidiyor. Onların Wilhelm Tell’i varsa, Robin Hood’u varsa bizim de İnce Memed’imiz var dedirtiyor insana. Ama bu kitabı bitirir bitirmez, onun anti-tezi 
Rahmet Yolları Kesti okumak lazım ki, aslında yüceltilen, romantize edilen, iyi eşkıya kavramının devletin yokluğunda, yozluğunda, aczinde ortaya çıktığını görelim. Anadolu insanının irfanını göklere çıkaran, kanun kaçaklarını öve öve bitiremeyen anlatıların aslında romantik birer idealden oluştuğunu; köylünün de yetkilinin de kanun kaçağının da aslında kendi derdinde olduğunu idrak edelim, yani bir nevi makul bir dengeye gelelim.
Hikayeci olarak Sait Faik, kurgu-dışı eserler olarak ise 
Değişim Sürecinde Türkiye ve 
Cehenneme Övgü önerilebilir.
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.