Belki aynı kitapta aynı yerlerin altını çizmişizdir. Yaralarımız aynıdır, kim bilir?
"Ne yaşadığımız yere aitiz, ne içimize gurbet acıları bırakan başka bir yere..."
Bir naat
Seni her kim severse ben rakibim yâ Resûlallah
Kabul eyle civâr-ı izzetinde çekmeyim gurbet
Bilirsin kendi şehrimde garibim yâ Resûlallah 🌸
🌺Nazim🌺
50 den fazla Psikoloji kitabı okudum.. bu bilgiyi bu romanda görüyorum
~
Nörasteni hastaları en sevdikleri, ihtiyaç duydukları, yardımını gördükleri insanlara musallat olurlar; onlara azap çektirmekten zevk alırlar.
~
Sayfa 116 - İNKILÂPKitabı okudu
İnsan kendi topraklarından uzaklarda yaşadığında hayatının bir anlamı kalmıyordu.
Hastayım,susuzum gurbet illerde,
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun...
(Abdurrahim Karakoç)
Ben gurbette değilim
Gurbet benim içimde.
Mutlu adam; dünyayı bir acı gurbet bilen.
Öz vatan pınarından, ölümü şerbet bilen... 🥀
Garibiz; her yerde, her şeyin içinde ve herkesin ortasında garibiz... Vatanımız burası sanmayın!.. Ve bu gurbet Allah hasretinden başka hiçbir şey değil...
Sayfa 106Kitabı okudu
Havada gurbet sürgünü türküler.
Sayfa 12 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Annen yoksa kimsen yok!
Sayamadım kaç ah döküldü dallarımdan,
Çok şey görmüşüm gibi,
Ve çok şey geçmiş gibi başımdan
Ah dedim sonra,
Ah! (s.32).
Ne zaman büyük bir şairle tanışsam şiir yazmanın kolay, şair olmanın zor olduğuna bir kez daha şahit oluyorum. Zira şair olmak için çok şey görmek, çok şey yaşamak ve acıların kıskacında yoğrulmak gerekiyor. Tıpkı “
Ah'lar Ağacı”nın
