Çünkü birgün herkes gider.
Şehid Seyyid Kutub’un idama mahkumiyetinden sonra onu mahkeme salonundan alan arabadaki resmine dönüp bir kere daha bakmak olacaktır... Saadetten sonra bir saadet olduğunu gösteren resmi; zira hak yolunda şehid olup Rabbı’na kavuşacaktı.
Sonra da kendisini iftiralara dûçar eden «Yoldaki İşaretler» kitabında hapishanede yazdığı sözlerini birlikte okuyalım:
Aziz şehid şöyle diyor: «Şartlar değişir ve müslüman madde karşısında mağlup duruma düşer de kendisinin üstün olduğuna dair inancı kaybolmaz; mü’min oldukça galibine karşı üstten bakar; bu halin geçici olduğuna ve sıranın -hiç şüphesiz- imana da geleceğine kuvvetle inanır. Gereği ne olursa olsun boyun eğmez. Herkes ölür, fakat o, şehid olur. O, dünyayı bırakır, cennete gider. Galip gelen ise dünyayı bırakır, Cehenneme gider, O, oraya; bu buraya. O, kerîm olan rabbin sesine kulak verir: «Allah’ı ve Peygamberi tanımayanların refah içinde diyâr diyâr dönüp dolaşmaları ziıılıar seni aldatmasın.»(¹)
«Azıcık bir fâidedir, (o). Sonunda varıp sığınacakları yer cehennemdir. O, ne kötü bir yatakdır!..»
Fakat Rablerinden korkanlar (öyle mi ya)? Altlarından ırmaklar akan cennetler -kendileri içinde ebedî kalmak, Rableri katından verilecek nice ziyafetlere de konmak üzere- hep onların Allah'ın nezdinde olan (nimetler) iyiler için daha hayırlıdır.» (Âl-i İmrân sûresi, âyet: 196-198)
Sayfa 76 - Cağaloğlu Yayınevi / (1) Bu ve emsâli âyetlerin muhatabı Resulu ekrem sallelâhu aleyhi ve sellem vasıtasiyle bütün müminlerdir.
Çoban yok ve bir sürü var! Herkes aynı şeyi ister, herkes aynıdır: başka türlü hisseden kendi ayağıyla gider tımarhaneye.
Sayfa 12Kitabı okuyor
İmam Kurtubi ise tefsirinde şöyle diyor: "Düşman, İslâm beldesine hücum ettiğinde ve İslâm toprağına girdiğinde cihad farz-ı ayn olarak o beldedeki bütün Müslümanlara farz olur. Bu durumda genç, ihtiyar herkes kendi gücüne göre cihada katılır.
Savaşmaya ve iş yapmaya gücü yeten hiç kimse savaştan geri kalamaz. Eğer bu belde halkı düşmanı defedemezlerse; onlara en yakın olanlar da cihadın farzıyetinin kapsamına girer. Onlar da düşmana karşı başarısız kalırsa bu defa onlardan sonra gelen beldelerdeki Müslümanlara da cihad farz-ı ayn olur. Böylece dalga dalga bütün Müslümanları kapsar.
Yardım etmeye gücü ve imkanı olan herkes cihada iştirak etmelidir. Düşman tarafından işgal edilen bölge halkının düşmanı oradan atmaya güçleri yeterse o zaman cihad farz-ı ayn değil, farz-ı kifaye olur. Yani o bölge halkına farz-ı ayndır, diğer bölge halklarına farz-ı kifayedir. Çünkü bölge halkı düş- manı oradan atmaya güç yetirebilmektedir. Eğer düşman bir İslâm beldesine yaklaşsa fakat girmese, o zaman Müslümanlar düşmanı yine karşılamak için sınıra gider. Ta ki Allah dinini hâkim olsun ve İslâm'ın izzeti görünüp düşman rezil olsun."
Sayfa 39Kitabı okuyor
Davranışlarını beğenmediği insanlara, en üst köşede oturak olsalar da yüz vermezdi. Herkes ondan ürker, o ise kimseden ürkmezdi. Sevdiğini gerçekten severdi. Sevmediğini sever gibi görünmezdi. Özgür yaradılışı olduğu için tek tek insanlara baş eğmezdi. Zorbaların sataşmalarından, lafçıların başa ekşimelerinden çekinmezdi. Başkalarının, dilsizler gibi, birbirlerine işaretle anlattıkları korkunç işleri o, uluorta söylemekten kaçınmazdı.
1. BÖLÜM
SAİD NURSÎ, NUR RİSALELERİ VE İLİM
1.1. SAİD NURSÎ’NİN TAHSİL HAYATI
Risale-i Nur müellifinin tahsil hayatı üç aydan başka mevcut olmadığı halde
(...)10
Evet o zât (Said Nursî) daha hal-i sabavette iken ve hiç tahsil yapmadan
zevahiri kurtarmak üzere üç aylık bir tahsil müddeti içinde ulûm-u evvelîn ve âhîrine
ve ledünniyat ve
Herkes gider ben kalırdım da, şimdi herkes gelir bir ben uğramam sana.
Herkes bir gün mutlaka gider, her şey bir gün mutlaka biter...
Çoban yok ve bir sürü var! Herkes ayın şeyi ister; herkes aynıdır: başka türlü hisseden kendi ayağıyla gider tırnarhaneye.
Sayfa 12
Zafer türküsü
Yaşamaz ölümü göze almayan,
Zafer, göz yummadan koşana gider.
Bayrağa kanının alı çalmayan,
Gözyaşı boşana boşana gider!
Kazanmak istersen sen de zaferi,
Gürleyen sesinle doldur gökleri,
Zafer dedikleri kahraman peri,
Susandan kaçar da coşana gider.
Bu yolda herkes bir, ey delikanlı,
Diriler şerefli, ölüler şanlı!
Yurt için dövüşen başı dumanlı,
Her zaman bu şandan, o şana gider.
Faruk Nafiz Çamlıbel
