İlber Ortaylı çok sevdiğim ve tespitlerine hayran oldugum bir tarihçi.
Bu kitabına bayildim.
Ciddi anlamda alabileceğimiz, hayata dair çok güzel tespitler ve hedefler belirlemiş.Tabi bunları hayata aktarmak bizim elimizde. Şu da bir gerçek,bazı şeyleri yapmak için imkanların olgun olması gerekiyor. Sanirim beni tek üzen nokta bu. Yaşamak, gezmek ,okumak istiyoruz.Bazen istediğimiz imkanları elde edemiyoruz.İlber Hocayı dinlemek ve gerçekten söylemlerini hayata aktarmak lazım.Biz bazı dediklerini yapmakta geciktik.En azından bundan sonrası için iyi bir örnek.Cahilligimizi az da olsa gidermek için okumamız gereken bir eser.Kalemine ve aklına sağlık 
İlber Ortaylı
Yobaz ve ilkel adam
Göz diktiği şeyleri insanların nasıl üretebildiğini anlamaya, açıklamaya ve hatta merak etmeye ihtiyaç duymaz. "Nasıl" ve "niçin" gibi soruları düşünmeye yanaşmamış ve "her nasılsa" sözü kafasının içindeki bu sorulara tamamen tatmin edici bir cevap olmuştur. Onun ihtiyaç duyduğu, "dürtülerinin" ona söylediği tek şey, onların bedenlerini ve ürettiklerini gasp etmek için onlarınkinden daha büyük kaslara, daha büyük sopalara ya da daha büyük çetelere sahip olmaktır. Ona göre kaba kuvvetin yıkım gücü metafizik olarak her şeye kadirdir.
Yaratmayı asla düşünmez, sadece ele geçirmeyi düşünür. Zevkleri algılardan çok duyuların seviyesine yakındır: Yiyecek, içecek, saray gibi mesken, süslü elbise, ayrımsız seks, fiziksel yiğitlik gösterisi, kumar; bu etkinliklerin hiçbiri bilincin kavrayış düzeninin kullanılmasını içermez veya gerektirmez. Kendi zevklerini yaratmaz, çevresindekilerin arzulanmaya değer bulduğu şeyleri arzular ve hedefler. Arzu alanında bile yaratmaz, sırf ele geçirir.
Farkında olalım veya olmayalım, hoşumuza gitsin veya gitmesin, yaşamlarımız sanat yapıtıdır. Yaşamlarımızı yaşama sanatının gerektirdiği gibi sürdürmek için, tıpkı herhangi bir sanatın ustası gibi, kendimize (en azından ortaya kondukları anda) açıkça karşı koyması güç olan sorunlar belirlememiz gerekir.
Her ne yapıyor veya yapabiliyorsak, onunla aşık atmak için, (en azından seçim anında) erişimimizin epeyce ötesinde olan hedefler ve (en azından çoktan edinilmiş) becerilerimizi can sıkıcı bir şekilde epeyce aşıyormuş gibi görünen mükemmellik standartları seçmeliyiz. İmkânsız olanı denememiz gerekir.
Kesinlik bir yana, hiçbir güvenilir, yararlı öngörüden destek almadan, uzun ve zahmetli bir çabayla, bu standartları bazen yakalayabileceğimizi, bu hedeflere varabileceğimizi ve böylece sorunlarla başa çıkabileceğimizi olsa olsa umabiliriz.
Bir hedefe hızlı varmak nadiren gerçek bir kazanç sayılır. Ama Papalagi, her zaman bir an önce varmak ister hedefine. Makinelerin hemen hepsi, onu hedefe daha hızlı götürmeye yarar. Ama bir kez hedefe vardı mı, yeni hedefler çağırır onu bu kez. Böylece Papalagi, yaşamı boyunca durup dinlenmeksizin koşturur durur. Yürümeyi adım atmayı unutur, aramadan gelip bizi buluveren hedeflere doğru ilerlemenin mutluluğunu tadamaz
Sayfa 71 - Ayrıntı Yay.Kitabı okudu
Tüm hayatımız başkalarının önümüze koyduğu hedefler doğrultusunda, yılmadan mücadele etmekle geçiyor.
Günler cahili terbiye etmedikçe yakasını salmaz.
Sayfa 32 - Büyüyenay YayınlarıKitabı okudu
