Ben, Kirke eserinden sonra Galateia yazarın okuduğum ikinci kitabı oldu. Öykü olduğu için kısa olmasını bekliyordum ama sandığımdan çok daha kısa çıktı. Kitabın içinde kitabın içeriğine oldukça uyumlu çok güzel tasarlanmış illüstrasyonlar var. Bu durumda ince olan kitap metin anlamında daha da incelmiş oluyor.
Yazarın üslubunu, kelimeleri kullanmasını'' Ben, Kirke'' den biliyorum, bu yüzden yeni kitaba başladığımda sanki kaldığım yerden devam ediyormuşum gibi oldu. Tabi konular mitolojiden olsa bile birbirinden tamamen farklı.
Kitabı okuduktan sonra buradaki incelemeleri okudum. Keşke daha öncesinde okusaymışım dedim. Çünkü mitoloji hikayesi olarak daha öncesinde bilmem gerekenler varmış.
Galateia, Pygmalion adında bir heykeltraş tarafından heykel olarak yapılmış, sonrasında tanrıların heykele can vermesiyle hayat bulmuş. Önce yaratıcısı sonra da kocası olan Pygmalion Galateia'nın üzerinde eşden ziyade bir efendi gibidir. Galateia'nın özgürlüğünü elinden almış Galateia'da buna ses çıkarmadan böyle yaşamaya çalışmakta. Ta ki kızının da özgürlüğünün elinden alındığını görene dek.
Bir anne olarak Galateia'nın kendi için razı olduğu kadere kızı için razı olmayışı ve mücadele içine girmesinin hikayesi bu.
Kitabı çantanıza atın, bir parkta bir banka oturun ya da kamp sandalyenize kurulun. Kahveniz varsa termosunuzda eminim ki kahveniz bitmeden kitabınız bitmiş olur.
Çok kitaplı, bol okumalı günler dilerim.
