Bugün çok garip hissettim bir an. Sanki varlığım asıl benliğimi ortaya çıkaramıyor gibi. Sanki herkese karşı bir oyun içindeymişim gibi. Kendimi tanıyamıyorum. Kimim ben diye soruyorum? Aldığım cevaplar, yaptığım şeyler kalbimle uyuşmuyor. Kendime yalan söylüyorum. Ve o kadar güzel beceriyorum ki bunu bazen ben bile inanıyorum. Soruyorum kendime kim gerçek "beni" tanıyor diye. Cevap alamıyorum. Sanırım daha ben bile tanıyamadım ki kendimi. Ama insanları çok iyi anlamışım, gözlem yeteneğim çok iyi gelişmiş. Bir insan hakkındaki düşüncemde yanılmıyorum. İnsanları hep tanıyormuşum gibi. Ama kendime bir türlü ulaşamıyorum. Sanki gerçek "ben" o kadar iyi gizlenmiş ki onu ben bile bulamıyorum.
~HM~
03/06/21
Üç yıl öncesinden bir yazı biraz geçmişime bakmak istedim. Bazı şeyler hala tam oturmamış olsa da artık kendimi tanıyorum. Kimim ben? Dediğimde cevabım var. Üç yıl önce bunları yazdığım zamanları düşünüyorum. Ne kadar saf ve temiz duygular beslemişim. Ne kadar saf bir düzene uydurmuşum kendimi. O yazıları paylaşamayacağım ama ne kadar çok şey öğrenmişim gurur duydum kendimle. Ama düşünüyorum da çoğu da acı ile oldu. Olmamalarını da ister miyim diye soruyorum kendime net bir cevap alamıyorum.
~HM~
Alamanya Cumhurbaşkanı Steinmeier'in Türkiye'de bulabildiği tek muhatap bir belediye başkanı oldu. Birlikte döner kesip "katil almanya" protestoları eşliğinde İstanbul gezisi yaptılar. Steinmeier'e bu muameleyi yapan Devletimle ve milletimle bir kez daha gurur duydum
FARKLI FARKINDA VE EZBER BOZANLARA
FARKINDA, FARKLI VE EZBER BOZANLARA:
İTHAF OLUNUR
***
SENİNLE GURUR DUYDUM, DUYUYORUM, DUYACAĞIM BEN,
FARKINDA, FARKLI VE EZBER BOZAN OLDUN DAİMA SEN.
ÜZÜLME, ONLAR, ASLA,SANA ULAŞAMAZLAR, BUNU BİL, SEN.
SEN KALELERE ÇEKİLECEK BİR BAYRAKSIN, BİLİYORUM, BEN...
KK
Daima benimle gurur duyulmasına ihtiyaç duydum, ancak öyle ben de kendimle gurur duyabiliyordum.
Sayfa 106Kitabı okudu
Bugün kendimle bir kere daha gurur duydum olacak başaracaksın Funda ,eski Funda olacaksın
Korkunç ve kavranamaz olan şeyler benim için birden bir anlam kazandı, sevinç içindeydim, burada bir çiçek gibi huzur içinde sakin sakin yatan bu genç, bu narin ve güzel insan, şayet ona teslim olmasaydım, parçalanmış, kanlı halde, ezilmiş yüzüyle, cansız, gözleri olabildiğince açık, kayalık yamacın dibinde bir yerde bulunacaktı, şu düşüncemden gurur duydum: Onu kurtarmıştım, o kurtulmuştu. Ve şimdi -başka türlü olması zaten olanaksız- anne gözüyle uyuyan gence bakıyordum, onun ikinci kez -kendi çocuklarımın doğumundan daha sancılı olan- doğumunu sağlamıştım.
Sayfa 42 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Babam bana gururla bakarken ellerini ellerimin üzerine koydu. "İşte benim kızım! Seni şarkı söylerken izlemek, kemanın tellerine dokunurken kuğu gibi sahnede duruşunu görebileceğim günleri sabırsızlıkla bekliyorum ve bir gün izleyeceğimi biliyorum. Seninle her zaman gurur duydum ve ne yaparsan, her zaman yanında olacağım, bunu sakın unutma."
Sayfa 16 - keşkeKitabı okudu
Sovyet insanıyım ben, annem de Sovyet insanı. Sosyalizmi ve Komünizmi inşa ettik biz. Çocuklara şöyle öğretilirdi : Ticaret ayıptır ve mutluluk parada değildir. Onurlu olmak, hayatımızı Vatan uğruna feda etmek, bunlar en değerli şeylerimizdi. Hayatım boyunca Sovyet insanı olmaktan gurur duydum, ama şimdi utanıyorum, artık değersiz bir şey gibiyiz.
Sayfa 458 - Kafka 2016Kitabı okudu
Tevazu ve Kibir
*TEVAZU-KİBİR*
Bugünlerde bazı kavramlar, değerler üzerine düşünüp kafa yormak, konu üzerine biraz çalışma yapmak hoşuma gidiyor. Bugün tevazu ve kibir üzerine düşündüm.Gerçekten tevazu sahibi miyiz? yoksa o tevazu perdesinin ardında kocaman bir kibir abidesi mi duruyor?
Öncelikle bu kavramların ne anlama geldiğini öğrendim. Ve bazı düşünceler