Normal olabilir mi ?
beynimin içinde nasıl bi mekanizma işliyor çok merak ediyorum. bu kadar fazla düşünce ve karmaşıklığa rağmen nasıl devreler yanmıyor. ucu bucağı yok.
Oturduğum yerde daldan dala, derelerden tepelere, okyanusların dibine, bulutların üstüne çıkıp iniyorum. bir anda her şeyi yakıyor geri söndürüyorum. hayret bişey 😄☺️🤦
Zeynep ÖNER✍️
Sadece tiksiniyordum: insandan, tabiattan, eşyadan! (Okumadan ölmeyin)
"Ne içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında;
Yekpare, geniş bir ânın
Parçalanmaz akışında."
Gururla söyleyebilirim: "Bu dünyadan bir 
Ahmet Hamdi Tanpınar geçti ve ben onu okuma şerefine nail oldum." Bazı yazarlar vardır, geç tanırsın. Bazıları da vardır ki, geç tanımanın daha kötüsü: yanlış tanımak...
Geçtiğimiz yıllarda çok sevdiğim,
“Sevişirken iç içe geçen, solukları karışan, birbirine en yakın hale gelen insanların, sonradan bu kadar yabancılaşmasına, hatta can yakmaya çalışmasına hep hayret etmişimdir. Önce en büyük haz, sonra en büyük can yakma, ne tuhaf.”
Sayfa 78Kitabı okudu
Cesedi ölene ağlayıpta, kalbi ölene ağlamayan bu insanlara hayret ediyorum doğrusu !
Sayfa 41Kitabı okudu
Etme
Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer...
Aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun,etme...
Sayfa 134Kitabı okudu
Sorgulanmamış Yaşam Yaşanmaya Değmez Üzerine Yazdığım Denememdir.
Sorgulanmamış Yaşam Yaşanmaya Değmez.
Sokrates
Çoğu insan hayatını sorgulamadan yaşamayı tercih eder. Sorgulamadan yaşamayı da kadere bağlar ve hayatın gerçek yüzünden kaçar. Bu konuyu Sabahattin Ali’nin “İnsanların en
