Bir İnsanı Unutmak Zorunda Kaldın mı Hiç?
Hiç bir insani unutmak,
bir insandan vazgeçmek,
bir insani hayatindan sonsuza kadar çikartmak zorunda
kaldin mi hiç?
"Dostoyevski Can'dır :)
"Bir kaç yıl önce bu çerçeveyi yaptırırken en yakın camcıya gitmiştim. Fena halde yorgun olduğum için, farklı yerlere bakarak fiyat karşılaştırması yapma gibi tutumlu annemden kalma bir alışkanlığı bir kenara bırakarak :)☺️Camcı ile hemen bir çerçeve seçmiştik. "10 dakikada hazır olur abicim" dedi ve hızla işe koyulmuştu. Fiyatını öğrenmeden ağzımdan bir anda, onay sözcükleri çıkıvermişti. Sonra hızla kendime gelip "fiyatı nedir, bankamatikten çekip hemen geleceğim" demiştim! "Ortalama 40 ya da 50 tl tutacağını düşünüyordum sorarken. Kafasını kaldırdı ve "100 tl "demişti. Sonra hemen "Yok 70 tl yeterli" demişti. Biraz durdu, sessizlik oldu bir süre. "Kardeş 50 tl dedi" Yüzü, fiyatı söylerken ve rakamları değiştirirken şekilden şekle girmiş, ses tonu değişmiş, gözleri kendinden emin niteliğini yitirmişti. Ücret nedir diye sorarken, ne söylese pazarlık yapmadan vermeyi düşünüyordum, beni kazıklamayacağına dair safça ona güvenerek. Yapamadı. Yapmak istedi ama yapamadı. O an ona engel olan şey her ne ise çervedeki, yaşamı boyunca onu aramış ama ne kendi içinde ne de kendi dışında onu bulamamıştı :) ☺️
Neşeli bir yüzü var, ama çok acı çekmiş.
Gözleri söylüyor bunu..
Ankara'da Sıradan Bir Düğün
Oturduğum masadan sıkılan gözlerle etrafı izliyorum. Klasik bir salon düğünü işte. Etrafa kısık gözlerle bakıp, bekar oğullarına kız arayan anneler, etrafta koşuşturan çocuklar, uzun süredir görüşmüyoruzlar, niye hiç aramıyorsunlar, sen niye aramıyorsunlar. Ben aramasam sormasam arayacağın soracağın yoklar, çok güzel olmuşsunlar, kıyafetin
Neşeli bir yüzü var ama çok acı çekmiş, öyle değil mi? Gözleri söylüyor bunu...