Ruhu gökkuşağı gibi insanlar vardır hani bildiniz mi ? Ben biraz öyle bir hatunum. Rengarenk... Hayata pembeli taraflarından bakmaya çalışırım hep. { Renk olarak pembeden çok hazzetmem aslında;) } Ama öyle tozpembe de değil. Dünya da olanlara, etrafımda olup bitenlere bakarken koyu pembeye dönüyor benim bakışım da olaylara kayıtsız değilim elbette.
Şiirlerin, şarkıların, kitapların; aşklı, sevgili, çiçekli böcekli olanlarını daha çok sevdiğim de doğrudur. Ama ben böyle biri iken Furkan'ın kitabı beni bir yerden yakaladı. { Neden beni "de" yakaladı diyorum, biraz sert eleştiren, süslü püslü cümleleri olmayan daha yaşanmış daha gerçekçi konulara dokunan şiirlere sahip bir kitap..} Nerden diye sorarsanız bilemiyorum. Belki farklı bakış açısı belki duygularının yoğunluğu belki kaleminin sıcaklığı samimiyeti belli ki hepsi...
Yazabilmeye cesaret edenlere ayrı bir saygı duyuyorum. " Amannn ilk kitabı.. Kim bilir nasıl? Okumaya değer mi ? " demeden önyargısız okurum ilk kitaplarını yazanları. Pişman da olmam..bir cümle ile, bir kelime ile mutlaka ama mutlaka bana bir şey katacağına inanırım...
Sana yolun açık olsunlar demiyorum Furkan'cığım ;) çünkü belli ki yolun çok açık. Sadece sana bu uzun ve çetrefilli yolda; bolca sihirli kelimeler, tılsımlı cümleler, ruhumuza nüfuz edecek daha nice nice şiirler yazmanı diliyorum...
" Şimdi kalbi çiçekle birlikte atan kısa bir soluğum ben."
Evet, kalbi çiçeklerle atan amaaa uzun uzun soluklarımız olsun... ;)
