Baruch Spinoza'nın rasyonalizme farklı bir soluk getirmesi, Hume, Locke ve Berkeley'in Empirizm ile Antik Yunan felsefesine farklı bir bakış açısı getirmeleri,

Soren Kierkegaard ile başlayan varoluşçuluk (Egzistansiyalizm) akımını

Jean-Paul Sartre bir felsefi akıma dönüştürmesi,

Friedrich Engels ve

Karl Marx ikilisinin materyalizmi oluşturmaları,

İmam Gazali,

İbn-i Sina,

Farabi'nin İslam felsefesine yön vermeleri ve

Friedrich Nietzsche'nin "üstinsan' kavramını yaratması başlı başına edebiyat olayıdır. Tabi bunların aralarında az da olsa payı olan

Albert Camus ve Absurdizm yer alıyor. Peki Absurdizm, yani Türkçe karşılığı olan 'uyumsuz' ne anlam ifade ediyor. Bu sözcük, sözlük anlamı “akla, mantığa uymayan, abes, saçma, boş, anlamsız” olan “absürde” sözcüğünün karşılığı olarak kullanılmıştır. Ama Sisyphos Söyleni’nde “absurde” sözcüğü bu anlamı aşar, insan ya da düşünce sözcüklerinin sıfatı olduğu zaman, insan açısından evrenin akla, mantığa aykırılığını, tutarsızlığını anlamış, her şeyi olduğu gibi gören, bilinçli insanı ya da düşünceyi belirtir.

Albert Camus bu eserinde genellikle 'intihar' saçma bir yaşam için kurtuluş yolu olabilir mi sorusunu soruyor bizlere ve okuyucuyu kendi zihninde tutsak ediyor. Bazen çok mantıklı şeyler söylüyor, bazen hadi canım delirmişsin sen dedirtiyor ancak bir şekilde ne anlatmak istediğini dolaylı yoldan açıklama cesaretini de gösterebiliyor.

Albert Camus felsefeye diğer filozoflardan çok farklı bir bakış açısı ile bakıyor. Okurken bazen kopabiliyorsunuz, çünkü inanılmz bir gözlem yeteneği var ve göremediğiniz bir çok şeyi görebiliyor. Alaylı kesinliklerin, aklı değerden düşüren gülünç çelişkilerin hiçbiri gözünden kaçmıyor.. Onu bir tek şey ilgilendiriyor, bu da aykırılıktır, ister yürek, ister kafa tarihine bağlansın onun için hiç fark etmiyor.

Fyodor Dostoyevski' nin ölüm mahkûmu deneyleri,

Friedrich Nietzsche düşüncesinin kızgın serüvenleri,

Hamlet ’in ilençleri, ya da

Henrik Ibsen ’in acı aristokrasisi içinde, çaresizin karşısında insan ayaklanışının izini bulur, onu aydınlatır, ona bütün büyüklüğünü verir. Aklın dayanaklarını yadsır, yalnız bütün kesinliklerin taş olduğu bu renksiz çöl ortasında adımlarını biraz olsun daha kararlı atmaya başlar.

Albert Camus okumaya başlamak isteyenler için

Yabancı kitabından sonra okunması gereken bir eser olduğunu düşünüyorum. Kitabı özellikle benim gibi felsefe ağırlıklı okuyan değerli okurlara öneriyorum, başka bir felsefe kitabı incelemesinde görüşmek üzere, kitapla kalın.