Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Okuma günlüğüm
Okuma günlüğüm
@handanmehmet
trabzon
trabzon
193 okur puanı
Temmuz 2016 tarihinde katıldı
Kitabı kapağını beğenerek aldım ve uzun zamandır kitaplığımda bekletiyordum. İlk aldığımda konuyusuyla birlikte kitap da bir beklenti içerisine girdim ve ne yazık ki okuduğumda umduğumu bulamadığım için küçük çaplı bir hayal kırıklığı yaşadım. Aslında konusu güzel. Tarihi roman okumayı seviyorum fakat anlatımı bana çok eksik geldi. Karakterleri kafamda oturtmakda zorluk çektim. Dağınık bir anlatıma sahipti, konudan konuya atlamasıyla yazar, kitabın içerisine girmemi engelledi.
Konusu ise şöyle; Nurbanu sultan birgün zehirlenerek yatağa düşer, ölüm döşeğindeyken yıllardır sakladığı bir sırrı açığa çıkarır. Bu sır ise senelerdir kendisine doktorluk, hatta bazen yoldaşlık etmiş feyra’nın aslında onun kızı olduğudur. Bu sırra başlayan bir hikayeyle devam etmekte kitap. Osmanlıdan venediğe uzanan bir yolculuk... Feyra’nın iki devletin kaderini değiştirmesi ve bununla birlikte kendi hayatının da oldukça değiştiğini görüyoruz. Fena bir kitap değildi ama dediğim gibi umduğumu bulamadım. Yine de okuyunca bir şey kaybettireceğini düşünmüyorum.
Sait faik’in daha önce mahalle kahvesi kitabını okudum ve çok beğendim. Hikaye türünde favori kitaplarımdan oldu ama semaver için aynı şeyi söyleyemeyeceğim maalesef çünkü çok beni içine alamadı. Hikayelerde hep eksik bişeyler var gibiydi tabi içinde beğendiğim hikayeler de vardı ama genel olarak beğenemedim. Saik faik oldukça farklı bir yazar. Kurgusal hikayeler yerine daha çok durum hikayeleri yazıyo ve bu onu diğer yazarlardan daha farklı bir yere taşıyor. Bu kitabı ne kadar beğenmesem de sait faik sevdiğim bir yazar. Dili ve üslubu hoşuma gidiyor. Kesinlikle okunması ve tanınması gerektiğini düşünüyorum.
Öncelikle şunu söylemeliyim ki; kitabı asla beğenmedim. Çok yavan ve basit geldi bana. Beğendiğim tek tük kısımlar yok değildi ama genel itibarı ile çok yetersizdi. İlk defa Elif Şafak okuyorum ve bu kitabıyla başlamanın benim için şanssızlık olduğunu düşünüyorum. Diğer kitaplarına da şans vereceğim elbette lakin şevkim de kırılmadı değil.
Hafiften bir konuya değinim; Araf’da kalmış bir karakteri okuyoruz. Hiçbir konuda netliği yok. Ne aradığını, ne istediğini bilmeyen, sürekli bir arayış içerisinde olan biri. Din ve dinsizlik arasında kalmış, ailesinde gördüğü o karmaşıklığı yurt dışında gittiği bir üniversitede de yaşıyor. Sadece bu değil tabi birde hocasına duyduğu zaaf var aşk diye nitelenmiş ama bence kendini bulma ama bir türlü bunu başaramamanın verdiği bir hayranlıktı bu. Kendinde olmayan o netliği hocasında yakalayıp aşk zannetmesi aslında olan.
Şuna da değinmek istiyorum; bu hayatta belki de en sevmediğim şeylerden biri doğruyla yanlışı ayırt edememe, ortada bir yerlerde kalmışlık, hiçbir yere ait olamama durumudur. Bence insan iyi yada kötü birşeylere inanmalı ve arkasında durmalıdır. Bu anlattığım durum da bu kitap da oldukça göze batıyordu. Galiba okuduğum bir kitap da karakteri sevemediğimde o kitabı okumakta zorlanıyorum. Konu, kurgu da önemli tabi ama o bile çok zayıf kalmıştı bana göre. Hele o geçmişle günümüz arasında gidip gelmesi hiçbir yere bağlayamadım ama dediğim gibi yazarın diğer kitaplarına bu olumsuzluklara rağmen yinede şans vereceğim.
Okur Takip Önerileri
Kitabı pek beğendiğimi söyleyemeyeceğim ne yazık ki.. Ne okudum, nasıl ilerledi gerçekten pek bir fikrim yok. Elime aldım ve ben ne okuyorum dedim. Anlamsız ve sıkıcı bir hikayeydi bana göre. Belki de benim okuma zevkime göre değildi. Kitapta hayvanımsı birşeyler çıkıyor karşınıza, okumaya başlıyorsunuz ilk etap’da ne olduğu kesinlikle anlaşılmıyor. Daha sonra yani kitabın sonuna geldiğimde de bumuymuş diye bir şok yaşadığımı söylemeliyim ama bu bile beni etkilemedi en azından olumlu yönde. Yine de merak ettim diyorsanız incelemenizde fayda var.
Yine çok güzel bir Sarah jio kitabı okudum. İçten, sıcak, samimi.. canınız sıkkınken veya hiçbir şey yapmak içinizden gelmiyorken kitabı elinize alın ve içinde kaybolun, bir çırpıda bitecektir. Sarah jio’nun kitaplarında en sevdiğim şey halihazırda bir konu işlerken bizi seneler öncesine götürüp eski bir aşkı ve sırlarla dolu bir geçmişi çözmemizi sağlıyor ve bu da kitaba gizem katıyor. Çok akıcı bir dil hakim, elinize aldığınız gibi bitireceksiniz. Benim çok beğendiğim bir kitap oldu. Keyifle okudum. Sarah jio’yla hala tanışmadıysanız biran önce tanışmalısınız. Keyifli okumalar.
Fi’den sonra bu kitap ilaç gibi geldi. Fi’de beni etkilemişti ama çi’den aldığım haz daha fazlaydı. Fi’de karakterler çok çiğ kalmıştı. Ne istediğini bilmeyen, silik yada kontrolsüz güç.. ortada kalmış izlenimi bırakmıştı bende. Çi’de ise kesinlikle bir arayış söz konusuydu. Tüm karakterler öz benliklerini bulmaya çok yaklaşmıştı. O kişilik arayışı çi’de oturmuştu. Deniz’in içsel çöküşten nasıl yükselişe geçtiği, durunun bencilliğinin egoistliğinin getirdiği yanlışların sonradan nasıl farkına vardığı ve değişimi, Can manay’ın gücünün aslında bir çırpıda yok oluşu, en sevdiğim karakter olan özge’nin haksızlıklar ve gücün esiri olmuş insanlar karşısında nasıl da kale gibi dimdik duruşu... kısaca zaman içerisinde karakterlerin birbir değiştiğini görüyoruz. Çi bana çok fazla şey kattı. Gözümü açtı da diyebilirim, cok etkilendim ve sadece bu kitabı bir kaç defa okuyabilirim. En güzel yanı içerisinden alabileceğimiz çok fazla alıntı var ve sürekli not alma ihtiyacı hissediyorsunuz. Ben şaşırarak ve çok beğenerek okudum, tavsiye edilir.
Yıllardır duymuş olduğumuz, tiyatroya çevrilmiş, filmi yapılmış oldukça fazla bilinen romeo ve juliet tragetyasını sonunda okudum. Dili ağır ama şiir havasında tiyatral şekilde işlenmiş. İlk başlarda dilinin ağırlığının farkınA varıp okumak da zorlandığımı söylemeliyim. Bunun bir sebebi de bu tarz da veya buna yakın bir türde pek fazla eser okumadığım için zorlanmam zaten kaçınılmazdı, ama daha sonra dile alıştım ve kitabı bir çırpıda bitirdim.
Konusu şöyle ki; birbirini hiç sevmeyen iki düşman ailenin çocuklarının bir tesadüf eseri karşılaşmaları ve birbirlerine aynı oranda duydukları ilgi, hatta ilk görüşte aşk. Ve bu aşkın sonucunda onları bekleyen trajık son. Bakıldığında klasik bir hikaye fakat derine inildiğinde farkını ortaya koyuyor ve bunun sonucunda efsane bir eser ortaya çıkıyor. Romeo ve juliet ‘in bağlılığı ve birbirlerine yönelik o şiirsel anlatım muazzam ve oldukça etkileyici. Kesinlikle okunmasını düşünüyorum ve sözlerime şu alıntıyla noktayı koyuyorum. “ Daha acıklı bir öykü yoktur, bunu böyle bilin bu öyküsünden, talihsiz romeo ve juliet’in.”
Bu kitaba cok fazla ön yargıyla yaklaşan insanlar var, ergen kitabı olduğunu savunanlar mı dersiniz anlamsız boş boş yazıldığını düşünenler mi.? Tabiki ben hiçbirine katılmıyorum. Bence 30 yaşında bir insanın bile okuyunca oldukça eğleneceği bir kitap olduğunu düşünüyorum. Şunu sıkça duydum kitapla ilgili; bu kitap okuyanına ne kattı!? ve bu oldukça can sıkıcı bir soru. Bir kitabın illa ki bir insana bilimsel, sosyolojik, psikolojik vs. Birşeyler katması gerekmez. Kişi hayal kurmayı seviyordur okur, yalnızlığını paylaşmak istiyodur okur, eğlenmek istiyodur okur. Şimdi aynı can sıkıcı soruyu kendime soruyorum, bu kitap bana ne kattı?? Evet belki beni nirvana ‘ya çıkartmadı, ama baştan sona yüzümde bir gülümsemeyle okudum ve buda benim için oldukça yeterli bir sebep.
Konuya gelelim; çocukluktan beri süregelen 5 yakın arkadaşın birbirleriyle olan bağlarını, dostluklarını ve araya aşk serpiştirilmiş halini okuyoruz. Bu 5 arkadaştan biri kız ve oldukça farklı bir kız hayatını o 4 dostunun içinde eğlenceli bir şekilde geçirirken bir gün kendisine gelen bir paketle hayatı hiç tahmin etmiyeceği şekilde farklılaşmaya başlıyor ve asıl hikaye burdan sonra başlıyor. Ben çok eğlendim. Sizde yüzünüz gülsün istiyorsanız okuyun.
Bu kitap benim Jack london’la tanışma kitabım oldu. Diğer kitaplarını bilemem ama nedense iyi ki bundan başlamışım okumaya dedim. Çünkü şahane bir eser okudum. Kitap’dan önce yazar hakkında şunları söylemek istiyorum;
Jack London’un bu eseri kaleme dökmesinde kendi içinde var olan insan ve kurt ikişkisinin ayrılmaz bütünlüğüdür. İnsanın içinde taşıdığı o hükmetme arzusu, vahşiliği, gücü tam anlamıyla kurt’u simgeler. Jack London bana göre çok başka bir yazar. Bunu bu yazdığı şaheserle birlikte okuduğum özgeçmişiyle daha da iyi anldım. George Orwell ‘e göre Jack london en’lerin insanı olma özelliği taşır. Halihazırda “en güçlü”, “en zalim”, “ en cesur” kalıpları bu eserde görülmektedir.
Kitaba gelecek olursam; Bir kurt’un hikayesini okuyoruz ve vahşi doğada çektiği acıyı, işkenceyi bazen de mutluluğunu görüyoruz. Burda hayvanların da insanlar gibi olduğunu sadece insanların belki hayvanlarda malesef ki daha zalim ve acımasız varlıklar olduğunu gözlemleyebiliriz. Beyaz diş benim çok sevdiğim bir kitap oldu ve bir okumayla yetineceğimi sanmıyorum. Tekrar tekrar okuyacağım bir eser.
İlk olarak dizisinden haberdar olup izleyip daha sonra kitabı okumaya öyle karar verdim ne yazık ki.. Bu benim için pek verim alamadığım bir okuma oldu, çünkü kitap da karakterleri gözümde kendi hayal ettiğim gibi değil tamamen dizideki halleriyle canlandırmış oldum
Konuya gelecek olursam, her karakter kendi içinde oldukça özgün aktarılmış, Can manay; kontrolsüz gücü, Duru; egoistliği, Deniz varolmayı,sanatı, Bilge; saflığı, Özge ise savaşçılığı simgeler. (Kendisi en sevdiğim karakter oldu), okurken hepsiyle empati kurmaya çalışıyorsunuz, bu konuda ne kadar başarılı olunabileceğ tartışılır tabi. Bu kitap benim için içsel bir yolculuktu. Birbirlerinden tamamen farklı insanların birbirleriyle dolaylı yollardan bağlantılı olup aralarındaki bağı, iç hesaplaşmaları aktarılıyor. Güzel bir yolculuktu, ama birkaç yerde kopukluklar yaşadım. Kafamda oturmayan bazı olaylar vardı. Belki devam kitaplarında tamamlanırım diye düşünüyorum. Sonuç olarak beğendiğim bir kitap oldu, okumayanın kalmadığını düşünüyorum, eğer varsa da okuyun, tavsiye edilir.
Bu kitabı neden bu kadar zaman beklettim bilmiyorum. Ben galiba birilerinin oku oku diye ısrar ettiği kitapları okuyamıyorum belli bir zaman geçmesi gerekiyor üzerinden, bu kitaba da öyle başladım ve doğru zaman da okuduğumu düşünüyorum. İçerisinde oldukça güzel bir hikaye var ve anlatılan herşey ders verir niteliğinde, çevrem, arkadaşlarım kitabı çok övdüler ve övdükleri kadar da varmış diyebilir ve beklentimi tam anlamıyla karşıladığını söyleyebilirim. Özellikle olayların bir çobanın üzerinden anlatılışı bana göre fazla etkileyici.. ve kitap da en sevdiğim şeye gelecek olursam içsel yolculuk diyebilirim bu benim hayatımda da çok önem verdiğin bir olgu..
Başlarda aslında hiç böyle bir kitap okuyacağımı düşünmüyordum, kitabı elime aldım ve bırakamadım, çok akıcı ve masal tadında. Bu kitap bir kere okunulmakla yetinilmez ve eminim ki sürekli açıp okuyacağım. Kesinlikle okunulması gerektiğini düşünüyorum.
İnce memed serisi’nin üçüncü kitabı da bitti ve yavaş yavaş bu destansı öykünün sonuna doğru yaklaşıyorum. İçimde bir hüzün var, inçe memed bir halk kahramanı ve kitap bitmeye yakın ince memed’den kopacak olmanın endişesini yaşıyorum. İlk iki kitaba kıyasla üçüncü kitabı daha sakin, tekdüze ilerledi ama yinede heyecanını asla yitirmedi. Haksızlıklar, zulüm yine devam etmekte tabi, okurken çok kızdım, öfkelendim, böyle olmamalıydı dediğim yerler oldu, anlayacağınız o ki ince memed yine efsaneydi.
Yaşar Kemal’e gelecek olursam onu anlatmaya kelimeler yetmez ama nacizane Yaşar Kemal; anlatımı, o köy havasını sanki içinde yaşıyormuş gibi hissettiren aktarımı, efsanevi olayları gerçek veya değil ama yinede anlatırken ki inandırıcılığı hepsi ve daha fazlasıyla muhteşem bir yazar. Kesinlikle hangi kitabı olursa olsun yaşar kemal’le tanışmalısınız. Göreceksiniz ki bir kere tanıştığınızda eserlerinin ve kendisinin meftunu olacaksınız.Ben bu seriyi çok sevdim, sizde başlayın ve ince memed destanını sevin, keyifli okumalar.
Açıkça söylemem gerekirse ilk 40 sayfayı biraz zorlanarak okudum. Bazı kelimeler eski türkçeye ait olduğu ve ben pek eski dile hakim olmadığım için tam anlamıyla adapte olamadım, ama daha sonra kitaba ikinci defa başladım ve 50.sayfadan sonra kitap aktı gitti. Sabahattin ali şüphesiz ki Türk edebiyatında ki en’lerden biri, kullandığı kelimeler olsun, nuazzam anlatımı ve bakış açısı olsun okudukça daha fazla okuyasınız geliyor ve asla doyamıyorsunuz. Ömer karakteri bakıldığında aslında hepimizin içindeki hislere ayna tutmuş, hepimiz bir ömer değil miyiz? Kötü şeyler yaptığımızda veya düşündüğümüzde, kendimize kızmaktansa aslında içimizde var olduğuna inandığımız, beynimizi hatta ruhumuzu şeytanın yönlendirdiğini düşünmüyor ve kızmıyormuyuz? Ömer bizden biri ve gerçek bir karakter. Kitap benim en sevdiklerim arasına çoktan girdi. Zaten fazlaca okunmuş ve üstüne yorum yapılmış bir eser ama daha da fazla kişinin okumasını içindeki ömerle yüzleşmesini temenni eder, okumayanın kalmamasını dilerim..
Stefan Zweig; sen nasıl muhteşem bir yazarsın? Bu nasıl bir novella.. Hayran kalmamak mümkün değil; o betimlemeler, şiirsel anlatım.. bir yazar okurunu hiç sıkmadan bir kitap da sadece 24 saati nasıl anlatır okudukça göreceksiniz
Şu kısacık kitap da; tüm duygu geçişlerini yaşıyorsunuz. Mutluluk, hüzün, acıma, sevinç, karamsarlık, olumlu ve olumsuz ne kadar duygu varsa hepsini ardısıra yaşadım. Edebi yönü de oldukça zengindi. Şu incecik hikaye bir servet okuyanına. .
Bu kitap da beni en çok şaşırtan şeylerden biri şu; Zweig bir erkek olmasına rağmen bir kadının duygularını tümüyle nasıl aktarabilir, bu oldukça zor bir duygu aktarımıdır bana göre.. işte buda zweig’ in nasıl efsane bir yazar olduğunu gözler önüne serer.
Kitap hakkında oldukça fazla yorum var bende daha fazla yorum yapmadan burada bitiriyorum zira ne anlatsam ne kadar anlatsam hep bir şeyler eksik kalacaktır. Son olarak tek diyebileceğim okuyun okutturun..
Bir Kadının Yaşamından Yirmi Dört SaatStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020126,6bin okunma
Vatan dediğimizde Türk edebiyatında aklımıza gelecek şahane eserlerden biridir. Tiyatro sanatıyla yazılmış,oldukça yalın bir dile sahip, açık ve anlaşılır bir anlatımı vardır. Vatan için sevdiğini arkasında bırakan islam bey ve islam bey için erkek kılığına girip onun peşisıra arkasından giden zekiye.. Bu ikisinin aşk ve vatan uğruna nasıl kendilerinden feragat edebildiğini, göz göre göre ölüme gidebildiğini basit ama derin manalar çıkaracak şekilde anlatmaktadır. Vatan sevgisini daha iyi hissedebileceğiniz ve gurur duyabileceğiniz bir kitap ki yazarı da Namık kemal olunca ayrı bir tad alarak okuyabileceğiniz bir tiyatro eseri okumanızı tavsiye ederim.
